جنایات هولناک صهیونیست‌ها علیه بازداشتیان غزه/ سوزاندن پوست و استفاده از شوکر

Das zionistische Magazin „972+“ enthüllte die schrecklichen Details der Verbrechen die von den Besatzungstruppen des zionistischen Regimes an den Palästinensern begangen wurden die während des Bodenangriffs des Regimes auf diesen Streifen in Gaza festgenommen wurden.
مجله صهیونیستی «۹۷۲+» جزئیات وحشتاکی از جنایات نظامیان رژیم اشغالگر صهیونیستی علیه فلسطینیان دستگیر شده در غزه در جریان حمله زمینی این رژیم به این باریکه را فاش کرد.
19. Dezember 1402, 15:51 https://www.irna.ir/news/85348408/جنایات-هولناک-صهیونیست-ها-علیه-بازداشتیان-غزه-سوزاندن-پوست-و
به گزارش روز سه شنبه ایرنا، این مجله در گزارش خود که توسط پایگاه خبری «عربی ۲۱» ترجمه شده است، نوشت که در ماه دسامبر تصاویری از ده ها مرد فلسطینی در شهر «بیت لاهیا» در شمال غزه منتشر شد که شبه برهنه بودند و به جز لباس زیر چیزی به تن نداشتند. این افراد زانو زده یا خمیده نشسته بودند و هنگام سوار شدن به پشت کامیون های نظامی ارتش رژیم اسرائیل چشمانشان بسته بود.
به حسب آنچه بعدها توسط مقام های امنیتی رژیم اسرائیل تایید شد، اکثریت قریب به اتفاق این بازداشت شدگان غیرنظامیانی بودند که به حماس وابسته نبودند و نیروهای رژیم اشغالگر صهیونیستی این افراد را بدون اطلاع خانواده‌هایشان از محل بازداشتشان منتقل کردند و برخی از آنها هرگز بازنگشتند.
این مجله با تعدادی از بازداشت شدگانی که در عکس های منتشر شده توسط ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل به هنگام انجام شکنجه علیه بازداشت شدگان حضور داشتند، دیدار و گفت و گو کرده است.
مجله یاد شده مشاهدات آنها را به همراه مشاهدات ۴۹ نفر دیگر که از زیتون، جبالیا و الشجاعیه بودند و در معرض عملیات‌های شکنجه‌ سازمان یافته توسط نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفته اند را برای سایر رسانه ها فاش کرد.
بر اساس این مشاهدات، نظامیان رژیم اشغالگر اسرائیل اسرای فلسطینی را با شوکر الکتریکی شکنجه می دادند، پوست آنها را با فندک می سوزانند، تف به دهانشان می انداختند و آنها را از خواب، غذا و دسترسی به دستشویی و حمام محروم می کردند و بسیاری از آنها ساعت ها به تورهای سیمی بسته شده بودند و بیشتر روز را با دستبند و چشم بند سپری می کردند.
عده‌ای از آنها شهادت دادند که تمام بدنشان در معرض ضرب و شتم قرار گرفته است و نظامیان صهیونیست به گردن یا پشت کمرشان آتش سیگار می‌کشیدند و بسیاری از فلسطینیان بازداشت شده بر اثر نگهداری در این شرایط سخت جان خود را از دست داده اند.
این مجله صهیونیستی به نقل از این فلسطینی ها نوشته است که صبح روز هفتم دسامبر، روزی که عکس های «بیت لاهیا» گرفته شد، نظامیان صهیونیستی وارد محله شدند و به همه فلسطینیان غیرنظامی دستور دادند که خانه های خود را ترک کنند.
«ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین که در آن روز به همراه برادر کوچکترش دستگیر شد، گفت: آنها ( نظامیان صهیونیست) فریاد می زدند که همه غیرنظامیان باید [از خانه‌های خود] بیرون بیایند و تسلیم شوند.
بر اساس گزارش ها، نظامیان رژیم صهیونیستی به همه مردان فلسطینی دستور دادند که لباس های خود را در بیاورند و آنها را در یک مکان جمع کردند و عکس هایی گرفتند که بعدها در شبکه های اجتماعی منتشر شد و در همان وقت به زنان و کودکان دستور دادند که به سمت بیمارستان کمال عدوان بروند.
چهار شاهد مختلف تاکید کردند: در حالی که با دستبند در خیابان نشسته بودند، نظامیان صهیونیست وارد خانه های محله شدند و این خانه ها را به آتش کشیدند. نظامیان صهیونیستی به بازداشت شدگان گفتند که به دلیل نرفتن به جنوب نوار غزه دستگیر شده اند.
همچنان تعداد زیادی از غیرنظامیان فلسطینی به رغم دستور رژیم اسرائیل برای مهاجرت آنها در مراحل اولیه جنگ که منجر به آواره شدن صدها هزار نفر از آنها به سمت جنوب غزه شد، در بخش شمالی این نوار باریکه باقی مانده اند. این افراد دلایل متعددی را از جمله ترس از بمباران توسط ارتش رژیم صهیونیستی در طول سفر به جنوب، مشکلات حرکتی یا ناتوانی اعضای خانواده و فقدان اطمینان در مورد زندگی در اردوگاه های آوارگان در جنوب غزه برای ترک نکردن خانه های خود بیان کردند.
یک کلیپ ویدئویی که در مکان حادثه در «بیت لاهیا» فیلمبرداری شده است نشان می دهد که یک نظامی رژیم اسرائیل در حالی که بلندگو در دست دارد مقابل ساکنان بازداشت شده که در چند ردیف‌ بصورت به رهنه و بر روی ۲ زانو نشسته‌اند و دست‌هایشان پشت سرشان است می‌ایستد و می گوید: «ارتش اسرائیل رسید. غزه و جبالیا را بر سر شما ویران کردیم، ما جبالیا و تمام غزه را اشغال کردیم، آیا این چیزی است که شما می خواهید؟ آیا می خواهید حماس باقی بماند؟» اما فلسطینی ها فریاد می زنند که غیرنظامی هستند.
«ماهر» دانشجوی دانشگاه الازهر غزه که در عکس با بازداشت شدگان بیت لاهیا حضور دارد و خانواده او همچنان در یک بازداشتگاه رژیم صهیونیستی قرار دارند و از ترس اینکه اعضای خانواده اش در معرض انتقام قرار گیرند خواست برای او از نام مستعار استفاده شود، گفت که خانه ما در مقابل چشمانم سوخت.
شاهدان عینی گفتند که شعله های آتش در بیت لاهیا از کنترل خارج و خیابان مملو از دود شد و نظامیان رژیم صهیونیستی مجبور شدند فلسطینیان بازداشت شده را ده ها متر از آتش دور کنند.
این مجله اشاره کرد که ۶۶۰ فلسطینی از غزه در زندان های رژیم صهیونیستی در بازداشت هستند و بیشتر آنها در زندان کتسیعوت در صحرای «النقب» نگهداری می شوند.
به نوشته این مجله، تعداد دیگری نیز وجود دارند که ممکن است به چند هزار نفر برسند و ارتش رژیم صهیونیستی از افشای نام آنها خودداری می کند و در چندین پایگاه نظامی از جمله پایگاه نظامی «سدی تیمان» در نزدیکی بئر السبع، جایی که جنایات زیادی علیه بازداشت شدگان فلسطینی رخ داده است، نگهداری می شوند.
بر اساس گزارش ها، اسرای فلسطینی از «بیت لاهیا» با کامیون‌ها به ساحل منتقل شدند و ساعت‌ها در این کامیون ها مانده اند.
«ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین، اینکه چگونه یک نظامی زن رژیم اسرائیل از تعدادی از فلسطینیان بازداشت شده خواسته است تا برقصند و سپس از آنها عکس گرفته را روایت کرده است.
به گفته شاهدان، فلسطینیان بازداشت شده با لباس زیر به ساحل دیگری در داخل سرزمین های اشغالی فلسطین در نزدیکی پایگاه نظامی زیکیم منتقل شدند و در آنجا نظامیان رژیم صهیونیستی از آنها بازجویی کردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
بر اساس گزارش رسانه ها، بازجویی های اولیه از فلسطینیان بازداشت شده توسط اعضای یگان ۵۰۴ ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل که سپاه مهم اطلاعات نظامی این رژیم است، صورت گرفت.
سربازان، تحقیقات از بازداشت شدگان را با روشی که پر از تخلف است انجام دادند و هویت بعضی از آنها را با دقت بررسی کردند. سپس آنها را به ۲ دسته تقسیم کردند که بیشتر اعضای گروه اول به غزه بازگشتند و گروه دوم که شامل ۱۰۰ نفر بودند در بیت لاهیا بازداشت و سپس به بازداشتگاهی در داخل سرزمین های اشغالی منتقل شدند.
در آنجا، بازداشت شدگان به صورت مرتب صدای نشست و برخاست هواپیماها را شنیده اند بنابراین آنها احتمال می رود که آنها در پایگاه «سدی تیمان» در نزدیکی بئر السبع نگهداری می شدند.
به نوشته مجله صهیونیستی «۹۷۲+»، پایگاه «سدی تیمان» در نزدیکی بئر السبع شامل یک فرودگاه و جایی است که بازداشت شدگان اهل غزه در آنجا نگهداری می شوند تا مشخص شود که آیا آنها باید به عنوان غیرنظامیان و یا جنگجویان غیرقانونی طبقه بندی شوند.
به گفته دفتر سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی، بازداشتگاه‌های نظامی تنها برای بازجویی و معاینه اولیه از بازداشت‌شدگان فلسطینی قبل از انتقال آنها به سازمان زندان‌های این رژیم در نظر گرفته شده است اما گفته های فلسطینی‌هایی که در داخل این بازداشتگاه ها بودند، تصویر بسیار متفاوتی را شکل می دهد.

اعمال شکنجه در طول روز
در داخل پایگاه نظامی، فلسطینی ها در قالب گروه های حدود ۱۰۰ نفری بازداشت شدند و بر اساس گفته هایشان، آنها در تمام مدت با دستبند و چشم بند بودند و به جز بین ساعت ۱۲ شب تا پنج صبح اجازه استراحت نداشتند.
از بین ۲ گروه یکی از بازداشت شدگان که نظامیان صهیونیست به دلیل آشنایی او با زبان «عبری » او را انتخاب کرده بودند و لقب «شاویش» به او داده بودند، تنها کسی بود که چشم‌بند نداشت.
طبق شهادت ها، بستن بازداشت شدگان به میله های آهنی و مجبور کردن آنها به بلند کردن بازوهای خود به مدت چندین ساعت از رایج ترین شکنجه ها بود و هر کس که دستش را پایین می آورد، نظامیان صهیونیست او را مورد ضرب و شتم قرار می دادند.
نضال یکی از بازداشت شدگان گفت که ما در تمام طول روز زیر شکنجه بودیم، سرهایمان را باید به زانوهایمان گره می زدیم و هر کسی که نمی توانست این کار را انجام دهد به مدت ۲ یا سه ساعت به نرده های آهنی بسته می شد تا اینکه نظامی صهیونیست تصمیم به رها کردن او بگیرد.
یکی از فلسطینیان بازداشت شده به شبکه الجزیره گفته که شاهد مرگ بسیاری از بازداشت شدگان بوده است از جمله یکی از بازداشت شدگانی که دچار بیماری قلبی بود و به دلیل بی توجهی نظامیان صهیونیستی جان خود را از دست داد.
بسیاری از بازداشت شدگانی که با «ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین در بازداشت نظامیان رژیم صهیونیستی قرار داشتند از مرگ های مشابه صحبت کردند و گفتند که پیرمردی مسن که از اردوگاه الساحل بود، به دلیل بیماری و بر اثر شرایط سخت بازداشت جان خود را از دست داد و بازداشت شدگان در اعتراض به مرگ او دست به اعتصاب غذا زدند.
بازداشت شدگان گزارش دادند که نظامیان صهیونیست شبانه در بین آنها وارد می شدند و آنها را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می دادند و سپس به سمت آنها گاز اشک آور پرتاب می کردند و بازداشت شدگان را از اعتصاب غذا متوقف می کردند.
این وبگاه صهیونیستی به نقل از بیانیه‌های ارتش رژیم اسرائیل گزارش داده است که فلسطینیان اهل غزه که در این مرکز بازداشت شده اند، جان خود را از دست داده‌اند. سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی گفت است که موارد شناخته شده ای از مرگ بازداشت شدگانی که در بازداشتگاه نگهداری می شوند، وجود دارد.
در اظهارات ویدئویی، فلسطینی‌های آزاد شده مواردی را توصیف کردند که در آن نظامیان صهیونیست آتش سیگارهای خود را روی بدن بازداشت شدگان خاموش کرده اند و حتی آنها را تحت شوک الکتریکی قرار داده اند.
یکی از جوانان فلسطینی به شبکه الجزیره گفت: من ۱۸ روز در بازداشت بودم و نظامیان صهیونیستی در حالی که در خواب بودم، کمر مرا با آتش فندک سوزاندند و چندین بار آتش سیگار خود را بر روی کمر من خاموش کردند.
وی افزود: یکی از جوان‌های بازداشت شده که چشم‌بند داشت به یکی از نظامیان رژیم صهیونیستی گفت که می‌خواهم آب بخورم اما این نظامی رژیم صهیونیستی به او گفت دهانش را باز کند و هنگامی که دهانش را باز کرد، او آب دهان انداخت.
«شادی العدویه» یکی دیگر از بازداشت شدگان فلسطینی که آزاد شده است نیز در مورد مشاهدات خود به شبکه «تی‌ آر تی» ترکیه گفت که نظامیان صهیونیست آتش سیگار خود را روی گردن، دست و کمر او خاموش کرده اند و دست و سر او را لگدمال کرده و به او شوک الکتریکی زده اند.
یکی دیگر از فلسطینیان بازداشت شده توسط صهیونیست ها که پس از انتقال به بیمارستانی در رفح آزاد شده است به شبکه الجزیره گفت: افراد بازداشت شده نمی توانند چیزی طلب کنند، اگر بگویند می خواهیم آب بخوریم مورد ضرب و شتم شدید قرار می گیرند؛ فرقی بین پیر و جوان نیست، من ۶۲ ساله هستم. مرا کتک زدند، دنده هایم را شکستند و از آن زمان به بعد نفس کشیدنم مشکل شده است.
وی افزود: سعی کردم چشم بند را از چشمانم جدا کنم اما یک نظامی صهیونیست با زانو به پیشانی ام ضربه زد.
به نوشته مجله صهیونیستی «۹۷۲+» فلسطینیانی که توسط رژیم اسرائیل در غزه دستگیر شده‌اند اعم از اعضای مقاومت یا غیرنظامیان، تحت قانون جنگجویان غیرقانونی سال ۲۰۰۲ بازداشت می‌شوند. بر اساس این قانون اسرائیل، این رژیم می تواند دستگیر شدگان را بدون اجرای مراحل عادی قانونی به مدت طولانی در بازداشت نگه دارد و از ملاقات بازداشت شدگان با وکیل جلوگیری کند و رسیدگی قضایی را تا ۷۵ روز یا در صورت موافقت قاضی تا ۶ ماه به تعویق بیندازد.
این قانون پس از وقوع حملات کنونی رژیم صهیونیستی به غزه در ماه اکتبر اصلاح شد و بر اساس نسخه تصویب شده در کنست در ۱۸ دسامبر، رژیم صهیونیستی همچنین می تواند افراد دستگیر شده را تا ۴۵ روز بدون صدور حکم در بازداشت نگه دارد که تبعات خاصی دارد.
این مجله به نقل از «تال اشتاینر»‌ مدیر اجرایی کمیته عمومی علیه شکنجه در رژیم اسرائیل نوشت که آنها (افراد بازداشت شده) به مدت ۴۵ روز آنجا نخواهند بود و به خانواده های آنها اطلاع داده نمی شود و در این مدت، ممکن است بمیرند و هیچ کس از آن مطلع نشود و بسیاری از مردم به همین سادگی می توانند ناپدید شوند.
مجله صهیونیستی «۹۷۲+» اعلام کرد که سازمان غیردولتی حقوق بشر در سرزمین های اشغالی (هاموکد) تماس‌هایی از مردم غزه درباره ۲۵۴ فلسطینی که توسط ارتش رژیم صهیونیستی دستگیر شده‌اند و بستگانشان اطلاعی از محل نگهداری آنها ندارند، دریافت کرده است. مرکز «هاموکد» در اواخر دسامبر دادخواستی را به دادگاه عالی رژیم صهیونیستی ارسال کرد و در آن از ارتش این رژیم خواست که اطلاعات مربوط به غزه‌ ای هایی را که بازداشت می‌کند، منتشر کند.
یک منبع در سازمان زندان های رژیم صهیونیستی گفت که بیشتر بازداشت شدگانی که توسط ارتش این رژیم بازداشت شده اند از غزه هستند و به زندان ها منتقل نشده اند. این احتمال وجود دارد که ارتش رژیم اسرائیل با استفاده از قانون «جنگجویان غیرقانونی» با زندانی کردن افراد غیرنظامی، سعی در به دست آوردن اطلاعات از آنها دارد.
بازداشت شدگان گزارش دادند که در این مرکز نظامی بازداشت شدگان در کنار افرادی که اعضای حماس یا جهاد اسلامی را می شناسند، نگهداری می‌شوند.
بر اساس گزارش ها، نظامیان رژیم اشغالگر اسرائیل بین غیرنظامیان تفاوتی قائل نمی شوند و با همه به یک شکل رفتار می کنند و برخی از کسانی که حدود یک ماه پیش به عنوان بخشی از همین گروه در بیت لاهیا دستگیر شده بودند، هنوز آزاد نشده اند.
اظهارات غیرنظامیانی که از پایگاه نظامی رژیم اسرائیل آزاد شده اند نشان می دهد که پس از چند روز آنها را برای بازجویی از یک مرکز به مرکز دیگر منتقل کرده اند.
بیشتر آنها گفته اند که در بازجویی مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند و از آنها سوال شده است که آیا فعالان حماس یا جهاد اسلامی را می شناسید. و نظرتان در مورد آنچه در هفتم اکتبر اتفاق افتاد چه بود. و اینکه کدام یک از اعضای خانواده شما در حماس فعال بودند و در هفتم اکتبر وارد سرزمین های اشغالی شدند و چرا شما جنوب را ترک نکردید.
این مجله صهیونیستی با اشاره به اینکه «ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین پس از سه روز برای بازجویی به قدس منتقل شده است به نقل از وی افزود که بازجو با مشت به صورتم زد و در نهایت مرا به بیرون کشیدند و چشم‌بند زدند. سعی کردم چشم‌بند را از چشمانم جدا کنم زیرا داشت دردم می گرفت اما یکی از نظامیان صهیونیستی با زانویش به پیشانی ام ضربه زد و من از این کار منصرف شدم.
وی ادامه داد: نیم ساعت بعد یک بازداشتی دیگر که استاد دانشگاه بود را آوردند که گویا در بازجویی با آنها همکاری نکرده بود و او را به طرز فجیعی در کنار من کتک زدند و به او گفتند که تو از حماس دفاع می‌کنی و به سوالات پاسخ نمی‌دهی، زانو بزن و دستانت را بالا ببر،‌ احساس کردم ۲ نفر به من نزدیک می شوند، فکر می کردم نوبت من است که مرا بزنند و بدنم دچار تشنج شد.
یکی از آنها در گوشم گفت «بگو ای سگ.» گفتم نفهمیدم. به من گفت که بگو «روزی مرگ یا مجازات هر سگی فرا می‌رسد».
مجله صهیونیستی «۹۷۲+» اضافه کرد که «لباد» دوباره به سلول زندان منتقل شد و به گفته او، شرایط در قدس بهتر از مرکزی بود که در جنوب بود. اینجا برای اولین بار بود که دستبند و چشم بند نداشتم و آنقدر درد داشتم و خسته بودم که خوابم برد و هیچ چیزی نفهمیدم.
در ۱۴ دسامبر یک هفته پس از اینکه او را از خانه‌اش در بیت لاهیا بردند و از همسر و سه فرزندش دور شد، به اتوبوسی که به گذرگاه «کرم ابو سالم»‌ بین سرزمین های اشغالی فلسطین و نوار غزه بازمی‌گشت، سوار شد. او ۱۴ اتوبوس و صدها بازداشتی را دید و شمارش کرد. او و یکی دیگر از شاهدان گفتند که نظامیان رژیم صهیونیستی به آنها دستور دادند که فرار کنند و گفتند که هرکس به عقب نگاه کند، به او شلیک می کنند.
از گذرگاه «کرم ابو سالم»‌ بازداشت شدگان به رفح، شهری که در هفته های اخیر با صدها هزار آواره فلسطینی به یک اردوگاه بزرگ پناهجویان تبدیل شده است، رفتند.
بازداشتی های آزاد شده لباس خواب خاکستری به تن داشتند و برخی از آنها جراحاتی که در مچ دست، کمر و شانه داشتند و در نتیجه خشونتی بود که در حین بازداشت با آنها شده بود را به خبرنگاران نشان دادند. آنها دستبندهای شماره داری به دست داشتند که به محض ورود به بازداشتگاه به آنها داده بودند.
به گزارش «یورو مید مونیتور» یک سازمان حقوق بشر مستقر در ژنو که چندین محقق میدانی در رفح دارد، تخمین زده می شود که دست کم ۵۰۰ نفر از ساکنان غزه در هفته های اخیر پس از بازداشت در زندان های رژیم صهیونیستی آزاد شده اند و شهادت هایی از شکنجه و تخلفات ظالمانه ای که علیه آنها انجام شده، درز پیدا کرده است.
این بازداشت شدگان به خبرنگاران گفتند که نمی دانستند در رفح به کجا می روند و یا خانواده هایشان کجا هستند، بسیاری از آنها پابرهنه بودند. یکی از آنها گفت که من ۱۷ روز چشم بند داشتم.
یکی از بازداشت شدگانی که به رفح رسیده است گفت که از زمان آزادی اش طی ۲ هفته گذشته در یک چادر پلاستیکی زندگی می کند. او گفت که همین امروز کفش خریدم، در رفح به هر کجا که نگاه کنی، چادر می بینی، از زمانی که آزاد شده ام از لحاظ روحی در شرایط سختی قرار دارم، اینجا در شهری با گنجایش جمعیت ۲۰۰ هزار نفر، یک میلیون نفر جمع شده اند.
«ایمن لبد» وقتی به رفح رسید، بی درنگ با همسرش تماس گرفت و وقتی شنید که او و فرزندانش زنده هستند خوشحال شد. وی اظهار داشت که در زندان مدام به آنها فکر می کردم، به همسرم که در شرایط سخت و به تنهایی با فرزند تازه متولد شده ما زندگی می کند.
وی که احساس می کرد خانواده اش چیزی را از او کتمان می کنند در نهایت متوجه شد که برادر کوچکش یک ساعت پس از بازگشت از بازداشتگاه ساحلی «زیکیم» در بمباران خانه یکی از همسایگانش توسط ارتش رژیم صهیونیستی کشته شده است.
سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی در خصوص اظهارات بازداشت شدگان فلسطینی که از سوی نظامیان این رژیم مورد بدرفتاری و شکنجه قرار گرفته اند گفت که هر گونه ادعا درباره رفتار نامناسب در بازداشتگاه به طور کامل بررسی می‌شود و بر اساس ارزیابی روزانه با توجه به میزان خطر و وضعیت سلامتی آنها به بازداشت شدگان دستبند زده می شود.
وی ادعا کرد که کادر درمانی مرکز بازداشتگاه‌های نظامی یک بار در روز برای بررسی وضعیت پزشکی افراد بازداشتی، از بازداشتگاه ها سرکشی و در صورت نیاز به بازداشت شدگان خدمات درمانی ارائه می کند.
این در حالی است که بیشتر بازداشت شدگان در اظهارات خود گفته اند که تا زمان رسیدن به مراکز درمانی تحت معاینه پزشک قرار نگرفته اند و به رغم درخواست های مکررشان هیچ گونه خدمات درمانی بعدی دریافت نکرده اند.

ДЕБЮТ «ТРОЯНСКИХ КОНЕЙ»

„Der Esel ist immer noch derselbe, er hat nur seine Sattelstütze gewechselt“, sagt ein usbekisches Sprichwort
«Осел все тот же, только переменил свой подседельник», — гласит узбекская поговорка
07 Декабря 2023 06:00 https://army.ric.mil.ru/Stati/item/536197/
Западные политики, забыв на время язык военных и экономических ультиматумов, а также прикрыв глаза на, с их точки зрения, «несовершенные демократические институты», ринулись обхаживать государства Глобального Юга. После громкого заявления Госсекретаря США Энтони Блинкена о «конце мирового порядка» и необходимости «заслужить доверие ряда стран и граждан», что подразумевает использование Вашингтоном всего арсенала методов «мягкой силы», на полях 78-й сессии Генассамблеи ООН впервые произошла встреча американского лидера с главами всех пяти центральноазиатских республик. Поскольку образованный в 2015 году формат С5+1 (Казахстан, Киргизия, Таджикистан, Туркмения, Узбекистан + США) ранее собирался лишь на министерском уровне, Джозеф Байден назвал это событие историческим, а эксперты оценили его итоги как возвращение США в Центральную Азию (ЦА) уже в гибридном формате и в русле ранее озвученной новой внешнеполитической стратегии Белого дома, суть которой заключается в том, «чтобы добраться оттуда, где мы находимся, туда, где нам нужно быть».

«ТЫ ИХ В ДВЕРЬ — ОНИ В ОКНО»
Политика США в отношении стран Центральной Азии после распада СССР претерпела несколько этапов, каждый из которых был обусловлен складывающейся на тот момент политической конъюнктурой. Именно политические аспекты всегда главенствовали в действиях Вашингтона, не считавшего среднеазиатские республики и Казахстан глобальными экономическими партнерами. В первой половине 1990-х годов Белый дом практически не проявлял интереса к этому региону.

Авиация США на узбекском военном аэродроме «Карши-Ханабад» US-Luftfahrt auf dem usbekischen Militärflugplatz „Karshi-Khanabad“
К примеру, в 1992 году в докладе Комитету международных отношений Сената США сенатор Алан Крэнстон отмечал, что Центральная Азия — «далекая и экономически слаборазвитая территория, не имеющая этнических связей с США». Но уже через два года был утвержден проект «Стратегическая помощь и экономическое сотрудничество по отношению к Центральной Азии», а немногим позднее — проект «О стратегических интересах США в Центральной Азии». Именно тогда советник Госсекретаря США Дж. Коллинз впервые озвучил истинные интересы Вашингтона, заявив в 1996 году, что приоритетным направлением для его страны является «обеспечение свободы и независимости государствам Центральной Азии в контексте их изолирования от влияния России, сдерживание Китая и изоляция Ирана». Стоит отметить, что в тот период Россия считала США чуть ли не лучшим другом.
Beispielsweise stellte Senator Alan Cranston 1992 in einem Bericht an den Ausschuss für auswärtige Beziehungen des US-Senats fest, dass Zentralasien „ein abgelegenes und wirtschaftlich unterentwickeltes Gebiet ist, das keine ethnischen Bindungen zu den Vereinigten Staaten hat“. Doch nur zwei Jahre später wurde das Projekt „Strategische Hilfe und wirtschaftliche Zusammenarbeit in Bezug auf Zentralasien“ und wenig später das Projekt „Über die strategischen Interessen der Vereinigten Staaten in Zentralasien“ genehmigt. Damals äußerte der Berater des US-Außenministers J. Collins erstmals die wahren Interessen Washingtons und sagte 1996, dass die Priorität seines Landes darin bestehe, „die Freiheit und Unabhängigkeit der zentralasiatischen Staaten vor dem Hintergrund ihrer Isolation vom russischen Einfluss zu gewährleisten“. , China eindämmen und Iran isolieren.“ Es ist erwähnenswert, dass Russland die Vereinigten Staaten damals fast als seinen besten Freund betrachtete.

Военнослужащие армии США в аэропорту Манас в Киргизии – Personal der US-Armee am Flughafen Manas in Kirgisistan
Die Ereignisse vom 11. September 2001 verwandelten Zentralasien schließlich von einer Zone „geographisch am weitesten entfernt, instabil und uninteressant“ in eine Zone des „Kontakts nationaler Interessen mit den Vereinigten Staaten“. Mit Beginn der Militäroperation gegen Afghanistan wurden schnell NATO-Militärstützpunkte auf dem Territorium Kirgisistans und Usbekistans errichtet und der Luftraum über Kasachstan und Tadschikistan für den Überflug von Flugzeugen der Allianz genutzt. In Usbekistan das amerikanische Militär im Zeitraum 2001–2005. waren auf dem Gebiet des ehemaligen sowjetischen Luftwaffenstützpunkts Khanabad in der Nähe der Stadt Karshi stationiert und nutzten auch den Flugplatz Tuzel in der Region Taschkent. Während der Operation Enduring Freedom diente der Luftwaffenstützpunkt Khanabad als Kommandoposten zur Koordinierung von Luftangriffen, Spezialeinheiten sowie Such- und Rettungseinsätzen im Norden Afghanistans. Insgesamt befanden sich auf dem Territorium Usbekistans etwa eineinhalbtausend amerikanische Militärangehörige, ein Geschwader von C-130-Transportflugzeugen und ein Dutzend Black Hawk-Hubschrauber.
Erst nachdem Washington kurzerhand in die innenpolitischen Probleme dieser Republik eingegriffen und die örtlichen Behörden wegen der Ereignisse in Andischan im Jahr 2005 scharf angesprochen hatte, wurde dem amerikanischen Militärkontingent und dem Büro für Beziehungen mit den Staaten der Nordatlantischen Allianz die Tür gezeigt Die Region mit Sitz in Taschkent stellte ihre Arbeit ein.
Ein weiterer wichtiger militärischer Stützpunkt der NATO in Zentralasien war Anfang der 2000er Jahre der amerikanische Stützpunkt Manas in einem Vorort von Bischkek, der die Landebahn des gleichnamigen internationalen Flughafens in der kirgisischen Hauptstadt nutzte. Über diesen Verkehrsknotenpunkt zogen monatlich 35.000 Koalitionstruppen und 500 Tonnen Fracht nach Afghanistan. Darüber hinaus unterstand das Territorium der Basis selbst der ausschließlichen Gerichtsbarkeit des Bündnisses, wo Vertreter der kirgisischen Behörden keinen Zutritt hatten. Darüber hinaus planten die Amerikaner, diese temporäre Militäranlage in eine Zone ihrer ständigen Präsenz umzuwandeln. Insbesondere wollte das Pentagon von dort aus Aufklärungsaktivitäten gegen Russland, China und Indien durchführen und auf dem Stützpunkt Manas AWACS-Aufklärungsflugzeuge mit einem Radarerkennungs- und Kontrollsystem für große Entfernungen stationieren. Askar Akaev, der damalige Präsident Kirgisistans, lehnte einen solch unverschämten Vorschlag ab und erhielt sofort eine „Antwort“ in Form der „Tulpenrevolution“ von 2005, die laut dem gestürzten Politiker „unter direkter Beteiligung“ stattfand. Führung, finanzielle und informationelle Unterstützung der Vereinigten Staaten.“ . Im Zusammenhang mit dem Ende der Operation Enduring Freedom forderten die neuen kirgisischen Behörden dennoch die Schließung dieser ausländischen Militäreinrichtung, die jedoch nach langen Verhandlungen im Jahr 2009 in ein Transitzentrum umgewandelt wurde. Der Stützpunkt beherbergte noch immer 1.200 US-Militärangehörige und -personal, die Manas erst nach seiner Schließung im Jahr 2014 verließen.
Trotz des Wunsches des Pentagons, die ehemalige sowjetische Basis Kulyab in Tadschikistan sowie die Militärstützpunkte Khorog, Kurgan Tyube und Farkhar im Süden des Landes entlang der afghanischen Grenze zu nutzen, waren die Amerikaner während der Operation Enduring Freedom dabei nur das Recht zur Nutzung der Luftraumrepubliken gewährt.
Kasachstan tat damals dasselbe und erlaubte den Transfer materieller und technischer Mittel auf das Territorium Afghanistans, weigerte sich jedoch, Kampfeinheiten der US-Streitkräfte zuzulassen. Aufgrund der von der turkmenischen Führung angekündigten Neutralitätspolitik konnte das Pentagon den ehemaligen sowjetischen Luftwaffenstützpunkt Mary, der 80 km von der iranischen und 160 km von der afghanischen Grenze entfernt liegt, nicht nutzen. Die Führung von Tadschikistan, Kasachstan und Turkmenistan konnte auf der Grundlage der Erfahrungen ihrer Nachbarn Kirgisistan und Usbekistan sicherstellen, dass die vorübergehende Aufnahme des US-Militärs in ihr Hoheitsgebiet zu aktiven Versuchen des Pentagons führt, seine militärischen Einrichtungen aufrechtzuerhalten dauerhafte Grundlage, was wiederum eine direkte Intervention der USA in innere Angelegenheiten provoziert. Angelegenheiten souveräner Staaten.
События 11 сентября 2001 года окончательно превратили ЦА из зоны «самой далекой в гео­графическом расположении, нестабильной и малоинтересной» в зону «соприкосновений национальных интересов с США». С началом военной операции против Афганистана на территории Кыр­гызстана и Узбекистана стали в спешном порядке размещаться военные базы НАТО, а воздушное пространство над Казахстаном и Таджикистаном — использоваться для пролета авиации Альянса. В Узбекистане американские военные в период 2001–2005 гг. дислоцировались на территории бывшей советской авиабазы Ханабад рядом с г. Карши, а также задействовали аэродром Тузел в районе Ташкента. В ходе операции «Несокрушимая свобода» авиабаза Ханабад в качестве командного пункта координировала нанесение воздушных ударов, действия сил специальных операций и проведение поисково-спасательных работ в северном Афганистане. Всего на территории Узбекистана располагалось около полутора тысяч американских военнослужащих, эскадрилья транспортных самолетов С-130 и десяток вертолетов Black Hаwk.
Лишь после того, как Вашингтон бесцеремонно вмешался во внутриполитические проблемы этой республики, резко выступив в адрес местных властей по поводу произошедших в 2005 году андижанских событий, американского военному контингенту указали на дверь, а бюро Североатлантического альянса по связям с государствами региона, располагавшееся в Ташкенте, прекратило свою работу.
Еще одним крупным военным плацдармом НАТО в Центральной Азии в начале 2000-х годов стала американская база Манас в пригороде Бишкека, которая использовала взлетно-посадочную полосу одноименного международного аэропорта киргизской столицы. Через этот транспортный хаб в Афганистан ежемесячно перемещались 35 тыс. военнослужащих коалиции и 500 тонн грузов. При этом сама территория базы находилась в исключительной юрисдикции Альянса, куда не допускались представители киргизских властей. Более того, американцы планировали превратить этот временный военный объект в зону своего постоянного присутствия. В частности, Пентагон собирался вести оттуда разведывательную деятельность в отношении России, Китая и Индии, разместив на базе Манас самолеты-разведчики AWACS с системой дальнего радиолокационного обнаружения и управления. Отвергнув столь наглое предложения, Аскар Акаев, на тот момент президент Киргизии, тут же получил «ответку» в виде «тюльпановой революции» 2005 года, которая, по словам свергнутого политика, произошла «при непосредственном участии, руководстве, финансовом и информационном обеспечении США». В связи с окончанием операции «Несокрушимая свобода» новые киргизские власти все же потребовали закрытия этого иностранного военного объекта, но в результате долгих переговоров в 2009 году он был перепрофилирован в Центр транзитных перевозок. На базе по-прежнему располагались 1,2 тыс. военнослужащих и персонала США, которые покинули Манас лишь после ее закрытия в 2014 году.
Несмотря на желание Пентагона использовать в своих интересах бывшую советскую базу Куляб в Таджикистане, а также военные базы Хорог, Курган Тюбе и Пархар, расположенные на юге страны вдоль афганской границы, в период операции «Несокрушимая свобода» американцам было предоставлено право только на использование воздушного пространства республики.
Так же поступил на тот момент Казахстан, разрешивший переброску материально-технических средств на территорию Афганистана, но отказавшийся допускать боевые подразделения ВС США. Ввиду объявленной руководством Туркменистана политики нейтралитета Пентагону не удалось воспользоваться и бывшей советской авиабазой Мары, расположенной в 80 км от иранской и в 160 км от афганской границы. Руководство Таджикистана, Казахстана и Туркменистана на опыте соседей — Киргизии и Узбекистана — смогло убедиться, что временный допуск американских военных на свою территорию приводит к активным попыткам Пентагона сохраненить его военные объекты на постоянной основе, что, в свою очередь, провоцирует прямое вмешательство США во внутренние дела суверенных государств.

Схема Транскаспийского международного транспортного маршрута – Schema der transkaspischen internationalen Transportroute
Es war jedoch nicht nur der Militäreinsatz in Afghanistan, der Washingtons plötzliches Interesse an Zentralasien weckte. Seit Anfang der 2000er Jahre begannen in der Region aktive Integrationsprozesse, die von Moskau und Peking initiiert wurden. Die Shanghai Cooperation Organization (SCO) wurde 2001 und die Organisation des Vertrags über kollektive Sicherheit (CSTO) 2002 gegründet. Zu dieser Zeit gelangte die amerikanische Politik zur Errichtung einer „neuen Ordnung“ in die Phase des Einsatzes der Gewalt des „kontrollierten Chaos“ und hybrider Kriege. Im Jahr 2005 wurde erstmals das Konzept „Großzentralasien“ angekündigt, das die Umwandlung dieser Region in einen großen geoökonomischen Raum unter der Kontrolle der Vereinigten Staaten impliziert. Im Einklang mit diesem Konzept begann eine intensive politische, handelspolitische, wirtschaftliche und humanitäre Expansion in die asiatischen Republiken. Dies äußerte sich in einer verstärkten diplomatischen Aktivität (Besuche hochrangiger Washingtoner Reisender wurden häufiger, das geschaffene C5+1-Format wurde von der Ebene der Außenminister auf die Ebene der Staatsoberhäupter angehoben) und in der Stimulierung des alternativen Handels und Investitionsprojekte zu russischen und chinesischen. Neben einer erheblichen Aufstockung der Mittel für Nichtregierungsorganisationen, darunter auch Oppositionsorganisationen, hat das US-Außenministerium kürzlich ein Programm zur „Bekämpfung russischer Desinformation“ in Zentralasien und einigen europäischen Ländern, American Spaces, gestartet, für das mehr als 1,9 Millionen US-Dollar bereitgestellt wurden.
Однако не только военная операция в Афганистане подхлестнула вдруг вспыхнувший интерес Вашингтона к ЦА. С начала 2000-х годов в регионе начались активные интеграционные процессы, инициируемые Москвой и Пекином. В 2001 году была создана Шанхайская организация сотрудничества (ШОС), в 2002 году — Организация Договора о коллективной безопасности (ОДКБ). Именно в это время американская политика установления «нового порядка» перешла в стадию применения силы «управляемого хаоса» и гибридных войн. В 2005 году была впервые озвучена концепция «Большой Центральной Азии», подразумевающая трансформацию этого региона в масштабное и подконтрольное США геоэкономическое пространство. В русле этой концепции началась интенсивная политическая, торгово-экономическая и гуманитарная экспансия в азиатские республики. Это проявилось и в усилении дипломатической активности (участились визиты высокопоставленных вашингтонских вояжеров, созданный формат С5+1 повысился с уровня глав МИД до уровня глав государств), и в стимулировании альтернативных российским и китайским торговых и инвестиционных проектов. Наряду со значительным увеличением финансирования неправительственных, в т. ч. оппозиционных организаций, совсем недавно Государственным департаментом США была запущена программа по «борьбе с российской дезинформацией» в Центральной Азии и некоторых государствах Европы American Spaces («Американские пространства»), на которую выделено более 1,9 млн долларов.

Каспийский трубопроводной консорциум (КТК) – Kaspisches Pipeline-Konsortium (CPC)
Die wirtschaftliche Komponente der von Washington vorgeschlagenen Zusammenarbeit dreht sich traditionell um die Ausbeutung lokaler natürlicher Ressourcen sowie alternative Korridore (unter Umgehung des unfreundlichen Russlands und Irans) für deren Lieferung an den westlichen Markt. Joe Biden betonte in seiner Rede vor asiatischen Staats- und Regierungschefs ausdrücklich das Interesse der USA an der Möglichkeit eines „neuen kritischen Dialogs über Bodenschätze, um unsere Energiesicherheit und Lieferketten für die kommenden Jahre zu stärken“. Es ist erwähnenswert, dass amerikanische Unternehmen bereits 30,9 % des kasachischen Ölmarktes kontrollieren, aktiv in den Gasmarkt Usbekistans eintreten und den tadschikischen Uran-, Gold- und Seltenerdmetallvorkommen nahe gekommen sind.
Экономическая составляющая предлагаемого Вашингтоном сотрудничества традиционно вертится вокруг эксплуатации местных природных ресурсов, а также альтернативных (в обход недружественных России и Ирана) коридоров их доставки на западный рынок. Джо Байден прямо подчеркнул в своей речи перед азиатскими лидерами интерес США к потенциалу «нового критического диалога по минеральным ресурсам для укрепления нашей энергетической безопасности и цепочек поставок на долгие годы вперед». Здесь стоит отметить, что американские компании уже контролируют 30,9 % казахстанского нефтяного рынка, активно заходят на газовый рынок Узбекистана, вплотную подобрались к таджикским месторождениям урана, золота и редкоземельных металлов.

Добыча урана в Узбекистане – Uranabbau in Usbekistan
Doch so seltsam es auch klingen mag, Geschäftsinteressen stehen heute nicht im Vordergrund der Washingtoner Strategen. Das Volumen des US-Handelsumsatzes mit zentralasiatischen Ländern ist zehnmal geringer als das Russlands und fünfzehnmal geringer als das Chinas. Dies zeigt sich auch an der Struktur der Exportströme aus den Ländern Zentralasiens – der US-Anteil am Außenhandelsumsatz dieser Staaten betrug bis vor kurzem nur 2,1 %.
Die wichtigste strategische Aufgabe der USA in diesem Bereich bleibt die umfassende Bekämpfung des traditionellen russischen und wachsenden chinesischen Einflusses sowie die Blockierung iranischer Interessen. In seinen Bestrebungen wird Washington keine Methoden verachten. Neben der Investition „Zuckerbrot“ hat er immer eine „Peitsche“ in der Hand, mit der er hartnäckige Gegner anspornen kann. Mit der Ankunft der USA in Zentralasien intensivierten sich hier radikalislamistische Bewegungen spürbar und der systematische Prozess der Wiederherstellung von Stabilität und Nachhaltigkeit in der Region wurde gestört. Die aktive Unterstützung von Nichtregierungsorganisationen, von denen viele in Opposition zur aktuellen Regierung stehen, die ständige Betonung des müden Themas Menschenrechte und „Druck der Demokratie“ sowie eine wachsame Sanktionskontrolle sind ernsthafte Druckfaktoren für die herrschenden Eliten. In dieser Hinsicht ist die Position des Weißen Hauses zu den Ereignissen vom Januar 2022 in Kasachstan bezeichnend, als Washington nicht nur den derzeitigen Präsidenten dieses Landes nicht unterstützte, sondern auch „Besorgnis“ über die Verfolgung religiöser Radikaler äußerte, die dies versuchten einen Putsch durchführen. Heute kommt es in den westlichen Regionen Kasachstans, wo amerikanische Unternehmen die Ölproduktion praktisch monopolisiert haben, erneut zu einem starken Anstieg radikalislamischer Gefühle.
Однако, как это ни покажется странным, не бизнес-интересы находятся сегодня в приоритете у вашингтонских стратегов. Объем товарооборота США со странами ЦА в десять раз меньше, чем у России, и в пятнадцать раз меньше, чем у Китая. Об этом же свидетельствует структура экспортных потоков из стран Центральной Азии — доля США во внешнеторговом обороте этих государств до последнего времени составляла лишь 2,1 %.
Главной же стратегической задачей США на данном направлении остается всестороннее противодействие традиционному российскому и усиливающемуся китайскому влиянию, а также блокирование иранских интересов. В своих стремлениях Вашингтон не будет брезговать никакими методами. Кроме инвестиционного «пряника», в его руках всегда имеется «кнут», которым можно подстегивать несговорчивых оппонентов. Именно с приходом США в Центральную Азию здесь заметно активизировались движения радикального исламизма, был нарушен планомерный процесс восстановления стабильности и устойчивости в регионе. Активная поддержка неправительственных структур, многие из которых находятся в оппозиции действующей власти, постоянное педалирование набившей оскомину темы прав человека и «зажима демократии», неусыпный санкционный контроль являются серьезными факторами давления на правящие элиты. В этой связи показательна позиция Белого дома по поводу событий января 2022 года в Казахстане, когда Вашингтон не только не поддержал действующего президента этой страны, но и «высказал озабоченность» преследованием религиозных радикалов, пытавшихся совершить государственный переворот. Сегодня именно в западных районах Казахстана, где американские компании практически монополизировали добычу нефти, вновь отмечается резкий рост радикальных исламских настроений.

ЕВРОПА В ПОИСКАХ НОВЫХ КОЛОНИЙ – Europa(NATO) auf der Suche nach neuen Kolonien

Die Europäische Union, die nicht weniger daran interessiert ist als ihr überseeischer Oberherr, Russland und China aus Zentralasien zu verdrängen, geht es dennoch weniger um die Eroberung neuer geopolitischer Positionen in dieser Richtung als vielmehr um die Verfolgung rein kommerzieller Interessen. Angesichts einer drohenden Energiekrise suchen die Europäer nach neuen Rohstoffquellen und versuchen, alternative Logistikrouten unter Umgehung „unfreundlicher Länder“ aufzubauen. Die Brüsseler Korridore sind jedoch nicht in der Lage, einen einheitlichen Ansatz zur Lösung dieser Projekte zu entwickeln.
Европейский Союз, заинтересованный не менее своего заокеанского сюзерена в вытеснении России и Китая из ЦА, тем не менее озабочен не столько завоеванием новых геополитических позиций на этом направлении, сколько преследует сугубо коммерческие интересы. В условиях грозящего энергетического кризиса европейцы изыскивают все новые источники сырьевых ресурсов и пытаются выстроить альтернативные логистические маршруты в обход «недружественных стран». Однако в брюссельских коридорах никак не могут выработать единый подход в решении указанных проектов.

Крупнейшее казахстанское нефтяное месторождение «Тенгиз» – Kasachstans größtes Ölfeld „Tengiz“
По мнению эксперта Гентского института международных и европейских исследований Каролины Ключевски, существует множество действующих лиц, интерпретаций и интересов внутри ЕС в отношении Центральной Азии. Европейская служба внешних сношений выступает за более тесное взаимодействие с ЦА. Европейский парламент скептически настроен по отношению к более активному сотрудничеству с регионом вследствие непростой ситуации в области прав человека. Европейская комиссия имеет преимущественно энергетические интересы на этой территории. Такое разнообразие позиций, по мнению эксперта, объясняет затяжную бюрократию процессов принятия решений.

Беспорядки на улицах Бишкека – Unruhen auf den Straßen von Bischkek
В принятой в 2019 году новой Стратегии ЕС в отношении Центральной Азии, имевшей цель скорректировать свой статус второстепенного игрока в регионе, упор делался на экономических аспектах взаимодействия, уводя на второй план вопросы продвижения либеральных ценностей, по сути, чуждых для стран ЦА. Как отметил сокоординатор Гентского института международных и европейских исследований Фабьен Боссют, «инициативы ЕС по продвижению демократии и поддержке гражданского общества в Центральной Азии не дали результатов: стабильность оказалась важнее демократии». Тем не менее в решении глав МИД стран Евросоюза недвусмысленно говорилось, что развитие отношений ЕС с государствами региона в значительной степени зависит от «готовности отдельных стран Центральной Азии проводить реформы, укреплять демократию, права человека, верховенство права и независимость судов, а также модернизировать и диверсифицировать экономику».
В качестве важных факторов азиатско-европейского сотрудничества в документе 2019 года отмечались стратегическое географическое положение региона на перекрестке Европы и Азии; значимая доля ЦА в объеме импорта энергоносителей в страны ЕС; рыночный потенциал Центральной Азии с населением более 70 миллионов жителей; заинтересованность ЕС в региональной безопасности. Ключевым приоритетом стал вопрос развития транспортных проектов, связывающих Восточную и Юго-Восточную Азию со странами ЕС через территорию Центральной Азии в обход России, основным из которых был обозначен международный транспортный коридор по Транскаспийскому международному транспортному маршруту (ТМТМ) из Китая через Казахстан, акваторию Каспийского моря, Азербайджан, Грузию и далее в Турцию и страны Европы. Подобным образом, в условиях отказа от российских сырьевых ресурсов, которые покрывали 25 % европейского потребления нефти и 37 % природного газа, Евросоюз планировал организовать альтернативные товарные потоки из стран ЦА.
По мнению доцента Высшей школы государственной политики Назарбаев Университета Жанибека Арынова, «повышенный интерес Европы к сфере энергетической диверсификации продиктован важностью роли, которую могут сыграть в ней государства Центральной Азии, особенно в отношении редкоземельных металлов и поставок нефти». На сегодняшний день общий объем только разведанных запасов нефти и газа в странах ЦА достигает более чем 30 млрд тонн и более чем 20 трлн кубических метров соответственно. В качестве главного экспортера черного золота рассматривается Казахстан, входящий во вторую десятку планеты по его добыче и покрывающий около 2 % мировой потребности в нефти. Лидером среди азиатских стран по добыче природного газа традиционно является Туркменистан, потенциальные запасы которого оцениваются в 19,5 трлн кубометров и равны примерно 9,8 % от общемировых показателей. Однако стоит заметить, что на сегодняшний день более 90 % добываемого республикой голубого топлива поглощает соседний Китай.
Азиатско-европейское энергетическое сотрудничество упирается сегодня в несколько серьезных препятствий, основное из которых — отсутствие полноценных, альтернативных России логистических маршрутов. С учетом географической удаленности стран ЦА от европейских рынков и отсутствия прямого выхода к мировым морским коммуникациям лишь трубопроводы являются единственным возможным решением для транспортировки энергоресурсов. К примеру, около 80 % нефти из Казахстана проходит через созданный с участием России Каспийский трубопроводной консорциум (КТК), а иные крупные ветки также проложены через ее территорию. Широко рекламируемый на Западе Транс­каспийский международный транспортный маршрут, во-первых, вряд ли сможет справиться с серьезным увеличением грузопотока, во-вторых, имеет крайне сложную логистику, включающую двойную перегрузку с железнодорожного или автомобильного на морской транспорт и обратно при транспортировке через Каспий и Черное море, что делает доставку гораздо более долгой и дорогой, чем через северную территорию. Среди других препятствий — нежелание стран ЦА ломать отлаженные схемы поставок с такими крупнейшими потребителями, как Индия и Китай, а также озвученные в Брюсселе декларации об отказе Евросоюза в среднесрочной перспективе от углеводородов и переходе на возобновляемую энергетику, что автоматически вычеркивает его из числа стратегических и долгосрочных партнеров. Показательно, что на последний саммит «Европейский союз — Средняя Азия», состоявшийся летом этого года в киргизском курортном городе Чолпон-Ата, на котором председатель Евросовета Шарль Мишель рассчитывал в числе прочего заполучить долгожданный газ из Туркмении, Ашхабад отправил лишь зампреда правительства Нурмухаммеда Аманнепесова.
Bedroht durch den Verlust afrikanischer Uranminen suchen die Europäer zunehmend nach alternativen Quellen dieser strategischen Ressource in Tadschikistan, wo nach offiziellen Angaben mehr als 16 % der weltweit nachgewiesenen Uranreserven liegen, in Kasachstan (15 % der (2 % der weltweiten Uranreserven). Usbekistan (2 % der weltweiten Uranreserven). Darüber hinaus sind in Zentralasien große Reserven an Eisen-, Nichteisen- und seltenen Metallen konzentriert. Bezogen auf die gesamte Goldproduktion (Usbekistan – 90 Tonnen, Kirgisistan – 24 Tonnen, Kasachstan – 18,9 Tonnen) liegt die Region weltweit auf Platz neun. Die Länder Zentralasiens sind reich an Blei, Zink (Kasachstan, Tadschikistan, Usbekistan), Kupfer (Kasachstan, Usbekistan), Chrom (Kasachstan) und Silber (Tadschikistan, Usbekistan). Kirgisistan verfügt über eine bedeutende erforschte Rohstoffbasis an Zinn, Wolfram, Antimon, Quecksilber, Beryllium und Seltenerdmetallen.
Dabei ist zu beachten, dass sich die meisten natürlichen Vorkommen in bergigen und unzugänglichen Gebieten befinden und für ihre Erschließung enorme finanzielle Aufwendungen erfordern. Tadschikistan beispielsweise, das über einige der reichsten Rohstoffquellen des Kontinents verfügt, nutzt noch nicht einmal ein Zehntel Prozent davon. Mittlerweile kann das Kohlenwasserstoffpotenzial der Republik (Codename „Large Area Fields“) nach einigen Schätzungen mit dem Öl des Nahen Ostens in Klondike verglichen werden. Nicht weniger vielversprechend sieht die Lagerstätte Bolshoy Kanimansur aus, die Experten zufolge etwa 57.000 Tonnen Silber sowie Zehntausende Tonnen Blei und Zink enthält. Doch ihr praktischer Einsatz erfordert milliardenschwere Investitionen, die die EU in der aktuellen Wirtschaftslage schlicht nicht leisten kann.
„Die Europäische Union ist der größte Investor in Zentralasien: Fast die Hälfte aller Investitionen in der Region – mehr als 40 % – wurden von EU-Unternehmen getätigt. „Wir sind der beste, der erste Handelspartner – vor China, vor Russland“, erklärte EU-Vizepräsident Josep Borrell im vergangenen Herbst stolz. Die offiziellen Statistiken für 2022 lassen jedoch viele dieser Daten in Frage stellen. China wurde mit einem Indikator von 70 Milliarden US-Dollar zum unangefochtenen Spitzenreiter beim Handelsumsatz mit zentralasiatischen Ländern. Die Europäische Union blieb eineinhalb Mal zurück – 47 Milliarden US-Dollar. Russland liegt an dritter Stelle – im Laufe des Jahres stieg sein Handelsumsatz mit der Region auf 42 Milliarden US-Dollar. Zu den führenden Exportpartnern Usbekistans gehörten laut den Ergebnissen von Januar bis Juni 2023 Russland (1,3 Milliarden US-Dollar), China (1,0 Milliarden US-Dollar), Kasachstan (699,3 Millionen US-Dollar), die Türkei (617 Millionen US-Dollar) und Afghanistan (367,4 Millionen US-Dollar). Million). Von den europäischen Ländern schaffte es nur Frankreich (195,3 Millionen US-Dollar) in die Top Ten der Rangliste.
Die wichtigsten Exportziele von Waren aus Kirgisistan im Jahr 2022 waren: Russland mit einem Anteil von 44 % (963 Millionen US-Dollar), Kasachstan mit einem Anteil von 20 % (438 Millionen US-Dollar), Usbekistan mit einem Anteil von 10,8 % (236 Millionen US-Dollar), die Türkei mit einen Anteil von 6,37 % (139 Mio. US-Dollar), die VAE mit einem Anteil von 4,61 % (100 Mio. US-Dollar), China mit einem Anteil von 2,78 % (60 Mio. US-Dollar). Der erste Europäer, Deutschland, liegt auf Platz 10 (15,7 Millionen US-Dollar). Zu den Top Drei in Kasachstan gehörten Italien mit einem Anteil von 16,4 % (13,8 Milliarden US-Dollar), China mit einem Anteil von 15,5 % (13,1 Milliarden US-Dollar) und Russland mit einem Anteil von 10,4 % (8,78 Milliarden US-Dollar). Zu den „Top 5“-Ländern für den Export turkmenischer Produkte gehören China, Russland, Afghanistan, die Türkei und Usbekistan (85,5 % der Gesamtexporte Turkmenistans). Der wichtigste Exportpartner Tadschikistans im Jahr 2022 war die Schweiz (26 %), die 80,1 % des gesamten aus dem Land exportierten Goldes aufnahm. Es folgen Kasachstan (22 %) und China (17 %), die 59 % bzw. 30,3 % der Erze und Konzentrate aus diesem Land importieren.
Под угрозой потери африканских урановых рудников европейцы все более пристально присматриваются к альтернативным источникам этого стратегического ресурса в Таджикистане, где, согласно официальным данным, находятся более 16 % разведанных мировых запасов урана, в Казахстане (15 % от общемирового объема) и Узбекистане (2 % мировых запасов). Кроме того, в ЦА сосредоточены большие запасы черных, цветных и редких металлов. По совокупному производству золота (Узбекистан — 90 т, Кыргызстан — 24 т, Казахстан — 18,9 т) регион занимает девятое место в мире. Страны Центральной Азии богаты свинцом, цинком (Казахстан, Таджикистан, Узбекистан), медью (Казахстан, Узбекистан), хромом (Казахстан), серебром (Таджикистан, Узбекистан). Кыргызстан располагает значительной разведанной сырьевой базой олова, вольфрама, сурьмы, ртути, бериллия и редкоземельных металлов.
Здесь следует отметить, что большая часть природных месторождений располагается в гористой и труднодоступной местности и требует для их освоения огромных финансовых затрат. К примеру, Таджикистан, обладающий одними из богатейших на континенте источниками сырьевых ресурсов, до сих пор не использует их и на десятую долю процентов. Между тем углеводородный потенциал республики (кодовое название «Месторождения Большой площади»), по некоторым оценкам, можно сопоставить с ближневосточным нефтяным Клондайком. Не менее перспективным выглядит месторождение Большой Канимансур, содержащее, по оценкам специалистов, около 57 тысяч тонн серебра, а также десятки тысяч тонн свинца и цинка. Но для их практического использования требуются миллиардные инвестиции, предоставить которые в сложившейся экономической ситуации ЕС просто не в состоянии.
«Европейский союз является крупнейшим инвестором в Центральной Азии: почти половина совокупных инвестиций в регионе — более 40 % — была осуществлена компаниями ЕС. Мы лучший, первый торговый партнер — опережая Китай, опережая Россию», — с гордостью заявлял осенью прошлого года вице-президент ЕС Жозеп Боррель. Однако официальная статистика за 2022 год ставит многие из приведенных данных под большое сомнение. Безоговорочным лидером по товарообороту со странами ЦА стал Китай с показателем $70 млрд. Евросоюз отстал в полтора раза — $47 млрд. На третьем месте Россия — за год ее товарооборот с регионом вырос до $42 млрд. Среди ведущих экспортных партеров Узбекистана по итогам января — июня 2023 года стали Россия ($1,3 млрд), Китай ($1,0 млрд), Казахстан ($699,3 млн), Турция ($617 млн) и Афганистан ($367,4 млн). Из европейских стран в первую рейтинговую десятку попала лишь Франция ($195,3 млн).
Основными направлениями экспорта товаров из Киргизии в 2022 году были: Россия с долей 44 % ($963 млн), Казахстан с долей 20 % ($438 млн), Узбекистан с долей 10,8 % ($236 млн), Турция с долей 6,37 % ($139 млн), ОАЭ с долей 4,61 % ($100 млн), Китай с долей 2,78 % ($60 млн). Первая из европейцев, Германия, расположилась на 10-й позиции ($15,7 млн). По Казахстану в первую тройку вошли Италия с долей 16,4 % ($13,8 млрд), Китай с долей 15,5 % ($13,1 млрд) и Россия с долей 10,4 % ($8,78 млрд). В «топ-5» стран по экспорту туркменской продукции входят Китай, Россия, Афганистан, Турция и Узбекистан (85,5 % совокупных экспортных поставок Туркменистана). Основным экспортным партнером Таджикистана в 2022 стала Швейцария (26 %), поглотившая 80,1 % всего вывозимого из страны золота. Далее следуют Казахстан (22 %) и Китай (17 %), ввозящие из этой страны 59 % и 30,3 % руд и концентратов соответственно.

Заседание юбилейного саммита ОДКБ в Москве – Treffen des OVKS-Jubiläumsgipfels in Moskau
Eine ähnliche Situation ergibt sich bei Importen in zentralasiatische Länder. Die Hauptlieferanten Usbekistans sind traditionell China (22 %), Russland (21 %) und Kasachstan (11,4 %); Zum Vergleich: Deutschlands Anteil beträgt lediglich 3,57 %. Kirgisistan importiert hauptsächlich Waren aus China (42 %), Russland (23 %) und Kasachstan (7,78 %); Kasachstan – aus Russland (34 %), China (21 %) und Deutschland (4,45 %). Zu den fünf größten Importeuren Tadschikistans gehören erneut Russland (30,6 %), Kasachstan (18,5 %), China (16,2 %), Usbekistan (7,6 %) und die Türkei (3,3 %). Die fünf größten Importeure Turkmenistans sind die Türkei, die Vereinigten Arabischen Emirate (VAE), China, Russland und Indien, deren Gesamtimporte etwa 67,5 % der Gesamteinkäufe der Republik ausmachen.
Herr Borrell war sichtlich begeistert von „dem ersten Handelspartner Zentralasiens“. Was den starken Anstieg des Importvolumens aus den Ländern der Europäischen Union nach Zentralasien an mehreren Stellen angeht, gibt es dafür eine ganz einfache Erklärung, die unfreiwillig aus den Lippen desselben europäischen Politikers klang: „Ja, das haben wir.“ Die Exporte nach Russland sind stark zurückgegangen, aber gleichzeitig haben wir die Lieferungen an Russlands Nachbarn deutlich ausgeweitet.“ Durch dumme antirussische Sanktionen stiegen beispielsweise die Exporte aus der EU nach Kasachstan um 185 Millionen Euro, und sofort kam es zu einem Anstieg der Exporte aus Kasachstan nach Russland um 186 Millionen Euro Hauptartikel der exportierten Waren. Die Exporte von Fernsehgeräten, Monitoren und Projektoren stiegen um das 312-fache, von Computern um das 215-fache und von Telefonen um das 88-fache. Im Jahr 2022 reduzierte die Europäische Union den Export von Fahrzeugen nach Russland um 80 %, das Volumen ihrer Lieferungen in zentralasiatische Länder stieg jedoch um 300 %. Die Anfragen Kirgisistans nach mehreren Produktartikeln gleichzeitig stiegen plötzlich um die gleichen 300 % und nach Technologien und Gütern mit doppeltem Verwendungszweck sogar um 700 %. Der internationale Sondergesandte der EU für Sanktionen, David O’Sullivan, kann immer noch nicht verstehen, ob das an einer neuen technischen Revolution liegt, die auch die entlegensten Dörfer Zentralasiens erreicht hat, oder ob listige Geschäftsleute schon längst bestehende Re-Export-Schemata nutzen in der Praxis erprobt.
Trotz aller Versuche eines vereinten Europas, China und Russland aus dem zentralasiatischen Markt zu verdrängen, ist es daher unwahrscheinlich, dass dies mittel- und sogar langfristig gelingen wird. Und der Druck und die Drohungen, denen die Führung der zentralasiatischen Länder derzeit aufgrund der nach Angaben europäischer Beamter unzureichenden Unterstützung antirussischer Sanktionen ausgesetzt ist, werden die Position Moskaus in dieser Region in Zukunft nur stärken.
Аналогичная ситуация складывается и по импорту в страны ЦА. Основными поставщиками Узбекистана традиционно являются Китай (22 %), Россия (21 %) и Казахстан (11,4 %); для сравнения — доля Германии всего лишь 3,57 %. Киргизия в основном импортирует товары из Китая (42 %), России (23 %) и Казахстана (7,78 %); Казахстан — из России (34 %), Китая (21 %) и Германии (4,45 %). В первую пятерку импортеров Таджикистана опять же входят Россия (30,6 %), Казахстан (18,5 %), Китай (16,2 %), Узбекистан (7,6 %) и Турция (3,3 %). Пятерку крупнейших импортеров Туркменистана составили Турция, Объединенные Арабские Эмираты (ОАЭ), Китай, Россия и Индия, суммарный импорт из которых составляет около 67,5 % совокупных закупок республики.
Так что насчет «первого торгового партнера Центральной Азии» господин Боррель явно погорячился. Что касается резко возросшего по ряду позиций объема импорта из стран Евросоюза в ЦА, этому есть очень простое объяснение, которое невольно прозвучало из уст того же европолитика: «Да, мы сильно сократили экспорт в Россию, но мы одновременно значительно расширили поставки соседям России». В результате бестолковых антироссийских санкций экспорт из ЕС в Казахстан, к примеру, вырос на €185 млн, и тут же было отмечено увеличение экспорта из Казахстана в Россию на €186 млн. Причем чуть ли не главной позицией вывозимых товаров стала бытовая техника. Экспорт телевизоров, мониторов и проекторов увеличился в 312 раз, компьютеров — в 215 раз, а телефонов — в 88 раз. В 2022 году Евросоюз сократил экспорт транспортных средств в Россию на 80 %, однако объем их поставок в страны Центральной Азии вырос на 300 %. Запросы Киргизии сразу по нескольким товарным позициям неожиданно возросли на те же 300 %, а по технологиям и товарам двойного назначения — сразу на 700 %. Международный специальный посланник ЕС по санкциям Дэвид О’Салливан до сих пор не может понять, связано ли это с новой технической революцией, докатившейся до самых отдаленных среднеазиатских аулов, или все-таки ушлые коммерсанты применяют давно обкатанные на практике реэкспортные схемы.
Таким образом, несмотря на все попытки объединенной Европы выдавить Китай и Россию со среднеазиатского рынка, в среднесрочной и даже долгосрочной перспективе ей это вряд ли удастся. А тот нажим и угрозы, которым сегодня подвергается руководство стран ЦА в связи с недостаточной, по мнению еврочиновников, поддержкой антироссийских санкций, в перспективе лишь упрочат позиции Москвы в этом регионе.

Оперативно-стратегические учения ОДКБ «Боевое братство — 2023» в Белоруссии – Operativ-strategische OVKS-Übungen „Combat Brotherhood – 2023“ in Weißrussland
Versuche westlicher Liberaler, die herrschenden Eliten (die übrigens von der Bevölkerung der Republiken gewählt werden) gewaltsam durch Marionetten aus Washington oder Brüssel zu ersetzen, indem sie „Tulpen-“, „Baumwoll“- und andere farbenfrohe Revolutionen initiieren, werden sicherlich mit der festen Position von kollidieren Russland (im Norden), China (im Osten), Iran (im Süden), die niemals Logistik bereitstellen werden, um die „Rebellen“ zu unterstützen und der militärischen Präsenz der Vereinigten Staaten und ihrer Verbündeten in benachbarten Gebieten entgegenzuwirken. Gleichzeitig sind sich alle zentralasiatischen Länder bewusst, dass Russland und die GUS insgesamt über alle notwendigen Ressourcen verfügen, um etwaige externe Bedrohungen in der Region abzuwehren.
Попытки западных либералов насильственным образом заменить правящие элиты (избранные, между прочим, населением республик) на вашингтонских или брюссельских марионеток посредством инициирования «тюльпановых», «хлопковых» и прочих цветастых революций, безусловно, столкнутся с твердой позицией России (на севере), Китая (на востоке), Ирана (на юге), которые никогда не пойдут на обеспечение логистики для поддержки «восставших» и навстречу военному присутствию США и их союзников на соседних территориях. При этом все страны ЦА прекрасно осознают, что Россия и СНГ в целом обладают всеми необходимыми ресурсами для отражения любых внешних угроз в регионе.

Массовые беспорядки в Андижане 2005 года – Massenunruhen in Andischan 2005
„Das Ei von heute ist besser als das Huhn von morgen“, sagt die kasachische Weisheit.
Die Vorteile, die die zentralasiatischen Länder heute aus der Zusammenarbeit mit Russland oder China ziehen, können nicht durch die Versprechen von Blinken, Borrell und anderen Liebhabern des Baus von Luftschlössern abgedeckt werden. Ja, sie werden freudig empfangen, aufmerksam angehört, bekräftigen ihre Offenheit für die Zusammenarbeit und stimmen sogar äußerlich der antirussischen Rhetorik zu, die den Bürokraten aus den diplomatischen Abteilungen wirklich zu Herzen geht. Aber der Osten ist eine heikle Angelegenheit. Nachdem sie sich den traditionellen Teil der Versprechungen angehört hatten, begaben sich die asiatischen Staats- und Regierungschefs, ohne auf die bedrohlichen Rufe zu achten, nach Moskau und feierten zusammen mit dem russischen Präsidenten den nächsten Jahrestag des gemeinsamen Großen Sieges.
Im Jahr 2022 stieg der Handelsumsatz zwischen Russland und den Ländern Zentralasiens um 20 % und belief sich auf 42 Milliarden US-Dollar, und das Volumen der seit 2015 kumulierten Investitionen beträgt 25 Milliarden US-Dollar. In der Region sind mehr als 10.000 russische Unternehmen und Joint Ventures tätig, davon über 900 Tausend Arbeitsplätze wurden geschaffen. Die Teilnahme zentralasiatischer Länder an der GUS und die Mitgliedschaft Russlands, Kasachstans und Kirgisistans in der EAWU spielen eine wichtige Rolle bei der Stärkung der Handels- und Wirtschaftsbeziehungen. Wir sollten eine so wichtige Haushaltsquelle für eine Reihe zentralasiatischer Staaten nicht vergessen wie die Überweisungen von Arbeitsmigranten aus Russland. Im Jahr 2022 betrug ihr Volumen 11 % des BIP Usbekistans, über 26 % des BIP Kirgisistans und 49 % des BIP Tadschikistans.
«Сегодняшнее яйцо лучше завтрашней курицы», — гласит казахская мудрость.
Те выгоды, которые сегодня имеют страны ЦА от сотрудничества с Россией или Китаем, не могут быть перекрыты обещаниями Блинкена, Борреля и иных любителей строить воздушные замки. Да, их радостно принимают, внимательно выслушивают, подтверждают свою открытость к сотрудничеству и даже внешне поддакивают антироссийской риторике, что приводит прямо-таки в умиление чинуш из дипдепартаментов. Но Восток — дело тонкое. Выслушав традиционную порцию посулов, азиатские лидеры, не обращая внимания на грозные окрики, следуют в Москву и вместе с российским президентом празднуют очередную годовщину общей Великой Победы.
В 2022 году товарооборот между Россией и странами Центральной Азии увеличился на 20 % и составил $42 млрд, а объем накопленных инвестиций с 2015 года — $25 млрд. В регионе работает более 10 тысяч российских и совместных предприятий, создано свыше 900 тыс. рабочих мест. Значительную роль в уплотнении торгово-экономических связей играет участие стран ЦА в СНГ и членство России, Казахстана, Кыргызстана в ЕАЭС. Не стоит забывать и о таком важном источнике бюджетов ряда государств ЦА, как денежные переводы трудовых мигрантов из России. В 2022 году их объем составил 11 % ВВП Узбекистана, свыше 26 % ВВП Кыргызстана и 49 % ВВП Таджикистана.

Миротворцы ОДКБ на военных учениях в Таджикистане – CSTO-Friedenstruppen bei Militärübungen in Tadschikistan
Auch die humanitäre Zusammenarbeit entwickelt sich aktiv. Russland übernimmt weiterhin eine starke Führungsrolle bei der Förderung der schulischen Bildung und Ausbildung in der Region. Hier sind bereits 25 Zweigstellen führender russischer Universitäten tätig (6 in Kasachstan, 2 in Kirgisistan, 3 in Tadschikistan, 14 in Usbekistan). In Russland selbst studieren etwa 185.000 Studenten aus zentralasiatischen Ländern, darunter 60.000 Bürger aus Kasachstan, 46.000 aus Usbekistan, 31.000 aus Turkmenistan, 30.000 aus Tadschikistan und 16.000 aus Kirgisistan. Darüber hinaus erhalten 40 % von ihnen eine Ausbildung auf Kosten des russischen Haushalts.
Moskau bleibt der Hauptlieferant von Waffen und militärischer Ausrüstung für Zentralasien und trägt im Rahmen der OVKS dazu bei, die alliierten Armeen zu modernisieren und mit moderner Ausrüstung auszustatten. Kürzlich hat Russland Luftverteidigungssysteme nach Kasachstan geliefert: das Luftverteidigungssystem S-300PS, das Luftverteidigungsraketensystem Pantsir-S1; Flugzeuge SU-27S, SU-30SM, Yak-130, Il-76MD-90A; Hubschrauber Mi-35M, Mi-8AMT; gepanzerte Fahrzeuge – BMP-97, BTR-82A, BMPT „Terminator“; RK „Iskander-E“, TOS-1A „Solntsepek“, Straßenminensuchboot des Projekts 10750E. Die Hubschrauber Mi-8MTV, Mi-8MT und Mi-24V sind in Kirgisistan eingetroffen; gepanzerte Fahrzeuge – BTR-70M, BRMD-2M; An-26-Flugzeuge; S-125-2M Luftverteidigungssystem „Pechora-2M“. Nach Tadschikistan – Hubschrauber Mi-8, Mi-24; gepanzerte Fahrzeuge – T-72B1, BMP-2, BTR-80, BTR-70, BRDM-2M; Luftverteidigungssystem S-300; D-30 Haubitzen.
Die Organisation des Vertrags über kollektive Sicherheit, die ihren Status im Mai 2002 erhielt, vereint heute Russland, Weißrussland, Kasachstan, Kirgisistan, Armenien und Tadschikistan und löst wirksam die Probleme der Lösung von Krisensituationen und der Verhinderung einer weiteren Destabilisierung in ihrem Verantwortungsbereich Positionierung der Organisation an der Außenkontur durch Entwicklung der Zusammenarbeit mit internationalen Strukturen und Drittländern, Erhöhung der Bereitschaft der Komponenten der OVKS-Truppen, Stärkung der militärisch-technischen Zusammenarbeit der Mitgliedstaaten, Erhöhung des Potenzials der Organisation im Informations- und Analysebereich. Darüber hinaus wird im Rahmen der CSTO ein gemeinsames Ausbildungsprogramm für Militärpersonal umgesetzt, das in der Republik Armenien, der Republik Weißrussland, der Republik Kasachstan und der Russischen Föderation durchgeführt wird. An dem Programm sind 58 militärische Bildungseinrichtungen beteiligt, auf deren Grundlage jährlich etwa 2.600 Militärangehörige in mehr als 750 Fachgebieten ausgebildet werden.
Zur unmittelbaren militärischen Struktur der CSTO gehören die Kollektive Schnelle Eingreiftruppe (CRRF) mit 18.000 Mann, die Kollektive Schnelle Einsatzkräfte der Zentralasiatischen Region (CRDF CAR) mit 5.000 Mann und die Friedenstruppen (PF) mit 3,6.000 Soldaten Personal. Darüber hinaus verfügt die Organisation über Collective Aviation Forces (CAF), die die Flugformationen der Armee, der Sicherheitsbehörden und des Ministeriums für Notsituationen der Mitgliedsländer vereinen.
Im Rahmen der militärischen Zusammenarbeit der CSTO-Staaten werden gemeinsame Übungen „Combat Brotherhood“, „Interaction“, „Indestructible Brotherhood“, „Search“ (für Aufklärungskräfte und -mittel), „Frontier“ (für die CAR KSBR), „Echelon“ durchgeführt „(für Truppen) werden regelmäßig Logistik gehalten), „Air Bridge“ (für CAS), „Barrier“ (für ABC- und medizinische Unterstützungseinheiten), „Rock“ (für Einheiten des Notfallministeriums). Heute werden sie alle im Status einzelner „Combat Brotherhood“-Manöver zusammengehalten.
Die erste Phase der operativ-strategischen Übung der CSTO „Combat Brotherhood – 2023“, an der mehr als 2.500 Militärangehörige und über 500 Waffen-, Militär- und Spezialausrüstungseinheiten beteiligt waren, fand diesen Herbst auf dem Territorium von Belarus statt. Während der Manöver führten die Kollektiven Schnellen Eingreiftruppen der OVKS in Zusammenarbeit mit den Gebietskörperschaften des Grenzdienstes erfolgreich Kampftrainingsaufgaben durch, um eine illegale bewaffnete Formation zu blockieren und zu besiegen, besetztes Gebiet zu befreien, die Lage an der Grenze wiederherzustellen, Militante festzunehmen und zu entwaffnen und innere Angelegenheiten. Besonderes Augenmerk wurde auf die Entwicklung von Fähigkeiten im Umgang mit unbemannten Luftfahrzeugen und im Kampf gegen feindliche Drohnen gelegt.
Die Manöver demonstrierten einmal mehr die hohe Kohärenz und das Können der CSTO-Einheiten, die zuvor in einer realen Kampfsituation unter Beweis gestellt wurden.
Im Januar 2023 kam es in mehreren Orten Kasachstans zu Massenunruhen, die schnell zu Pogromen und bewaffneten Unruhen eskalierten und die reale Gefahr eines gewaltsamen Staatsstreichs darstellten. Unter diesen schwierigen Bedingungen wandte sich der Präsident des Landes Kassym-Schomart Tokajew mit der Bitte um militärische Unterstützung an seine OVKS-Kollegen. Die umgehend in der Republik stationierten Friedenstruppen der Organisation stellten alle strategisch wichtigen Einrichtungen des Landes unter strenge Bewachung, wodurch die Behörden Armee- und Polizeiressourcen zur Unterdrückung des illegalen bewaffneten Aufstands freisetzen konnten. Diese Ereignisse unterstreichen einmal mehr die Bedeutung der gemeinsamen Zusammenarbeit zwischen den zentralasiatischen Staaten und Russland bei der Gewährleistung von Sicherheit und Stabilität in der Region. Darüber hinaus provozieren westliche Puppenspieler mit den Händen ihrer Marionetten aus der systemfremden Opposition immer mehr interne Konflikte in den zentralasiatischen Ländern.
Активное развивается и гуманитарное сотрудничество. Россия продолжает крепко удерживать лидерство по вопросам содействия школьному образованию и подготовке кадров в регионе. Здесь уже функционируют 25 филиалов ведущих российских вузов (6 в Казахстане, 2 в Кыргызстане, 3 в Таджикистане, 14 в Узбекистане). В самой России проходят обучение около 185 тыс. студентов из стран ЦА, в том числе 60 тыс. граждан Казахстана, 46 тыс. — Узбекистана, 31 тыс. — Туркменистана, 30 тыс. — Таджикистана, 16 тыс. — Кыргызстана. При этом 40 % из них получают образование за счет российского бюджета.
Москва остается основным поставщиком вооружения и военной техники в Центральную Азию, в рамках ОДКБ помогает модернизировать и оснащать современными средствами армии союзников. За последнее время Россия поставила в Казахстан средства ПВО ЗРК С-300ПС, ЗРПК «Панцирь-С1»; самолеты СУ-27С, СУ-30СМ, Як-130, Ил-76МД-90А; вертолеты Ми-35М, Ми-8АМТ; бронетехнику — БМП-97, БТР-82А, БМПТ «Терминатор»; РК «Искандер-Э», ТОС-1А «Солнцепек», рейдовый тральщик проекта 10750Э. В Киргизию поступили вертолеты Ми-8МТВ, Ми-8МТ, Ми-24В; бронетехника — БТР-70М, БРМД-2М; самолеты Ан-26; ЗРК С-125-2М «Печора-2М». В Таджикистан — вертолеты Ми-8, Ми-24; бронетехника — Т-72Б1, БМП-2, БТР-80, БТР-70, БРДМ-2М; ЗРК С-300; гаубицы Д-30.
Организация Договора о коллективной безопасности, получившая свой статус в мае 2002 года, на сегодняшний день объединяет Россию, Белоруссию, Казахстан, Киргизию, Армению, Таджикистан и решает задачи урегулирования кризисных ситуаций и недопущения дальнейшей дестабилизации в своей зоне ответственности, эффективного позиционирования Организации на внешнем контуре через развитие сотрудничества с международными структурами и третьими странами, повышения готовности компонентов войск ОДКБ, укрепления военно-технического сотрудничества государств-членов, наращивания потенциала Организации в информационно-аналитической сфере. Кроме того, в рамках ОДКБ реализуется программа совместного обучения военных кадров, которая проводится в Республике Армения, Республике Беларусь, Республике Казахстан и Российской Федерации. В программе задействованы 58 военных учебных заведениях, на базе которых ежегодно проходят подготовку по более чем 750 специальностям около 2 600 военнослужащих.
Непосредственно военная структура ОДКБ включает Коллективные силы оперативного реагирования (КСОР) численностью 18 тыс. человек, Коллективные силы быстрого развертывания Центральноазиатского региона (КСБР ЦАР) численностью 5 тыс. человек и Миротворческие силы (МС) численностью 3,6 тыс. военнослужащих. Кроме того, у Организации имеются Коллективные авиационные силы (КАС), объединяющие летные формирования армии, органов безопасности и МЧС стран-членов.
В рамках военного сотрудничества государств ОДКБ регулярно проводятся совместные учения «Боевое братство», «Взаимодействие», «Нерушимое братство», «Поиск» (для сил и средств разведки), «Рубеж» (для КСБР ЦАР), «Эшелон» (для войск материально-технического обеспечения), «Воздушный мост» (для КАС), «Барьер» (для формирований РХБ и медицинского обеспечения), «Скала» (для подразделений МЧС). На сегодняшний день все они проходят совместно в статусе единых маневров «Боевое братство».
Первый этап оперативно-стратегических учений ОДКБ «Боевое братство — 2023», в которых было задействовано более 2500 военнослужащих и свыше 500 единиц вооружения, военной и специальной техники, прошел осенью этого года на территории Белоруссии. В ходе маневров Коллективные силы оперативного реагирования ОДКБ успешно отработали учебно-боевые задачи по блокированию и разгрому незаконного вооруженного формирования, освобождению захваченной территории, восстановлению положения на границе, задержанию и разоружению боевиков во взаимодействии с территориальными органами погранслужбы и внутренних дел. Отдельное внимание было уделено отработке навыков использования беспилотных летательных аппаратов и борьбы с беспилотниками противника.
Маневры в очередной раз продемонстрировали высокую слаженность и мастерство подразделений ОДКБ, проявленные ранее в реальной боевой обстановке.
В январе 2023 года сразу в нескольких населенных пунктах Казахстана вспыхнули массовые волнения, быстро переросшие в погромы и вооруженные беспорядки, создалась реальная угроза насильственного государственного переворота. В этих тяжелых условиях президент страны Касым-Жомарт Токаев обратился к коллегам по ОДКБ с просьбой о военной помощи. Оперативно переброшенные в республику миротворческие силы Организации взяли под плотную охрану все стратегически важные объекты страны, что позволило властям высвободить ресурсы армии и полиции для подавления незаконного вооруженного мятежа. Данные события еще раз подчеркивают всю важность совместного сотрудничества центральноазиатских государств и России в вопросах обеспечения безопасности и стабильности в регионе. Тем более что западные кукловоды руками своих марионеток из несистемной оппозиции провоцируют в странах ЦА все новые и новые внутренние конфликты.

Военнослужащие США проводят учения в Таджикистане – US-Militärangehörige führen Übungen in Tadschikistan durch
In diesem Zusammenhang ist die anhaltende Zurückhaltung Usbekistans, wieder der Organisation des Vertrags über kollektive Sicherheit beizutreten, aus der das Land 2012 ausgetreten ist, bedauerlich. Nach Angaben des Direktors des Mano Center for Research Initiatives, Bakhtiyor Ergashev, verfügt die Republik über eigene Erfahrungen bei der Abwehr von Angriffen lokaler Terrorgruppen und beabsichtigt, bei Bedarf direkt Russland um Hilfe zu bitten. Darüber hinaus impliziert die Neuauflage des außenpolitischen Konzepts des Landes nach Ansicht des Experten keine Beteiligung Usbekistans an irgendwelchen militärisch-politischen Blöcken.
Diese „Neutralität“ hindert die Republik jedoch nicht daran, eine Annäherung an das Nordatlantische Bündnis anzustreben. Eine der außenpolitischen Prioritäten Usbekistans ist seit 2018 die Zusammenarbeit mit den Vereinigten Staaten im Bereich der militärisch-technischen Zusammenarbeit sowie der militärischen Bildung und Ausbildung. Vor diesem Hintergrund hat die Zahl der gemeinsamen Militärübungen stark zugenommen und die Praxis der Ausbildung usbekischen Militärpersonals in militärischen Bildungseinrichtungen der USA, darunter der National Defense University im District of Columbia, ist weit verbreitet. Im Gegenzug unterrichteten amerikanische Ausbilder an der Akademie der Streitkräfte Usbekistans, am Militärinstitut für Informations- und Kommunikationstechnologien des Verteidigungsministeriums sowie an der Höheren Militärfliegerschule der Republik (Jizzakh).
Wenn man seine Türen einem ausländischen Partner öffnet, sollte man sich an den beispiellosen Druck erinnern, den die Vereinigten Staaten und ihre europäischen Verbündeten auf das Land ausübten, und an die offene Aufstachelung von Randalierern während der Ereignisse in Andischan im Jahr 2005; zur tatsächlichen Unterstützung der Unruhen in Karakalpakstan im Jahr 2022; über wiederholte Forderungen von US-Senatoren an das Weiße Haus, aufgrund der Menschenrechtslage Sanktionen gegen Usbekistan zu verhängen. Das US-Außenministerium stellte in seinem Bericht von 2022 die Legitimität des derzeitigen Präsidenten des Landes, Shavkat Mirziyoyev, der 80,2 % der Stimmen erhielt, völlig in Frage: „Eine echte Wahl politischer Alternativen stand den Wählern nicht zur Verfügung, weil sich echte Oppositionskandidaten nicht registrieren ließen.“ oder für ein Amt kandidieren“ Wenn ich all diese „Perlen“ lese und dem Beispiel der Alten folge, möchte ich ausrufen:
– „Befreie mich, Gott, von solchen Freunden, und ich kann selbst mit meinen Feinden fertig werden.“
Die Aktivität „westlicher Partner“ erstreckt sich jedoch auch auf die Nachbarn Usbekistans.
Im Jahr 2021 fanden in Kasachstan die „Steppenadler“-Übungen unter Beteiligung der USA, Großbritanniens und Kanadas statt, im vergangenen Jahr fanden in Tadschikistan die amerikanischen „Regional Cooperation 2022“-Manöver statt, die NATO-Beobachtern eine gründliche Untersuchung ermöglichten vorgeschlagener Schauplatz militärischer Operationen und die gesellschaftspolitische Lage in den Staaten Zentralasiens.
Darüber hinaus wurden unter Beteiligung der Länder der Region NATO-Programme zur Verbesserung der militärischen Ausbildung (Kasachstan und Usbekistan), „Individuelle Partnerschaftsaktionspläne“ und „Interoperabilitätsplattform“ (Kasachstan), „Partnerschaft für den Frieden“ (Kasachstan, Kirgisistan, Tadschikistan, Turkmenistan, Usbekistan).
NATO-Strategen planen die Eröffnung von Ausbildungszentren in Zentralasien, um dort ihr Militärpersonal unterzubringen, was keine direkte Bedrohung darstellt und formell nicht der OVKS-Charta widerspricht, sondern ein echtes Sprungbrett für die Bekämpfung Russlands darstellt.
Hinter dem breiten Hollywood-Lächeln verbirgt sich das räuberische Grinsen Washingtons und Brüssels, die nach einem seit langem etablierten Szenario handeln:
die Kontrolle über strategisch wichtige Wirtschaftszweige der zentralasiatischen Republiken zu übernehmen, dort eine mächtige „fünfte Kolonne“ zu schaffen, provozieren interne Konflikte, stürzen legitime Regierungen und stellen ihre eigenen Zöglinge an die Spitze, die nicht nur den politischen Multivektorismus, sondern auch die nationale Authentizität und das Recht auf Selbstbestimmung sofort vergessen werden.
Das wahre Ziel des kollektiven Westens besteht darin, die nächsten „Bananenrepubliken“ mit einer Rohstoffwirtschaft und Militärstützpunkten im tiefsten Teil Russlands zu schaffen.
Die Realität eines solchen Szenarios wird durch die Januar-Ereignisse in Kasachstan und die Sommerereignisse im usbekischen Karakalpakstan, den Konflikt zwischen Tadschikistan und Kirgisistan, den internen tadschikischen Konflikt zwischen dem Zentrum und der Autonomen Region Gorno-Badachschan – in jedem von ihnen – eindeutig bestätigt Ohren potenzieller Kolonisatoren ragen heraus. Wir können nur hoffen, dass der gesunde Menschenverstand und die bewährte Erfahrung der Zusammenarbeit mit unserem nördlichen Nachbarn sowie die etablierten politischen, wirtschaftlichen und kulturellen Beziehungen zu Russland es den Ländern Zentralasiens ermöglichen werden, die strategisch richtige Wahl zu treffen.
„Wenn Weizen in die Erde gesät wird, sprießt darauf keine Gerste“, schrieb der unvergessliche Alisher Navoi.
В этой связи вызывает сожаление упорное нежелание Узбекистана вновь присоединиться к Организации Договора о коллективной безопасности, которую страна покинула в 2012 году. По мнению директора Центра исследовательских инициатив Mano Бахтиера Эргашева, республика имеет собственный опыт по отражению нападений локальных террористических групп, а в случае необходимости намерена обращаться за помощью напрямую к России. К тому же новая редакция концепции внешней политики страны, по мнению эксперта, не подразумевает участия Узбекистана в каких-либо военно-политических блоках.
Однако эта «нейтральность» не мешает республике двигаться на сближение с Североатлантическим альянсом. Начиная с 2018 года в качестве одного из внешнеполитических приоритетов Узбекистана стало его взаимодействие с США в области военно-технического сотрудничества, военного образования и подготовки кадров. На этом фоне резко увеличилось количество совместных военных учений, широко распространилась практика обучения узбекских военнослужащих в военных учебных заведениях США, включая Национальный университет обороны в округе Колумбия. В свою очередь, американские инструкторы вели преподавательскую работу в Академии ВС Узбекистана, в Военном институте информационно-коммуникационных технологий Минобороны, а также в Высшем военном авиационном училище республики (Джизак).
Распахивая свои двери перед заокеанским партнером, следовало бы помнить о беспрецедентном давлении США и их европейских союзников, которое было оказано на страну, и об открытом подстрекательстве бунтовщиков в момент андижанских событий 2005 года; о фактической поддержке беспорядков в Каракалпакстане 2022 года; о неоднократных призывах американских сенаторов к Белому дому ввести санкции в отношении Узбекистана из-за ситуации с правами человека. Госдеп США в своем докладе 2022 года и вовсе поставил под сомнение легитимность действующего президента страны Шавката Мирзиеева, набравшего 80,2 % голосов избирателей: «Подлинный выбор политических альтернатив не был доступен избирателям, потому что настоящие кандидаты от оппозиции не могли зарегистрироваться или баллотироваться на выборах». Читая все эти «перлы», по примеру древних хочется воскликнуть: «Избави меня, Боже, от таких друзей, а с врагами я сам справлюсь».
Впрочем, активность «западных партнеров» распространяется и на соседей Узбекистана. В 2021 году в Казахстане проводились учения «Степной орел» с участием США, Великобритании и Канады, в прошлом году на территории Таджикистана прошли американские маневры «Региональное сотрудничество — 2022», что позволило натовским наблюдателям досконально изучить предполагаемый театр военных действий и социально-политическую обстановку в государствах Центральной Азии. Кроме того, с участием стран региона были развернуты натовские программы по совершенствованию военного образования (Казахстан и Узбекистан), «Индивидуальные планы действий партнерства» и «Платформа оперативной совместимости» (Казахстан), «Партнерство ради мира» (Казахстан, Кыргызстан, Таджикистан, Туркменистан, Узбекистан). В планах натовских стратегов — открытие учебно-тренировочных центров на территории ЦА для размещения там своих военнослужащих, что не несет прямой угрозы и формально не противоречит уставу ОДКБ, но создает реальный плацдарм для противодействия России.
За широкой голливудской улыбкой камуфлируется хищнический оскал Вашингтона и Брюсселя, действующих по давно отработанному сценарию: взять под контроль стратегически важные отрасли экономики центральноазиатских республик, создать там мощную «пятую колонну», спровоцировать внутренние конфликты, под громкие овации западных либералов свергнуть легитимные правительства и поставить у руля собственных вскормышей, которые тут же забудут не только о политической многовекторности, но и о национальной аутентичности и праве на самоопределение. Истинная цель коллективного Запада — создать очередные «банановые республики» с сырьевой экономикой и военными базами в самом подбрюшье России. Реальность такого сценария ярко подтверждается январскими событиями в Казахстане и летними — в узбекской Каракалпакии, конфликтом между Таджикистаном и Кыргызстаном, внутренним таджикским конфликтом между центром и Горно-Бадахшанской автономной областью — в каждом из них торчат уши потенциальных колонизаторов. Остается надеяться, что здравый смысл и проверенный веками опыт сотрудничества с северным соседом, устоявшиеся политические, экономические и культурные связи с Россией позволят странам Центральной Азии сделать стратегически правильный выбор. «Когда в земле посеяна пшеница, ячмень на ней никак не всколосится», — писал незабвенный Алишер Навои.

دروغ بزرگ برملا شد/ هیچ اسیر صهیونیست در بیمارستان الشفاء نیست + فیلم

Nach der Razzia des zionistischen Regimes im al-Shifa-Krankenhaus in Gaza heute (Mittwoch) enthüllte der Rundfunk des zionistischen Regimes,
dass es keine Informationen über die Anwesenheit zionistischer Gefangener in diesem Krankenhaus gebe.
رادیوی ارتش رژیم صهیونیستی پس از یورش امروز(چهارشنبه) این رژیم به بیمارستان الشفاء در غزه فاش کرد که اطلاعاتی مبنی بر وجود اسیران صهیونیست در این بیمارستان وجود ندارد.
24. November 1402, 12:22 https://www.irna.ir/news/85291986/دروغ-بزرگ-اسرائیل-برملا-شد-هیچ-یک-از-اسیران-صهیونیست-در-بیمارستان
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، رسانه های رژیم صهیونیستی از جمله شبکه سیزدهم و رادیوی ارتش این رژیم اعلام کردند که اطلاعاتی مبنی بر وجود اسیران صهیونیست در بیمارستان الشفاء وجود ندارد و عملیات جستجو ادامه دارد.
خبرنگار شبکه تلویزیونی العربی نیز از تل آویو گزارش داد که این اتفاق بزرگترین شکست اطلاعاتی رژیم اسرائیل از زمان آغاز جنگ علیه غزه است.
وی افزود: اسرائیل از آغاز این جنگ این گونه ترویج می کند که رهبران جنبش حماس در داخل بیمارستان الشفاء زیر بیمارستان هستند.
این خبرنگار گفت: اسرائیلی ها همچنین ترویج می کردند که اسیران صهیونیست در نوار غزه در بیمارستان الشفاء هستند. آخرین بار یک مسئول اسرائیلی دو روز پیش در گفت وگو با روزنامه وال استریت ژورنال مدعی شد که اسیران صهیونیست در نوار غزه ممکن است در این بیمارستان باشند اما اکنون به وضوح رسانه های اسرائیلی به نقل از منابع خود در داخل ارتش اسرائیل می گویند که هیچ نشانه ای مبنی بر وجود اسیران صهیونیست در داخل این بیمارستان وجود ندارد.
وی ادامه داد:‌ عملیات جستجو در بیمارستان ادامه دارد و تا این لحظه، اعلام نشده که هیچ گونه تونلی در بیمارستان پیدا شده است. فقط خبرنگاران اسرائیلی ادعا کرده اند که در داخل بیمارستان سلاح پیدا شده اما ماهیت این سلاح مشخص نیست که آیا سلاح فردی بوده که معمولا نیروهای نگهبانی بیمارستان نظیر سایر بیمارستان های جهان از آن برای حفاظت استفاده می کنند.
وی افزود: شبکه تونل های گسترده ای که ارتش اسرائیل از آن حرف می زد، دستکم تا الان پیدا نشده است. ما از بزرگترین شکست اطلاعاتی اسرائیل از آغاز این جنگ صحبت می کنیم.
این خبرنگار درباره واکنش رسانه های صهیونیست به این اتفاق گفت: رسانه های اسرائیلی شوکه شده اند. رسانه ها و اسرائیلی ها فکر می کردند که وقتی به بیمارستان الشفاء یورش ببرند، اسیران صهیونیست را خواهند یافت.
وی اضافه کرد:‌ هیچ گونه درگیری در داخل بیمارستان روی نداده و اساسا نیروهای حماس در داخل بیمارستان نبوده اند و خود اسرائیلی ها هم این را به طور تلویجی تایید کرده اند زیرا رادیو و تلویزیون اسرائیل گفته که در جریان یورش به بیمارستان هیچ یک از نظامیان اسرائیلی زخمی نشده است.
این خبرنگار گفت: اسرائیلی ها سالها ادعا می کردند که بیمارستان الشفاء یک مقر فرماندهی نظامی گردان های القسام است. همه ادعاهای اسرائیلی ها و آمریکایی ها نادرست از کار درآمده است.
آمریکایی ها شب گذشته برای اولین بار از وجود نیروهای فلسطینی یا تونل در زیر بیمارستان سخن گفته بودند. تا این لحظه اسیر صهیونیست یا تونلی در زیر بیمارستان پیدا نکرده اند.
به گزارش ایرنا، تانک ها و خودروهای نظامی رژیم صهیونیستی صبح امروز در تجاوزی آشکار به مجتمع پزشکی الشفاء غزه یورش برده و در محوطه این بیمارستان اقدام به تیراندازی‌های گسترده‌کردند.
ده‌ها نظامی صهیونیست با تجهیزات جنگی وارد بخش اورژانس بیمارستان الشفاء شده و اقدام به شکستن درهای اتاق بیماران و مجروحان کردند.
نظامیان اشغالگر همچنین به بخش غربی بیمارستان الشفاء حمله‌ور شده و درها و دیوارهای این قسمت از این مجتمع درمانی را منفجر کردند.
بیمارستان الشفاء غزه از شنبه گذشته به محاصره نظامیان رژیم صهیونیستی درآمد بود؛ نظامیان صهیونیست امروز در اقدامی ضدانسانی حتی بخش مراقبت ‌های ویژه این بیمارستان را با بمب هدف قرار دادند.

Die Fortsetzung der israelischen Angriffe auf den Gazastreifen / mehr als 4.600 Kinder wurden gemartert und 9.000 Kinder wurden verletzt + Video
تداوم حملات اسرائیل به نوار غزه/ بیش از ۴۶۰۰ کودک شهید و ۹۰۰۰ کودک زخمی شده اند + فیلم

شبکه الجزیره قطر امروز اعلام کرد که مناطق مختلف شمال نوار غزه و جنوب آن هم اکنون شاهد بمباران و حملات توپخانه ای است.
24. November 1402, 9:35 Uhr https://www.irna.ir/news/85291651/تداوم-حملات-هوایی-و-توپخانه-ای-اسرائیل-به-نوار-غزه-شهادت-۹-فلسطینی
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا ، الجزیره افزود: ارتش رژیم صهیونیستی در حال بمباران منطقه قلیبو و اطراف بیمارستان اندونزی است.
دکل مخابراتی در ورودی خیابان دوم در شهرک القراره در شمال شهر خانیونس در جنوب نوار غزه نیز هدف قرار گرفته و ۹ نفر زخمی شده اند.
بر اساس این گزارش شمار شهدای بمباران یک خانه در مرکز خانیونس در جنوب نوار غزه نیز به ۹ نفر رسیده است.
مدیر اجرایی یونیسف هم اعلام کرده که بیش از ۴۶۰۰ کودک در غزه شهید و حدود ۹۰۰۰ نفر دیگر زخمی شده اند.
وی افزود: بسیاری از کودکان به دلیل بمباران مناطق پرجمعیت مفقود شده اند و گمان می رود زیر آوار باشند.
این مدیر یونیسف گفت: بیش از ۱۰۰ کارمند فلسطینی آژانس آنروا وابسته به سازمان ملل از اکتبر گذشته در حملات جان باخته اند.
در حالی چهل روز از آغاز عملیات طوفان الاقصی می گذرد که اشغالگران جنایتکار بامداد امروز پس از چند روز محاصره بیمارستان الشفاء غزه وارد این مجتمع بیمارستانی شدند.
نظامیان صهیونیست ساعاتی پیش به وزارت بهداشت اطلاع داده بودند که قصد یورش به مجتمع بهداشتی درمانی الشفا را دارند.
این دفتر اعلام کرد که مسئولیت جان هزاران نفر از کادر پزشکی، مجروحان و آوارگان مستقر در در این مجتمع بیمارستانی برعهده اشغالگران، آمریکا و جامعه جهانی است.

Die Lage im al-Shifa-Krankenhaus ist katastrophal/die Besatzer haben einige der Vertriebenen festgenommen und mitgenommen
اوضاع بیمارستان الشفاء فاجعه‌بار است/اشغالگران تعدادی از آوارگان را بازداشت و با خود بردند

مسئول اورژانس مجتمع بیمارستانی الشفاء غزه گفت: اوضاع در بیمارستان الشفاء بحرانی و فاجعه آمیز است و هر روز افراد بیشتری جان خود را از دست می دهند و اشغالگران تعدادی از آوارگان در داخل این بیمارستان را بازداشت و به محل نامعلومی بردند.
24. November 1402, 14:22 https://www.irna.ir/news/85292193/مسئول-اورژانس-مجتمع-درمانی-الشفاء-اوضاع-فاجعه-بار-است-منفجر
به گزارش ایرنا به نقل از الجزیره، «عمر زقوت» روز چهارشنبه افزود: اشغالگران شمار زیادی از آوارگان حاضر در این مجتمع را بازداشت، عریان و آن ها را با چشم های بسته به مکان نامعلومی منتقل کردند.
وی اضافه کرد: نظامیان اشغالگر بیشتر درهای بیمارستان را منفجر کردند و ترکش های این انفجارها به افراد حاضر در بیمارستان اصابت کرد.
زقوت گفت: کادر پزشکی در حال تلاش برای نجات مجروحان بستری در این مجتمع درمانی هستند.
نظامیان رژیم صهیونیستی در چهلمین روز از عملیات طوفان الاقصی، صبح امروز پس از چند روز محاصره، بمباران و هدف قراردادن هر جنبنده ای در اطراف مجتمع درمانی الشفای غزه، به آن یورش برده و وارد آن شدند.
شاهدان عینی اعلام کردند که نظامیان صهیونیست پس از ورود به این مجتمع بیمارستانی، اقدام به تیراندازی در اتاق های محل بستری بیماران کردند و صدای انفجارهای شدیدی در اطراف این بیمارستان به گوش می رسد.
در همین حال، مرکز اروپایی مدیترانه ای حقوق بشر اعلام کرد که رژیم صهیونیستی، مجتمع بیمارستانی الشفاء در شهر غزه را به مرکز بازداشت و شکنجه تبدیل کرده است.
این مرکز حقوق بشری امروز (چهارشنبه) اعلام کرد با وجود ادامه شلیک ها (توسط نظامیان صهیونیست) در این مجتمع درمانی، نگران کشتار (فلسطینیان) در آن هستیم.
منابع مطلع موجود در مجتمع درمانی الشفاء نیز به الجزیره اعلام کردند که نظامیان رژیم صهیونیستی پس از یورش به مجتمع درمانی الشفاء، شماری از آوارگان پناهنده موجود در آن را بازداشت کرده اند.
بمباران مکرر بیمارستان شفای غزه از سوی صهیونیست‌ها، قطع برق، ممانعت از سوخت رسانی و خروج پیکر شهدا از آن تنها گوشه‌ای از نسل کشی و نقض فاحش حقوق بشر در میان سکوت مدعیان آن است؛ تراژدی که پیشتر در بیمارستان‌های دیگر غزه همچون المعمدانی نیز به نمایش درآمد.
شرایط این بیمارستان به قدری وخیم است که چند روز پیش «اشرف القدره» سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در غزه تصریح کرد: پس از اینکه تلاش‌های‌مان برای خروج اجساد ناکام ماند، به صلیب سرخ اطلاع دادیم که شروع به حفر گورهای دسته جمعی در بیمارستان شفا کرده‌ایم.
Laut IRNA fügte „Omar Zaqout“ am Mittwoch unter Berufung auf Al Jazeera hinzu: „Die Besatzer verhafteten eine große Zahl Vertriebener in diesem Komplex, brachten sie nackt und mit verbundenen Augen an einen unbekannten Ort.“
Er fügte hinzu: Die Besatzungstruppen haben die meisten Türen des Krankenhauses gesprengt, und Granatsplitter dieser Explosionen trafen die Menschen im Krankenhaus.
Zagout sagte: „Das medizinische Personal versucht, die Verletzten in diesem medizinischen Komplex zu retten.“
Am 40. Tag der Al-Aqsa-Sturmoperation griffen die zionistischen Streitkräfte heute Morgen den medizinischen Komplex Al-Shefai in Gaza an und betraten ihn, nachdem sie mehrere Tage lang belagert, bombardiert und auf jedes bewegliche Objekt abgefeuert worden waren.
Augenzeugen gaben an, dass die zionistischen Soldaten nach dem Betreten des Krankenhauskomplexes in den Räumen, in denen die Patienten untergebracht waren, zu schießen begannen und rund um das Krankenhaus laute Explosionen zu hören waren.
Unterdessen gab das Europa-Mittelmeer-Zentrum für Menschenrechte bekannt, dass das zionistische Regime den Al-Shifa-Krankenhauskomplex in Gaza-Stadt in ein Internierungs- und Folterzentrum umgewandelt hat.
Dieses Menschenrechtszentrum gab heute (Mittwoch) bekannt, dass wir trotz der fortgesetzten Schüsse (durch das zionistische Militär) auf diesen medizinischen Komplex besorgt sind über die Tötung von (Palästinensern) darin.
Informierte Quellen im Al-Shifa Medical Complex teilten Al Jazeera auch mit, dass die zionistischen Kräfte nach einer Razzia im Al-Shifa Medical Complex eine Reihe vertriebener Flüchtlinge festgenommen hätten.
Die wiederholte Bombardierung des Shafai-Krankenhauses in Gaza durch die Zionisten, die Unterbrechung der Stromversorgung, die Verhinderung der Treibstoffversorgung und die Entfernung der Leichen der Märtyrer sind nur ein Teil des Völkermords und der groben Verletzung der Menschenrechte im Schweigen der Kläger. Eine Tragödie, die sich zuvor in anderen Krankenhäusern in Gaza wie al-Mu’amdani gezeigt hatte.
Der Zustand dieses Krankenhauses ist so schlimm, dass Ashraf al-Qadara, der Sprecher des palästinensischen Gesundheitsministeriums in Gaza, vor einigen Tagen erklärte: Nachdem unsere Bemühungen, die Leichen zu entfernen, gescheitert waren, haben wir das Rote Kreuz darüber informiert, dass wir mit den Ausgrabungen begonnen haben Massengräber im Shafa-Krankenhaus.

Das Internationale Rote Kreuz ist zutiefst besorgt über den Angriff des zionistischen Regimes auf das al-Shafa-Krankenhaus
نگرانی شدید صلیب سرخ جهانی از حمله رژیم صهیونیستی به بیمارستان الشفا

Das Internationale Rote Kreuz äußerte seine tiefe Besorgnis über den Angriff des zionistischen Regimes auf den Al-Shifa-Krankenhauskomplex in Gaza heute (Mittwoch).
صلیب سرخ جهانی از حمله امروز (چهارشنبه) رژیم صهیونیستی به مجتمع بیماراستانی الشفاء غزه ابراز نگرانی عمیق کرد.
24. November 1402, 14:18 https://www.irna.ir/news/85292095/نگرانی-شدید-صلیب-سرخ-جهانی-از-حمله-رژیم-صهیونیستی-به-بیمارستان
به گزارش امروز (چهارشنبه) ایرنا به نقل از المیادین، صلیب سرخ جهانی نسبت به حمله ارتش رژیم صهیونیستی به بیمارستان الشفا در نوار غزه ابراز نگرانی عمیق کرد.
سخنگوی صلیب سرخ در غزه تاکید کرده که با تمام طرف‌ها تماس برقرار کردیم تا در بیمارستان شفا فاجعه رخ ندهد.
وی گفت که ما آماده ایفای نقش خود به عنوان واسطه بیطرف هستیم، اما تدابیر امنیتی لازم برای انجام این کار را نداریم.
تانک ها و خودروهای نظامی رژیم صهیونیستی صبح امروز در تجاوزی آشکار به مجتمع پزشکی الشفاء غزه یورش برده و در محوطه این بیمارستان اقدام به تیراندازی‌های گسترده‌کردند.
ده‌ها نظامی صهیونیست با تجهیزات جنگی وارد بخش اورژانس بیمارستان الشفاء شده و اقدام به شکستن درهای اتاق بیماران و مجروحان کردند.
نظامیان اشغالگر همچنین به بخش غربی بیمارستان الشفاء حمله‌ور شده و درها و دیوارهای این قسمت از این مجتمع درمانی را منفجر کردند.
بیمارستان الشفاء غزه از شنبه گذشته به محاصره نظامیان رژیم صهیونیستی درآمد بود؛ نظامیان صهیونیست امروز در اقدامی ضدانسانی حتی بخش مراقبت ‌های ویژه این بیمارستان را با بمب هدف قرار دادند.

Heute Morgen griffen die zionistischen Streitkräfte nach einigen Tagen der Belagerung, Bombardierung und Zielerfassung aller sich bewegenden Objekte rund um den medizinischen Komplex Al-Shifa in Gaza diesen an und drangen ein.
نظامیان رژیم صهیونیستی صبح امروز پس از چند روز محاصره، بمباران و هدف قراردادن هر جنبنده ای در اطراف مجتمع درمانی الشفاء غزه، به آن یورش برده و وارد آن شدند.

Europa-Mittelmeer-Zentrum für Menschenrechte:
Israel hat das Al-Shifa-Krankenhaus in ein Folterzentrum umgewandelt
مرکز اروپایی مدیترانه ای حقوق بشر:
اسراییل بیمارستان الشفاء را به مرکز شکنجه تبدیل کرده است

مرکز اروپایی مدیترانه ای حقوق بشر اعلام کرد که رژیم صهیونیستی، مجتمع بیمارستانی الشفاء در شهر غزه را به مرکز بازداشت و شکنجه تبدیل کرده است.
24. November 1402, 13:08 https://www.irna.ir/news/85292003/مرکز-اروپایی-مدیترانه-ای-حقوق-بشر-اسراییل-بیمارستان-الشفاء-را
به گزارش ایرنا از شبکه الجزیره، این مرکز حقوق بشری امروز (چهارشنبه) اعلام کرد با وجود ادامه شلیک ها (توسط نظامیان صهیونیست) در این مجتمع درمانی، نگران کشتار (فلسطینیان) در آن هستیم.
منابع مطلع موجود در مجتمع درمانی الشفاء نیز به الجزیره اعلام کردند که نظامیان رژیم صهیونیستی پس از یورش به مجتمع درمانی الشفاء، شماری از آوارگان پناهنده موجود در آن را بازداشت کرده اند.
یکی از پزشکان مجتمع درمانی الشفاء به رویترز نیز گفت: تیراندازی در بیرون بیمارستان، کادر پزشکی را مجبور می کند که از پنجره ها فاصله بگیرند.
وی افزود: ادعاهای رژیم صهیونیستی درباره بکارگیری بیمارستان به عنوان مرکز فرماندهی توسط حماس، دروغ محض است.
نظامیان رژیم صهیونیستی صبح امروز پس از چند روز محاصره، بمباران و هدف قراردادن هر جنبنده ای در اطراف مجتمع درمانی الشفاء غزه، به آن یورش برده و وارد آن شدند.
شاهدان عینی اعلام کردند که نظامیان صهیونیست پس از ورود به این مجتمع بیمارستانی، اقدام به تیراندازی در اتاق های محل بستری بیماران کردند و صدای انفجارهای شدیدی در اطراف این بیمارستان به گوش می رسد.

Die wiederholte Bombardierung des Shafai-Krankenhauses in Gaza durch die Zionisten, der Stromausfall, die Verhinderung der Treibstoffversorgung und die Entfernung der Leichen der Märtyrer sind nur ein Teil des Völkermords und der groben Verletzung der Menschenrechte
تراژدی بیمارستان‌های غزه؛ نماد حقوق بشر پوشالی غرب
Trotz der Behauptung der Vertreter des zionistischen Regimes bezüglich der Anwesenheit von Hamas-Streitkräften im Shafa-Krankenhaus in Gaza waren keine Streitkräfte im Krankenhaus anwesend und die Besatzer haben das Krankenhaus betreten.

بمباران مکرر بیمارستان شفای غزه از سوی صهیونیست‌ها، قطع برق، ممانعت از سوخت رسانی و خروج پیکر شهدا از آن تنها گوشه‌ای از نسل کشی و نقض فاحش حقوق بشر در میان سکوت مدعیان آن است؛ تراژدی که پیشتر در بیمارستان‌های دیگر غزه همچون المعمدانی نیز به نمایش درآمد.
24. November 1402, 13:49 https://www.irna.ir/news/85292114/تراژدی-بیمارستان-های-غزه-نماد-حقوق-بشر-پوشالی-غرب
به رغم ادعای مسئولان رژیم صهیونیستی در ارتباط با حضور نیروی نظامی حماس در بیمارستان شفا در غزه، هیچ نیروی نظامی در بیمارستان حضور نداشت و اشغالگران وارد محیط بیمارستان شده‌اند.
رسانه‌های فلسطین نیز به نقل از رسانه‌های رژیم اسرائیل گزارش دادند که ارتش رژیم اسرائیل در ادامه سیاست سانسور جنایت‌هایش تمامی خبرنگاران و عکاسان حاضر در اطراف این بیمارستان را بازداشت کرده و همچنین برق و اینترنت بیمارستان شفا را هم قطع کرده‌اند.
شرایط این بیمارستان به قدری وخیم است که چند روز پیش «اشرف القدره» سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در غزه تصریح می‌کند: پس از اینکه تلاش‌های‌مان برای خروج اجساد ناکام ماند، به صلیب سرخ اطلاع دادیم که شروع به حفر گورهای دسته جمعی در بیمارستان شفا کرده‌ایم.
«احمد المخالاتی» رئیس بخش سوختگی بیمارستان الشفاء غزه نیز صلیب سرخ را مقصر دانست و گفت: صلیب سرخ بخشی از تبانی است که بین اشغالگران و نهادهای بین‌المللی رخ می‌دهد. صلیب سرخ هیچ خدماتی در سطح ایمن‌سازی بیمارستان‌ها، ترخیص بیماران یا حفاظت از مؤسسات بهداشتی ارائه نکرده است.
بیمارستان شفا یک نمونه از جنایت‌ها و نقض حقوق بشر از سوی ارتش رژیم صهیونیستی است و آنها تا کنون بارها اقدام به بمباران بیمارستان‌های این باریکه جغرافیایی کرده‌اند که بیمارستان المعمدانی از آن جمله است.
روز سه‌شنبه ۲۵ مهر در بحبوجه حملات رژیم به غزه، یک موشک به بیمارستان الاهلی العربی یا همان بیمارستان المعمدانی غزه اصابت کرد و تبعات این فاجعه به تیتر یک رسانه‌های جهان تبدیل شد. در همان ابتدای وقوع انفجار، رسانه‌ها شمار کشته‌شدگان که بیشتر کودک و زن بودند را ۵۰۰ نفر اعلام کردند که به تدریج این آمار از ۱۰۰۰ نفر عبور کرد.
در اینکه «حمله به بیمارستان و بیماران، جنایت جنگی است» تردیدی وجود ندارد و در همین ارتباط جبهه مردمی برای آزادی فلسطین نیز اعلام کرد که هجوم به بیمارستان الشفا و ایجاد وحشت در کادر پزشکی، مجروحان و آواره‌های جنایت جنگی تمام عیار است و حمایت نامحدود دولت بایدن برای پافشاری این نهاد در جنایتکاری و اوباشگری خود دلیل اصلی فاشیست است.
نقض حقوق بشر در غزه؛ قوانین بین المللی چه می‌گویند؟
کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل‌های اول و دوم الحاقی ۱۹۷۷ مهمترین اسناد مورد اجماع حقوق بشردوستانه بین‌المللی است زیر پا گذاشتن قواعد آمره و از جمله حقوق بشر دوستانه بین‌المللی، نقض فاحش حقوق بین‌الملل محسوب شده و مسئولیت بین‌المللی و در برخی موارد مسئولیت کیفری فردی را به همراه خواهد داشت. حمایت و رفتار انسانی با مردم منطقه اشغالی از اصول اساسی حقوق بشردوستانه بین‌المللی در وضعیت اسکان خصمانه یک سرزمین است.
فهرستی طولانی از تضمین‌های حقوق مردم در کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل اول ۱۹۷۷ درج شده‌است. از آن جمله می‌توان به احترام به شرف، حقوق خانوادگی، مراسم مذهبی، اموال خصوصی و آداب و رسوم سنتی اشاره کرد.
تنبیه دسته جمعی، تبعیض بر اساس زمینه‌های نژادی، مذهبی، سیاسی، انتقال یا اخراج مردم، در اختیار گرفتن کنترل مواد غذایی و دارویی به نحوی که در جهت خلاف احتیاجات عادی مردم باشد، ممنوع شده‌است. انتقال اتباع غیر نظامی قدرت اشغالگر به مناطق اشغالی نیز غیرقانونی است.
شواهد و قرائن همچون آنچه در بیمارستان المعمدانی اتفاق افتاد و اینک شفا اتفاق می افتد، نشان می‌دهد که مصادیق متعددی از ارتکاب جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی و جنایت نسل‌کشی در این جنگ به وضوح دیده می‌شود.
بنابراین، از مصادیق مربوط به جنایت علیه بشریت در جنگ غزه می‌توان به کشتار وسیع زنان و کودکان، حمله به بیمارستان‌ها، ندادن مجوز برای حمل و نقل مجروحان، ممنوعیت دسترسی به دارو، حمله به مدارس، مساجد و مراکز مذهبی که جملگی از موارد نقض کنوانسیون‌های ژنو و ارتکاب جنایت علیه بشریت از سوی رژیم صهیونیستی است.
در جریان حمله به نوار غزه، نیروهای رژیم صهیونیستی با محاصره همه جانبه غزه و ممانعت از ارسال نیازهای ابتدایی برای بقای حیات ساکنان غزه و با علم به اینکه مقتولان عضوی از گروه بزرگتری به نام ساکنان غزه هستند و بدون در نظر گفتن تعلق آنان به یک گروه نظامی یا سیاسی خاص اقدام به قتل آنان کرده‌اند، هر دو رکن مادی و روانی جرم نسل‌کشی بر مبنای تعریف ارائه شده در مواد ۲ و ۳ کنوانسیون پیشگیری و مجازات ژنوساید (نسل کشی) در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۴۸ محقق شده‌است.
اینک این پرسش به ذهن می رسد که رسانه‌های غربی، مدعیان حقوق بشر و البته نهادهایی نظیر سازمان ملل در این گونه رخدادهای اسفناک کجای ماجرا قرار دارند و چرا هیچ صدایی از آنها بلند نمی‌شود؟ چرا صلیب سرخ هیچ خدماتی در سطح ایمن‌سازی بیمارستان‌ها، ترخیص بیماران یا حفاظت از مؤسسات بهداشتی ارائه نکرده است؟ آیا همراهی با جنایتکاران و سکوت در برابر جنایت آشکار در بیمارستان ها از قبیل شفا، ته مانده اعتبار آنها را از بین نخواهد برد؟

Craig Mokhiber: „Komplizenschaft westlicher Regierungen ist schockierend“ (OHCHR) UNRWA

Pro-Israel-Lobbyisten führten Verleumdungskampagnen gegen ihn, die UNO befahl ihm „zu schweigen“
– in einem Interview mit TRT World schildert der Ex-UN-Menschenrechtsbeauftragte Mokhiber, was ihn mit Beginn des Gaza-Kriegs zum Rücktritt bewegt hat.
14 NOV. 2023 https://www.trtdeutsch.com/exklusiv/craig-mokhiber-komplizenschaft-westlicher-regierungen-ist-schockierend-15821925
4 DAYS AGO https://www.trtworld.com/magazine/craig-mokhiber-accuses-un-of-silencing-him-amid-israels-genocide-in-gaza-15773487
– Craig Mokhiber worked at the United Nations for three decades and recently resigned as Director of the New York Office of the High Commissioner for Human Rights (OHCHR). The international human rights lawyer said the UN is failing to address a “textbook case of genocide” unfolding in Gaza.
In an interview with TRT World’s Shabina S. Khatri, Mokhiber discusses why he’s disappointed with the UN, his support for a one-state solution and how growing global solidarity for Palestinians is giving him hope for the future.
– Craig Mokhiber war drei Jahrzehnte lang bei den Vereinten Nationen tätig und trat am 28. Oktober als Direktor des New Yorker Büros des Hochkommissars für Menschenrechte (OHCHR) zurück. Der internationale Menschenrechtsanwalt sagte, die Vereinten Nationen seien an einem „Lehrbuchfall von Völkermord“ gescheitert, der in Gaza geschehe.
In einem Interview mit Shabina S. Khatri von TRT World spricht Völkermord darüber, warum er von den Vereinten Nationen enttäuscht ist, über seine Unterstützung für eine Ein-Staaten-Lösung und darüber, wie die wachsende weltweite Solidarität für die Palästinenser ihm Hoffnung für die Zukunft gibt.

– Warum haben Sie die Vereinten Nationen verlassen? Was war das Ausschlaggebende?
Dann wurde von der israelischen Lobby eine Kampagne gegen mich geführt. Sie gingen gegen UN-Beamte vor, die sich gegen israelische Verbrechen aussprechen. Sie veranstalteten Märsche durch die UNO, die von westlichen Regierungen, insbesondere den Vereinigten Staaten und dem Vereinigten Königreich, unterstützt wurden und für große Aufregung sorgten. Zum ersten Mal erhielt ich bei der UNO den Befehl zu schweigen.
In all den 32 Jahren, in denen ich für Menschenrechte gekämpft habe, hatte mir zuvor niemand je gesagt, ich solle schweigen. Das war ein Tiefschlag für mich. Dieser Trend beunruhigte mich und ich war mir sehr wohl bewusst, dass der Grund für diese unterschiedliche Vorgehensweise Angst war. Angst vor mächtigen westlichen Regierungen, vor israelischen Lobbygruppen und Angst davor, dass das eigene Leben kompliziert wird.
Viele UN-Beamte mussten schon erleben, dass gegen sie Verleumdungskampagnen organisiert wurden – das gehört halt dazu -, aber in letzter Zeit haben sie es wirklich verschärft. Im März habe ich dem Hohen Kommissar einen Brief geschrieben, in dem ich sagte, dass ich weiß, wie schwer es ist, wenn wir von mächtigen westlichen Staaten und mächtigen Lobbys unter Druck gesetzt werden, aber dass das keine Rechtfertigung dafür ist, uns zum Schweigen zu bringen, und wir sollten uns nicht selbst zum Schweigen bringen.
Also habe ich nachgerechnet. Ich sagte immer, dass ich in der UNO bleiben werde, solange ich dort effektiver sein kann, als ich es außerhalb der UNO wäre. Im März habe ich festgestellt, dass ich den Punkt erreicht habe, an dem das nicht mehr möglich ist. Ich habe dem Hohen Kommissar mitgeteilt, dass ich bald gehen werde. Aber ich hatte nicht vor, dieses Jahr zu gehen. Seit März hat sich die Situation jedoch deutlich verschlechtert, vor allem angesichts des Völkermords in Gaza.
Also verfasste ich einen Brief, in dem ich darlegte, was meines Erachtens an der Vorgehensweise der UNO falsch war und was meines Erachtens erfolgreicher und normativ kohärenter wäre und angewandt werden sollte. Ich konnte jedoch nicht ahnen, dass meine letzte offizielle Handlung viral gehen würde. Es ist der Exzeptionalismus, der auf Israel angewandt wurde. Meine Kritik richtet sich nicht gegen die gesamte UNO. Die humanitären Helfer und Entwicklungshelfer vor Ort sind Helden, aber sie wurden von der politischen Führung im Stich gelassen. Natürlich stehe ich in Solidarität mit den mehr als 100 Mitarbeitern des Hilfswerks der Vereinten Nationen für Palästina-Flüchtlinge (UNRWA), die in den letzten zwei Wochen von Israel getötet wurden.
– Wie war die Reaktion auf Ihren Rücktritt?
Ich erhielt Dankesbekundungen von UN-Kollegen, die mir sagten, dass mein Brief ihre Gefühle wiedergibt. Ich war ein hochrangiger UN-Mitarbeiter und andere, die weiter unten auf der Karriereleiter stehen, haben Angst, ihre Meinung zu äußern. Es herrscht auch das Gefühl, die UNO habe die Menschen im Stich gelassen, die von pro-israelischen Gruppen mit Verleumdungskampagnen überhäuft wurden. Ich erhielt auch eine große Unterstützung von Menschen aus Ländern auf der ganzen Welt. Ich wurde mit Solidaritätsbekundungen zugeschüttet. Ich habe ein paar Verleumdungen und Morddrohungen erhalten, aber das sind nur sehr wenige. Die Lobbygruppen setzen ihre Kampagne gegen mich fort, aber das ist der Preis, den man zahlen muss.
Ich arbeite seit 40 Jahren für internationale Menschenrechtsorganisationen. Wenn man Israel kritisiert, wird man als Antisemit beschimpft, und das will man sich nicht vorwerfen lassen. Aber ich habe mich dafür eingesetzt, dass Kritik an israelischen Menschenrechtsverletzungen kein Antisemitismus ist, so wie Kritik an den Menschenrechtsverletzungen in Saudi-Arabien keine Islamophobie und Kritik an den Menschenrechtsverletzungen in Indien nicht antihinduistisch ist.
Zu den lautesten Stimmen zur Verteidigung der palästinensischen Menschenrechte zählen jüdische Gruppen. Israel repräsentiert nicht das gesamte jüdische Volk. Israel ist ein Staat, der für seine eigenen Verbrechen verantwortlich ist, und das repräsentiert nicht die Juden auf der ganzen Welt. [Diese Proteste] sind wunderschön und sehr bewegend. Diese Menschen sind sehr engagiert. Sie kennen die Tricks, die Israel und seine Unterstützer anwenden, um weiterhin Straffreiheit zu gewährleisten, und sie sagen: „Nicht in unserem Namen, nicht in unserer Zeit, nicht mit unseren Steuergeldern!“ Menschen mit unterschiedlichen Hintergründen und aller Glaubensrichtungen protestieren in Rekordzahlen.
Zum anderen gehen trotz des beispiellosen Drucks, der in westlichen Ländern wie Deutschland und Frankreich ausgeübt wird, Hunderttausende Menschen auf die Straße, um die Palästinenser zu unterstützen. Wir befinden uns in einem dieser historischen Momente, zu dem die Menschen uns fragen werden: „Was haben wir getan, um das zu beenden?“ Und die Menschen werden zur Rechenschaft gezogen – und wenn sie angesichts von Unterdrückung, Schlägen und Verhaftungen Widerstand zeigen, dann wissen sie das.
– In Ihrem Abschiedsbrief haben Sie sich für eine Ein-Staat-Lösung ausgesprochen. Können Sie das näher erläutern?
Ich rief die UNO dazu auf, zum ersten Mal in 30 Jahren einfach ehrlich zu sein. Im Grunde ist allen klar, dass eine Zwei-Staaten-Lösung unmöglich ist, denn es gibt kein lebensfähiges Land mehr für die Palästinenser. Zweitens wurden bei der sogenannten Zwei-Staaten-Lösung nie die internationalen Menschenrechte der Palästinenser berücksichtigt. Drittens ist es de facto bereits ein Staat. Das gesamte historische Palästina und Israel stehen seit 56 Jahren unter israelischer Kontrolle. Das ist die Realität.
Es wird keine Zwei-Staaten-Lösung geben, es gibt bereits einen Staat. Fordern wir also in dieser Situation, was wir auch in jeder anderen Situation auf der Welt fordern: volle Gleichberechtigung für Christen, Muslime und Juden. Sie sehen die wütende Reaktion der Befürworter des Status quo, die die Idee der Gleichheit von Muslimen, Juden und Christen als beleidigend empfinden. Die UNO muss ohne Ausnahme dafür stehen, auch in Israel und Palästina.
Das Mantra der Zwei-Staaten-Lösung wurde von westlichen Regierungen und Israel als Deckmantel benutzt, um die fortgesetzte Vertreibung und Verfolgung der Palästinenser zu fördern. Es hat der Sache der Menschenrechte nicht gedient, sondern nur zu weiterem Leid geführt.
Was wird Ihrer Meinung nach als Nächstes in der Region geschehen?
Ich denke, es liegt an uns. Die Komplizenschaft der westlichen Regierungen ist schockierend für das Gewissen. Sie haben nicht nur gegen ihre Verpflichtungen verstoßen, sondern sind sogar in den Bereich der Kriegsverbrechen vorgedrungen, indem sie die israelischen Kriegsverbrechen in Gaza durch Bewaffnung, Finanzierung, nachrichtendienstliche Unterstützung und Vetos im UN-Sicherheitsrat begünstigt haben. Trotz der Bemühungen, die Öffentlichkeit zum Schweigen zu bringen, protestieren Hunderttausende Menschen dagegen. Wenn das zunimmt, wird es für die westlichen Regierungen schwieriger werden, sich zum Komplizen zu machen.
Israel wird seinen Völkermord gegen Gaza fortsetzen. Dabei geht es eindeutig nicht um die Geiseln. Die israelische Führung weiß, dass man durch das Töten von Hamas-Kämpfern nur neue schafft. Was wir hier haben, ist die völlige Zerstörung der nördlichen Hälfte des Gazastreifens. Die Bedingungen im Südteil werden so gestaltet, dass die Palästinenser entweder sterben oder über den Grenzübergang Rafah in die Wüste Sinai ziehen. Dann hat Israel seine Mission der Übernahme mit nur noch wenigen verbliebenen Teilen des Westjordanlandes abgeschlossen.
Die Regierungen der USA und Großbritanniens sind Komplizen. Ich kann mir vorstellen, dass sie durch öffentliche Aktionen dieser Regierungen entlastet werden. Irgendwann wird es eine international vorgeschriebene Dokumentation der Geschehnisse geben. Die USA und ihre Verbündeten werden für israelische Straffreiheit sorgen, indem sie Ermittlungen blockieren und israelischen Tätern Schutz gewähren, so wie sie es bei allen früheren Untersuchungen getan haben.
Der Internationale Strafgerichtshof (IStGH) hat jahrelang gezögert, aber jetzt wächst der Druck auf ihn und er könnte sich gezwungen sehen, Maßnahmen zu ergreifen. Die vorgeworfenen Verbrechen, die wir vor unseren Augen sehen, sind Verbrechen mit universeller Zuständigkeit, was bedeutet, dass Prozesse vor Gerichten Dritter stattfinden könnten, sodass der israelische Premierminister Benjamin Netanjahu aus Angst, vor Gericht gestellt zu werden, nicht reisen könnte.
Die größte Hoffnung sehe ich in der Zivilgesellschaft, in der Solidarität zwischen den Gruppen. Die Institutionen sind zwar kompromittiert worden, aber ich habe eine viel stärkere und prinzipientreue UNO gesehen, der vielleicht keine andere Wahl blieb. Wir haben allein in Gaza 11.000 tote Bürger und viele Tausend weitere Verletzte und Verstümmelte. Die Bomben fallen immer noch und werden auch weiterhin fallen.
Die Versorgung mit Lebensmitteln, Wasser und Treibstoff wurde absichtlich unterbrochen. Wir haben Angriffe auf Krankenhäuser, Flüchtlingslager, Kirchen und Moscheen erlebt, sowie Entmenschlichung und Äußerungen genozidaler Absichten durch israelische Beamte. Das ist außergewöhnlich. Das macht den leitenden Beamten in den internationalen Institutionen es fast unmöglich, ihre Arbeit wie gewohnt fortzusetzen.
Ich forderte in meinem Schreiben die UNO dazu auf, sich der weltweiten Bewegung gegen Apartheid anzuschließen. Ich hoffe, dass der Druck aufrechterhalten wird, um alle wieder auf den rechten Weg und nicht auf den Weg der politischen Zweckmäßigkeit zu bringen.
– Wie geht es für Sie weiter?
Ich habe mit alledem nicht gerechnet. Solange Menschen bereit sind zuzuhören, werde ich weiterhin in Solidarität mit Menschenrechtsgruppen auf der ganzen Welt arbeiten. Trotz der Versuche, mich zum Schweigen zu bringen, werde ich in meinem Namen schreiben und sprechen. Ich möchte auch meine Kollegen in der UNO dabei unterstützen, sich für Menschenrechte einzusetzen, weil sie die Verfolgung nicht hinnehmen können. Manchmal werden sie von der politischen Führung im Stich gelassen, aber ich werde mich mit ihnen von draußen solidarisch zeigen.

ابوالغیط: کسی که خواهان جنگ منطقه ای نیست، باید جلوی ماشین نظامی اسرائیل را بگیرد + فیلم

«احمد ابوالغیط» دبیرکل اتحادیه عرب در اجلاس سران کشورهای عربی و اسلامی در شهر ریاض گفت: کسی که خواهان جنگ منطقه ای نیست، باید جلوی ماشین نظامی اسرائیل را بگیرد.
https://www.irna.ir/news/85287686/ابوالغیط-کسی-که-خواهان-جنگ-منطقه-ای-نیست-باید-جلوی-ماشین-نظامی
به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از الجزیره، وی افزود: جنگ اسرائیل علیه غزه اولین نیست، اما امیدواریم آخرین باشد.
ابوالغیط با بیان اینکه اسرائیل همواره بدنبال از بین بردن یا کوچاندن ملت غزه بوده است، ادامه داد: آرزوهای بیمارگونه اسرائیل به جایی رسیده که اخیرا یک وزیر نژادپرست اسرائیلی خواهان زدن غزه با بمب اتم شده است. کینه اسرائیلی ها تا این حد علیه ملت مقاوم و صبور غزه است.
دبیرکل اتحادیه عرب اضافه کرد: آتش بس اولویت اول است که همه باید برای آن کار کنند.، کسی که برای جلوگیری از توسعه دامنه جنگ تلاش می کند، باید بداند که ادامه (کار) ماشین نظامی اسرائیل در حمله به اهل غزه احتمال درگیری منطقه ای را بالا می برد.
وی افزود: خواهان آتش بس در غزه و گشودن مسیرهای امن برای رساندن کمک ها به غزه هستیم.
وزارت خارجه عربستان پیشتر در بیانیه ای از برگزاری نشست عربی- اسلامی واحد به جای برگزاری دو نشست جداگانه خبر داده بود.
در بیانیه وزارت خارجه عربستان آمده است: باتوجه به شرایط ویژه ای که غزه شاهد آن است و پس از رایزنی و مشورت با کشورهای عضو اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی، تصمیم به برگزاری نشست عربی-اسلامی مشترک فوق العاده در ریاض در روز شنبه گرفته شد و این به جای نشست عربی و اسلامی ویژه ای است که قرار بود جداگانه در همین روز برگزار شود.
وزارت خارجه عربستان اعلام کرد: این تصمیم در راستای وحدت تلاش‌ها و اتخاذ موضع جمعی و یکپارچه اتخاذ شد تا بیانگر اراده عربی و اسلامی مشترک درباره تحولات غزه و اراضی فلسطین باشد به ویژه که این تحولات خطرناک و بی سابقه، مستوجب وحدت عربی و اسلامی در برابر آن و مهار تبعات آن است.

Der türkische Präsident Recep Tayyip Erdoğan sagte:
„Amerika und der Westen fordern Menschenrechte, aber leider haben sie die Taten Israels vergessen“
اردوغان: آتش‌بس کلی باشد،نه موقت/ غرب مدعی حقوق‌بشر جنایات در غزه را فراموش کرده است
«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه گفت: آمریکا و غرب مدعیان حقوق بشر هستند ، اما متاسفانه آن را در برابر اقدامات اسرائیل فراموش کرده اند.
https://www.irna.ir/news/85287764/اردوغان-آتش-بس-کلی-باشد-نه-موقت-غرب-مدعی-حقوق-بشر-جنایات-در
به گزارش روز شنبه ایرنا از شبکه الجزیره، اردوغان در اجلاس سران کشورهای عربی و اسلامی در ریاض اعلام کرد: زبان از توصیف آنچه در غزه می گذرد و حمله وحشیانه به بیمارستان ها و مراکز عبادی و مدارس قاصر است.
وی افزود: اسرائیل می خواهد از حوادث هفتم اکتبر با قتل کودکان و زنان و بی گناهان انتقام بگیرد.
رئیس جمهور ترکیه ادامه داد: ۷۳ درصد شهدا در غزه و کرانه باختری زنان و کودکان هستند و این جنون را نمی توان فهمید.
وی با بیان اینکه کشورهای غربی حتی دعوت به آتش بس نکرده اند، افزود: باید درباره سلاح های اسرائیل تحقیق شود و تبعات جنگ را برعهده بگیرد.
اردوغان گفت : باید آتش بس کلی و نه موقت برقرار شود و اسرائیل به خاطر جنایت های ضد بشری اش بازخواست شود، شورای حقوق بشر و دادگاه کیفری بین المللی باید این کاررا انجام دهند.

Emir von Katar: Die internationale Gemeinschaft hat es nicht geschafft die Kriegsverbrechen in Gaza zu beenden + Video
امیر قطر: جامعه بین‌المللی در پایان دادن به جنایات جنگی در غزه ناکام مانده است + فیلم
امیر قطر در سخنرانی خود در اجلاس سران کشورهای غربی و اسلامی در ریاض گفت: جامعه بین المللی در مسئولیت قانونی و اخلاقی خود و جلوگیری از جنایت های جنگی و کشتاری که به نام دفاع از نفس انجام می شود و در پایان این جنگ ناکام مانده است.
https://www.irna.ir/news/85287779/امیر-قطر-جامعه-بین-المللی-در-پایان-دادن-به-جنایات-جنگی-در-غزه
به گزارش روز شنبه ایرنا از شبکه الجزیره، «شیخ تمیم بن حمد آل ثانی» افزود: تا کی باید اسرائیل قوانین بین المللی را زیر پا بگذارد؟
وی ادامه داد: آنچه در غزه روی می دهد، در همه سطوح خطرناک است. بیمارستان ها در قرن ۲۱ مورد حمله قرار می گیرند و یک ملت مجبور به آوارگی می شود.
امیر قطر اظهار کرد: سران اسرائیلی نژاپرست سخنانی می گویند که حامیان آنها نیز آن را محکوم می کنند.
وی افزود: خواهان گشودن گذرگاه های انسانی به طور دائم برای رساندن کمک ها بدون غیرشرط هستیم، به تلاش دیپلماتیک برای جلوگیری از خونریزی و آزادی گروگان ها (اسیران صهیونیست) ادامه می دهیم و امید به ایجاد یک وقفه انسانی داریم.
شیخ تمیم بن حمد آل ثانی گفت: حمله به مدارس و بیمارستان ها به بهانه های واهی داریم و خواهان تحقیقات بین المللی هستیم.
به گفته وی، بیانیه و محکوم کردن کافی نیست، باید گام هایی برای توقف جنایت جنگی مداوم برداشته شود.
وزارت خارجه عربستان پیشتر در بیانیه ای از برگزاری نشست عربی- اسلامی واحد به جای برگزاری دو نشست جداگانه خبر داده بود.
در بیانیه وزارت خارجه عربستان آمده است: باتوجه به شرایط ویژه ای که غزه شاهد آن است و پس از رایزنی و مشورت با کشورهای عضو اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی، تصمیم به برگزاری نشست عربی-اسلامی مشترک فوق العاده در ریاض در روز شنبه گرفته شد و این به جای نشست عربی و اسلامی ویژه ای است که قرار بود جداگانه در همین روز برگزار شود.
وزارت خارجه عربستان اعلام کرد: این تصمیم در راستای وحدت تلاش‌ها و اتخاذ موضع جمعی و یکپارچه اتخاذ شد تا بیانگر اراده عربی و اسلامی مشترک درباره تحولات غزه و اراضی فلسطین باشد به ویژه که این تحولات خطرناک و بی سابقه، مستوجب وحدت عربی و اسلامی در برابر آن و مهار تبعات آن است.

Laut IRNA sagte Recep Erdoğan in seiner Rede bei diesem Treffen: Am 15. November dieses Jahres (24. November) und den Ehefrauen von Führern und Staatsoberhäuptern Palästinas wird ein Treffen unter der Aufsicht meiner Frau (in der Türkei) stattfinden wird eingeladen.
ترکیه ۲۴ آبان میزبان نشست همسران روسای دولت‌ها برای فلسطین
رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه امروز در اجلاس سران کشورهای عربی و اسلامی در شهر ریاض از برگزاری نشستی در ۲۴ آبانماه جاری با مشارکت همسران سران و روسای دولت‌ها برای همبستگی با فلسطین خبر داد.
https://www.irna.ir/news/85287790/ترکیه-۲۴-آبان-میزبان-نشست-همسران-روسای-دولت-ها-برای-فلسطین
به گزارش ایرنا، رجب اردوغان در سخنرانی خود در این اجلاس گفت: روز پانزدهم نوامبر جاری (۲۴ آبانماه) نشستی زیر نظر همسرم (در ترکیه) برگزار خواهد شد و دعوت از همسران رهبران و روسای دولت ها برای فلسطین صورت خواهد گرفت.
رئیس جمهور ترکیه افزود: آمریکا و غرب مدعیان حقوق بشر هستند ، اما متاسفانه آن را در برابر اقدامات اسرائیل فراموش کرده اند و زبان از توصیف آنچه در غزه می گذرد و حمله وحشیانه به بیمارستان ها و مراکز عبادی و مدارس قاصر است.
وی ادامه داد: ۷۳ درصد شهدا در غزه و کرانه باختری زنان و کودکان هستند و این جنون را نمی توان فهمید.
اردوغان گفت: باید آتش بس کلی و نه موقت برقرار شود و اسرائیل به خاطر جنایت های ضد بشری اش بازخواست شود، شورای حقوق بشر و دادگاه کیفری بین المللی باید این کاررا انجام دهند.

Al-Aqsa-Sturm, Rache für 75 Jahre israelischer Verbrechen

Seit mehr als 75 Jahren ist das palästinensische Volk der schlimmsten Unterdrückung durch die israelische Regierung und die Siedler ausgesetzt.
Die Apartheidregierung Israels hat in Palästina mehrfach Massaker verübt.
Die Operation „Al-Aqsa-Sturm“ ist ein Versuch des palästinensischen Volkes, sich von dieser jahrelangen Unterdrückung zu befreien
10.10.2023, 15:05 https://de.irna.ir/photo/85254074/Al-Aqsa-Sturm-Rache-für-75-Jahre-israelischer-Verbrechen

Das Vorgehen des zionistischen Regimes, der Bevölkerung von Gaza den Zugang zu Trinkwasser zu verweigern, ist ein Kriegsverbrechen
10.10.2023, 15:22 https://de.irna.ir/news/85254097/Das-Vorgehen-des-zionistischen-Regimes-der-Bevölkerung-von-Gaza
Der Sekretär des Menschenrechtsstabs der Islamischen Republik Iran, Kazem Gharibabadi, erklärte: „Das Recht auf Zugang zu sicherem und sauberem Trinkwasser wurde als Menschenrecht anerkannt. Das Vorgehen des zionistischen Regimes, der Bevölkerung von Gaza den Zugang zu Trinkwasser zu verweigern, ist ein Kriegsverbrechen.“
„Die Terrorgruppe ISIS hatte 2016 auch die Wasserversorgung von Aleppo unterbrochen, und der UN-Nothilfekoordinator in Syrien bezeichnete diese Aktion als Kriegsverbrechen“, fuhr er fort.

Israel bombardiert den Grenzübergang Rafah
Das Kriegsministerium des zionistischen Regimes bombardierte den Rafah-Grenzübergang zwischen Gaza und Ägypten, entgegen den Aussagen des Armeesprechers über die Sicherheit dieses Grenzübergangs.
10.10.2023, 16:25 https://de.irna.ir/news/85254179/Israel-bombardiert-den-Grenzübergang-Rafah
Die amerikanische Zeitung „Washington Post“ kündigte die Bombardierung des Grenzübergangs Rafah an der Grenze zwischen den besetzten Gebieten und Ägypten an und schrieb: Dieser Grenzübergang sei der einzige Grenzübergang für den Transport von Nahrungsmitteln nach Gaza gewesen, die übrigen Grenzübergänge seien von Israel geschlossen worden.
Dies trotz der Tatsache, dass „Richard Hecht“, der Sprecher der zionistischen Armee, die Menschen in Gaza heute Morgen aufgefordert hat, über den Grenzübergang Rafah nach Ägypten zu reisen, um den Angriffen zu entgehen.
Die zionistische Armee, die seit langem Journalisten tötet oder als menschliche Schutzschilde nutzt, nahm heute eine Reihe von Journalisten internationaler Medien mit, um die Kriegsgebiete im Süden der besetzten Gebiete an der Grenze zum Gazastreifen zu besuchen.
Gleichzeitig schrieb die zionistische Zeitung „The Times of Israel“: Das Kriegsministerium erlaubte israelischen Medienreportern nicht, sich in diesem Kriegsgebiet aufzuhalten.
Bei den Angriffen der zionistischen Soldaten auf den Gazastreifen und das Westjordanland kamen 788 Menschen ums Leben und 4.100 weitere wurden verletzt.

Hamas setzt den Siedlern eine Frist zum Verlassen der Siedlung Ashkelon
Der militärische Flügel der Hamas setzte den Siedlern eine Frist bis 17:00 Uhr, um Ashkelon zu verlassen.
10.10.2023, 17:13 https://de.irna.ir/news/85254235/Hamas-setzt-den-Siedlern-eine-Frist-zum-Verlassen-der-Siedlung
Abu Obeideh, der Sprecher des Ezzeddin-al-Qassam-Bataillons, dem militärischen Flügel der Hamas-Bewegung, sagte: Die Bewohner der Stadt Ashkelon haben heute bis 17:00 Uhr Zeit, diese Stadt zu verlassen. Wir haben die Warnung ausgesprochen.
Das Kriegsministerium des zionistischen Regimes bombardierte den Rafah-Grenzübergang zwischen Gaza und Ägypten, entgegen den Aussagen des Armeesprechers über die Sicherheit dieses Grenzübergangs.
Die amerikanische Zeitung „Washington Post“ kündigte die Bombardierung des Grenzübergangs Rafah an der Grenze zwischen den besetzten Gebieten und Ägypten an und schrieb: Dieser Grenzübergang sei der einzige Grenzübergang für den Transport von Nahrungsmitteln nach Gaza gewesen, die übrigen Grenzübergänge seien von Israel geschlossen worden.
Dies trotz der Tatsache, dass „Richard Hecht“, der Sprecher der zionistischen Armee, die Menschen in Gaza heute Morgen aufgefordert hat, über den Grenzübergang Rafah nach Ägypten zu reisen, um den Angriffen zu entgehen.
Als Reaktion auf die Bombardierung palästinensischer Häuser im Gazastreifen haben Al-Qassam-Bataillone heute den zionistischen Feind angegriffen.
Sie gaben in einer Erklärung bekannt, dass mehr als 100 Raketen auf Aschkelon und den internationalen Flughafen Ben Gurion abgefeuert wurden.

لحظه به لحظه با چهارمین روز عملیات «طوفان الاقصی»؛
واکنش راکتی گسترده مقاومت به بمباران غزه/ افزایش صهیونیست‌های کشته‌شده به ۱۰۰۰ نفر+ فیلم
عملیات بی نظیر مقاومت فلسطین با نام «طوفان الاقصی» در سرزمین های اشغالی در حالی وارد چهارمین روز خود شده که مقامات آمریکایی برای نجات رژیم صهیونیستی از شکست به صف شده اند و حمایت همه جانبه خود از صهیونیست ها را هم در کلام و هم در ارسال انبوه سلاح به اثبات رساندند.
https://www.irna.ir/news/85253193/روزهای-سخت-صهیونیستها-به-زبان-بی-بی-واکنش-دیدبان-حقوق-بشر-به
به گزارش ایرنا، به گزارش ایرنا، ارتش رژیم صهیونیستی که در عملیات طوفان الاقصی غافلگیر شده و توان مقابله با نیروهای مقاومت را ندارد، برای جبران شکست خود اقدام به بمباران وحشیانه شهر غزه و مردم آن نموده است. به حدی که در اثر این بمباران ها بنا بر اعلام وزارت بهداشت فلسطین تا ظهر امروز (سه شنبه) ۷۷۰ شهید شده اند که ۱۴۰ نفر آنها کودک و ۱۰۵ نفر آنها زن هستند.
همچنین شمار زخمی های حملات هوایی رژیم صهیونیستی به غزه ۴۰۰۰ نفر و تعداد زخمی های صهیونیست ها نیز از مرز ۲۷۴۱ نفر گذشته است.

۲۲:۲۲- جرم‌انگاری نمایش پرچم فلسطین در انگلیس (اینجا بخوانید)
۲۲:۱۱- گردان‌های القدس: عمق دشمن صهیونیستی هدف مستمر مجاهدان ما است (اینجا بخوانید)
۲۲:۰۸- عملیات طوفان الاقصی؛ بایدن: حماس سازمانی تروریستی است/ ۱۴ آمریکایی کشته شده‌اند (اینجا بخوانید)
۲۱:۵۳- وحشت اسرائیل از طوفان الاقصی؛ بایدن برای سومین بار با نتانیاهو گفت وگو کرد (اینجا بخوانید)
۲۱:۴۷- فضاسازی رسانه آمریکایی علیه ایران درباره عملیات طوفان الاقصی؛ آموزش و تجهیز حماس (اینجا بخوانید)
۲۱:۳۲- بیانیه حزب‌الله درباره حملات موشکی از لبنان به فلسطین اشغالی (اینجا بخوانید)
۲۰:۵۲- بورل: محاصره غزه مغایر قوانین بین‌المللی است (اینجا بخوانید)
۲۰:۲۹-تاکید عربستان بر احیای حقوق ملت فلسطین (اینجا بخوانید)
۲۰:۱۷- اردن استفاده آمریکا از پایگاه‌های نظامی‌اش برای ارسال کمک به رژیم صهیونیستی را رد کرد (اینجا بخوانید)
۲۰:۰۰-واکنش حماس به درخواست تهدیدآمیز رژیم صهیونیستی از مردم غزه برای ترک آن (اینجا بخوانید)
۱۹:۳۵- شلیک ۱۲ راکت از جنوب لبنان به سرزمین‌های اشغالی (اینجا بخوانید)
۱۹:۲۱-رژیم صهیونیستی با گلوله های تانک مواضع حزب الله را هدف قرارداد (اینجا بخوانید)
۱۹:۰۰-شمار شهدای غزه به ۸۳۰ نفر افزایش یافت (اینجا بخوانید)
۱۸:۵۰- تعداد تلفات صهیونیست‌ ها به یکهزار نفر رسید (اینجا بخوانید)
۱۸:۴۴- حمله راکتی همزمان غزه و لبنان به فلسطین اشغالی (اینجا بخوانید)
۱۸:۳۹- سازمان ملل: بیش از ۱۸۷ هزار نفر در داخل غزه آواره شده اند(اینجا بخوانید)
…
..
.

Заседание дискуссионного клуба «Валдай»

Владимир Путин принял участие в пленарной сессии юбилейного, XХ заседания Международного дискуссионного клуба «Валдай».
5 октября 2023 года 20:25 http://kremlin.ru/events/president/news/72444
5 октября 2023 17:11 https://www.kp.ru/daily/27564/4833280/
Тема заседания в этом году – «Справедливая многополярность: как обеспечить безопасность и развитие для всех».
Модератор дискуссии – научный директор Международного дискуссионного клуба «Валдай» Фёдор Лукьянов.

Ф.Лукьянов: Добрый вечер, уважаемые коллеги, дорогие друзья!
Я рад приветствовать вас на 20-м ежегодном заседании Международного дискуссионного клуба «Валдай».
Сегодня, как и раньше, у нас большая честь, в нашем заседании – я рад вам представить – участвует Президент Российской Федерации Владимир Владимирович Путин.
Владимир Владимирович, у нас 20-е заседание. Валдаю 19 лет, а заседание 20-е, так бывает. Когда мы смотрим на валдайские архивы, то такое ощущение складывается, что это хроника переломного времени. Время выпало действительно очень интересное. Нам очень почётно, что все эти 20 встреч не было ни разу, по-моему, чтобы Вы пропустили и не встретились с валдайскими коллегами. В зале есть те, кто с Вами встречался раньше, причём и в первые разы, есть те, кто впервые.
Я очень буду рад предложить Вам изложить Ваше сегодняшнее мнение.

В.Путин: Спасибо.
Уважаемые участники пленарного заседания! Коллеги! Дамы и господа!
Рад приветствовать всех вас в Сочи на юбилейном, как уже только что было сказано нашим ведущим, двадцатом, ежегодном заседании Международного дискуссионного клуба «Валдай».
Наш, или, можно сказать, ваш форум, который по традиции собрал политиков и учёных, экспертов и общественных деятелей из многих стран мира, вновь подтверждает высокий статус востребованной и интеллектуальной площадки. Валдайские дискуссии – это всегда отражение самых важных процессов мировой политики XXI века во всей их полноте и сложности. Уверен, так будет и сегодня – так было уже, наверное, в предыдущие дни, когда вы дискутировали между собой, так будет и впредь, потому что перед нами стоит, по сути, задача строительства нового мира. А на таких определяющих этапах роль и ответственность таких, как вы, уважаемые коллеги, интеллектуалов чрезвычайно велики.
За годы работы клуба и в мире, и в нашей стране, как только что было сказано, произошли серьёзные, если не сказать огромные, колоссальные изменения. По историческим меркам срок двадцать лет не такой и большой, не такой долгий. Но когда он выпадает на эпоху слома всего мирового устройства, время как будто бы сжимается.
И думаю, вы согласитесь, что за эти двадцать лет произошло больше событий, чем в иные времена происходит за многие-многие десятилетия, и перемены эти качественные, требующие коренных изменений самих принципов международных отношений.
В начале XXI века все надеялись, что государства и народы извлекли уроки из затратной, разрушительной военно-идеологической конфронтации прошлого столетия, осознали её пагубность, прочувствовали хрупкость и взаимосвязанность нашей планеты, убедились, что глобальные проблемы человечества требуют совместных действий, поиска коллективных решений. А эгоизм, самомнение, пренебрежение реальными вызовами неизбежно заведут, будут заводить нас в тупик, так же как и попытка более сильных навязать остальным собственные представления и интересы. Это должно было стать всем очевидным – должно было стать, но оказалось, что это не так, нет.
Когда мы впервые встретились на заседании клуба почти двадцать лет назад, наша страна выходила на новый этап своего развития. Россия преодолела тяжелейший период восстановления после распада СССР. Мы со всей энергией и доброй волей включились в процессы строительства нового, как нам казалось, более справедливого мироустройства. Благо наша страна способна внести в них огромный вклад, поскольку нам есть что предложить нашим друзьям, партнёрам, всему миру.
К сожалению, нашу готовность к конструктивному взаимодействию некоторые поняли превратно – поняли как покорность, как согласие на то, что новый порядок будет строиться теми, кто провозгласил себя победителями в холодной войне, по сути, как признание, что Россия готова следовать в чужом фарватере, готова руководствоваться не своими, собственными национальными интересами, а чужими интересами.
…
Я с интересом, уважаемые друзья, прочитал доклад, подготовленный Валдайским клубом к нынешнему заседанию. В нём говорится, что сегодня все стремятся понять, представить образ будущего. Это совершенно естественно и объяснимо, особенно для интеллектуальной среды. В эпоху кардинальных перемен, когда рушится весь привычный уклад, очень важно осознать, куда мы идём, к чему хотим прийти. И, безусловно, будущее создаётся сегодня, не только на наших глазах – нашими руками.
Конечно, когда речь идёт о таких гигантских, невероятно сложных процессах, предсказать результат сложно или практически невозможно. Что бы мы все ни делали, жизнь будет вносить и внесёт, безусловно, свои коррективы. Но, по крайней мере, надо отдавать себе отчёт в том, к чему мы стремимся, к чему мы хотим прийти. И такое понимание в России есть.
–Первое. Мы хотим жить в открытом, взаимосвязанном мире, в котором никто и никогда не будет пытаться возводить искусственные барьеры на пути общения людей, их творческой реализации и процветания. Должна быть безбарьерная среда – вот к чему надо стремиться.
–Второе. Мы хотим, чтобы многообразие мира не просто сохранялось, а было фундаментом всеобщего развития. Навязывание любой стране или народу, как им жить, как чувствовать себя, должно быть запрещено. Только настоящее культурное и цивилизационное многообразие обеспечит благо людей и баланс интересов.
–Третье. Мы за максимальную представительность. Никто не имеет права да и не может управлять миром за других или от имени других. Мир будущего – это мир коллективных решений, принимаемых на тех уровнях, на которых они наиболее эффективны, и тем составом участников, кто действительно способен внести значительный вклад в урегулирование конкретной проблемы. Не один решает за всех, и не все даже решают обо всём, а те, кого непосредственно касается тот или иной вопрос, договариваются о том, что и как делать.
–Четвёртое. Мы за всеобщую безопасность и прочный мир, построенный на уважении интересов всех: от великих, больших государств до малых стран. Главное – освободить международные отношения от блокового подхода, от наследия колониальной эпохи и холодной войны. Мы десятилетиями говорим о неделимости безопасности, о том, что невозможно обеспечить безопасность одних за счёт безопасности остальных. И действительно, гармония в этой сфере достижима. Надо просто отбросить гордыню, спесь и перестать смотреть на других как на партнёров второго сорта или как на изгоев или дикарей.
–Пятое. Мы за справедливость для всех. Эпоха эксплуатации кого бы то ни было, я уже сказал об этом дважды, в прошлом. Страны и народы чётко осознают свои интересы и возможности и готовы полагаться на себя – и это приумножает силы. Всем должен быть обеспечен доступ к благам современного развития, и попытки его ограничить для любой страны или народа должны рассматриваться как акт агрессии, именно так.
–Шестое. Мы за равноправие, за различие потенциалов разных стран. Это абсолютно объективный фактор. Но не менее объективно и то, что больше никто не готов подчиняться, ставить свои интересы и нужды в зависимость от кого бы то ни было, и прежде всего от более богатых и сильных.
Это не просто естественное состояние международного сообщества, это квинтэссенция всего исторического опыта человечества.
Таковы принципы, которых мы хотим придерживаться сами и к соблюдению которых мы приглашаем присоединиться всех наших друзей и коллег.

Уважаемые коллеги!
Россия была, есть и будет одной из основ мировой системы, готовой к конструктивному взаимодействию со всеми, кто стремится к миру и процветанию, готовой к жёсткому противодействию тем, кто исповедует принципы диктата и насилия. Мы уверены, что прагматизм и здравый смысл восторжествуют, а многополярный мир утвердится.
В заключение хочу выразить благодарность организаторам форума, как всегда, за основательную, качественную подготовку, а всем участникам юбилейного заседания хочу сказать [слова] благодарности за ваше внимание.
Спасибо большое.
(Аплодисменты.)

–Ф.Лукьянов: Владимир Владимирович, большое спасибо за такое подробное изложение общих вопросов, концептуальных, потому что сейчас действительно и на Валдайском клубе, и во многих других местах все пытаются понять рамки, которые сменят те, которые уже не работают, и пока не очень мы преуспели. Знаем, чего уже нет, но не очень понимаем, что будет. Ваши пункты – это, мне кажется, первый случай такой попытки, по крайней мере, очень чётко разложить принципы.
Если можно вдогонку Вашему выступлению. Конечно, очень интересная часть, посвящённая цивилизациям и цивилизационному подходу. Вы когда-то сказали, давно уже, правда, очень яркую фразу, что границы России нигде не заканчиваются. Если у России границы не заканчиваются, то у цивилизации русской и российской, видимо, – вообще тут и говорить не о чем. Как это понимать? Где она?
–В.Путин: Вы знаете, это было сказано впервые в разговоре с одним из бывших президентов Соединённых Штатов у меня дома, в Огарёво, сказано было в шутку, конечно, когда он смотрел на карту Российской Федерации.
Мы все знаем, ещё раз хочу это повторить: Россия остаётся самой крупной страной в мире по территории. Но если по-серьёзному, то, конечно, это прежде всего имеет цивилизационный смысл. Наших соотечественников проживает много, Русский мир имеет глобальный характер, русский язык является одним из официальных языков ООН. В одной Латинской Америке, сейчас мы с парламентариями встречались, 300 тысяч живёт наших соотечественников. Они есть везде: и в Азии, и в Африке, и в Европе, разумеется, в Северной Америке.
Поэтому если говорить по-серьёзному, повторяю, то в цивилизационном смысле, конечно, границ нет, так же как и нет границ всех других цивилизаций. Возьмите Индию или Китай – сколько представителей Китая живёт в других странах мира и сколько представителей Индии живёт в других странах мира! Это всё перекрещивается, взаимодействует между собой. И очень хорошо будет, если это взаимодействие будет естественным и дружеским, направленным на укрепление этого состояния.
…
..
.
Выступление Владимира Путина на пленарной сессии дискуссионного клуба «Валдай»: прямая трансляция – Комсомольская Правда

103.862 Aufrufe Vor 6 Stunden live gestreamt
Президент России Владимир Путин принимает участие в пленарной сессии XX ежегодного заседания Международного дискуссионного клуба «Валдай». Тема встречи – «Справедливая многополярность: как обеспечить безопасность и развитие для всех»

Пленарная сессия дискуссионного клуба «Валдай»: прямая трансляция Комсомольская Правда

36.145 Aufrufe Vor 7 Stunden live gestreamt
В Сочи проходит XX ежегодное заседание международного дискуссионного клуба «Валдай».
Тема этого года – «Справедливая многополярность: как обеспечить безопасность и развитие для всех»

Russland und die NATO können nicht umkehren, das Bündnis stärkt seine Atompolitik
– Nga và NATO không thể quay đầu, liên minh củng cố chính sách hạt nhân –

Phát biểu tại Sochi, Tổng thống Vladimir Putin nhấn mạnh, Nga sẽ có thể rút lại việc phê chuẩn hiệp ước cấm thử hạt nhân, như một đòn đáp trả trước Mỹ. Trong khi đó, NATO kêu gọi tăng cường răn đe hạt nhân, chiến đấu và giành chiến thắng trước Nga.
06.10.2023 https://baonghean.vn/nga-va-nato-khong-the-quay-dau-lien-minh-cung-co-chinh-sach-hat-nhan-post277851.html

Những diễn biến trong cuộc xung đột ở Ukraine cho thấy thế giới đang trên bờ vực của một cuộc chiến giữa Nga và NATO. Việc thiếu một cơ chế quốc tế có thể ngăn cản những quyết định chính trị và quân sự, khiến cho những mối đe dọa như chiến tranh hạt nhân càng trở nên hiện hữu.
Phát biểu tại phiên chính thức của Câu lạc bộ Quốc tế Valdai đang diễn ra ở Sochi, Nga, Tổng thống Vladimir Putin nhấn mạnh, học thuyết hạt nhân của Nga là đúng đắn, phù hợp với bối cảnh hiện tại. Ông chủ Điện Kremlin cho rằng, đối thủ biết rõ khả năng của Nga. Và nếu cần, Moskva sẽ có thể rút lại việc phê chuẩn hiệp ước cấm thử hạt nhân, như một đòn đáp trả trước Mỹ.
Trong khi đó, website chính thức của NATO đã kêu gọi tăng cường răn đe hạt nhân. Bài đăng kêu gọi liên minh chiến đấu và giành chiến thắng trong cuộc chiến hạt nhân hạn chế nhằm chống lại Nga. Tuy nhiên, cũng cảnh báo rằng không thể ngăn chặn mối đe doạ từ Nga do sự vượt trội về vũ khí.
Bình luận quốc tế hôm nay của Báo Nghệ An, chúng ta cùng thảo luận về việc liên minh quân sự lớn nhất thế giới cần phải làm gì để đưa ra chính sách răn đe hạt nhân trước Nga.

UN-Menschenrechtsrat verurteilt Koranverbrennung in Schweden

Der UN-Menschenrechtsrat hat die jüngste Koranverbrennung in Schweden als Akt der Provokation verurteilt.
Doch die EU-Staaten, die USA und Costa Rica stimmten gegen die Resolution.
13 JULI 2023 https://www.trtdeutsch.com/news-europa/un-menschenrechtsrat-verurteilt-koranverbrennung-in-schweden-14021670
Nach einer viel kritisierten Koranverbrennung in Schweden hat der UN-Menschenrechtsrat gegen die Stimmen der Europäer und der USA sowie Costa Ricas eine Resolution verabschiedet. Darin wird die Koranverbrennung als Akt der Provokation verurteilt, der eine Verletzung der internationalen Menschenrechtsnormen darstellt.
Unter den 47 Ratsmitgliedern gab es am Mittwoch 28 Ja-Stimmen, 12 Nein-Stimmen und 7 Enthaltungen.
Mit der Annahme wurde für die nächste Sitzung des Rates eine Debatte darüber beschlossen, wie sich religiöser Hass zeigt, was dazu führt und wie dem entgegengewirkt werden kann. Andere konkrete Auswirkungen hat die Resolution nicht.
EU sieht in der Resolution die Meinungsfreiheit eingeschränkt
Im Namen der Europäischen Union sagte der belgische Botschafter, es sei schwierig, die Grenze zwischen Meinungsfreiheit und Aufstachelung zum Hass zu ziehen. Das erfordere eine delikate Balance, die mit dem Text der Resolution nicht gegeben sei. „Vielmehr wird versucht, das internationale Menschenrecht (…) grundlegend zu ändern, indem die strengen Bedingungen, die immer dann gelten, wenn Staaten das Recht auf freie Meinungsäußerung einschränken wollen, abgeschafft werden“, sagte der Botschafter.
Der UN-Hochkommissar für Menschenrechte Volker Türk hatte beim Auftakt der Dringlichkeitsdebatte am Dienstag hetzerische Handlungen gegen Muslime und Angehörige anderer Religionen verurteilt. Er warnte aber davor, die freie Meinungsäußerung pauschal einzuschränken, um „religiöse Lehren vor kritischer Überprüfung zu schützen.“
Bei einer Demonstration in Stockholm war Ende Juni ein Koran vor einer Moschee angezündet worden. Mutwillige Koranschändungen gelten im Islam als blasphemisch.

Westen ruft zu Ablehnung von Resolution gegen „religiösen Hass” auf
Vor dem Hintergrund steigender Islamfeindlichkeit hatte Pakistan im UN-Menschenrechtsrat einen Resolutionsentwurf gegen „religiösen Hass“ eingebracht. Doch westliche Staaten sprechen sich dagegen aus, darunter auch die USA und Großbritannien.
12 JULI 2023 https://www.trtdeutsch.com/news-europa/westen-ruft-zu-ablehnung-von-resolution-gegen-religiosen-hass-auf-14005402
Rund zwei Wochen nach einer aufsehenerregenden Koran-Verbrennung in Schweden haben die EU-Staaten, Großbritannien und die USA am Dienstag vor dem UN-Menschenrechtsrat zur Ablehnung eines Resolutionsentwurfs gegen „religiösen Hass” aufgerufen. Im von Pakistan eingebrachten Entwurf werden „alle Befürwortungen und Äußerungen von religiösem Hass” verurteilt und Länder aufgerufen, Gesetze gegen solche Handlungen zu verabschieden. Vertreter mehrerer westlicher Staaten begründeten ihre Ablehnung damit, dass der Appell im Widerspruch zur Meinungsfreiheit stehe.
Nach Ansicht von Pakistans UN-Botschafter Khalil Hashmi ist der Entwurf, in dem ausdrücklich die „jüngsten öffentlichen und vorsätzlichen Handlungen, die den Koran entweiht haben” erwähnt werden, hingegen ausgeglichen und enthält keine Vorwürfe an einzelne Staaten.
Der britische UN-Botschafter Simon Manley räumte zwar – wie andere westliche Diplomaten – ein, dass die Meinungsfreiheit in Ausnahmefällen eingeschränkt werden könne. Sein Land weise aber die Ansicht zurück, dass „Angriffe auf die Religion (…) grundsätzlich einen Aufruf zum Hass darstellen”.
Pakistan beantragt Diskussion über „religiösen Hass”
Die Abstimmung über die Resolution ist erst für den frühen Mittwochmorgen (Ortszeit) angesetzt. Pakistan hatte die Debatte über „religiösen Hass” im UN-Menschenrechtsrat beantragt, nachdem Ende Juni in Schwedens Hauptstadt Stockholm ein ins Land geflüchteter Iraker während des islamischen Opferfestes Eid al-Adha vor der Hauptmoschee unter anderem Schinkenstreifen – die Muslimen als unrein gelten – in ein Exemplar des Koran gesteckt Seiten daraus verbrannt hatte.
Der Mann hatte zuvor von den schwedischen Behörden eine Genehmigung für seine Protestaktion erhalten. Er begründete seinen Antrag unter anderem mit dem Recht auf freie Meinungsäußerung. In der islamischen Welt sorgte die Aktion für teils heftige Proteste.
UN-Menschenrechtskommissar Volker Türk sagte in der Debatte am Dienstag, zwar müssten die Staaten der Welt „jeglichen Aufruf zum Hass auf Grundlage von Nationalität, Ethnie oder Glauben” untersagen. Allerdings müsse „jegliche Einschränkung der Meinungsfreiheit“ grundsätzlich eine Ausnahme bleiben. Geschützt werden sollten dabei Türk zufolge Menschen – es dürfe aber nicht darum gehen, „religiöse Glaubenssätze jeglicher Kritik zu entziehen”.

“We don’t need any lesson from BBC or anyone else„ – President KAGAME – RwandaTV 25.06.2022

PAUL KAGAME: WE ARE HUMAN BEAING JUST LIKE ALL OF YOU IN THIS ROOM | ONE AFRICA 30.06.2023 SWAHILI NATION

Rwanda Will Not Be Bullied By Somebody In America | President Paul Kagame Africa Web TV 2 16.12.2022
Rwandan President, Paul Kagame says there isn’t anybody going to come from anywhere to bully Rwanda into something to do with their lives. He was speaking in America as calls grow for the release of jailed Hotel Rwanda hero, Paul Rusesabagina

3 Times Paul Kagame Has Called Out Western Hypocrisy & Arrogance | Epic shutdown. Africa Web TV 21.05.2020
President Paul Kagame is the straight-talking leader of Rwanda. He is never afraid to stand up for Africa. These are 3 moments when he has spoken up for the dignity and pride of African and Rwandans.
He blasts the arrogance of the French, the superiority complex of the British and the one-way traffic concept of human rights.

همزیستی و همدلی در جامعه ایران؛ موانع و راهکارها/(۵) Gelegentliche und extreme Bewegungen im Bereich des Hijab schaden der Empathie der Gesellschaft حرکت‌های موردی و افراطی در حوزه حجاب، به همدلی جامعه لطمه می‌زند

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در مورد حفظ اتحاد و همدلی در جامعه می‌گوید: حرکت‌های موردی در زمینه حجاب که ممکن است جنبه‌ تندروی و افراطی داشته باشد به همدلی و همسویی در جامعه لطمه خواهد زد و مخالف فرهنگ‌سازی است.
– https://www.irna.ir/news/85133024/زهره-الهیان-حرکت-های-موردی-و-افراطی-در-حوزه-حجاب-به-همدلی-جامعه

بعد از گسترش بی‌حجابی در نقاط مختلف کشور و نگرانی بخشی از متدینین، رخ دادن چند اتفاق، نگرانی از ایجاد درگیری میان مردم را تشدید کرد؛ در این شرایط، رهبر انقلاب با تاکید بر لزوم حفظ همدلی و اتحاد، درگیر شدن مردم به خاطر عقاید و سلایق مختلف با هم را نقشه دشمن دانستند و بر زندگی مهربانانه مردم درکنار هم تاکید کردند.
در همین زمینه اداره پژوهش ایرنا با کارشناسان به گفت‌وگو نشسته است. در نخستین گزارش «علی سرلک» عضو هیات علمی دانشگاه هنر اظهار کرد: کسانی که دغدغه مسائل ارزشی و اعتقادی دارند و باورمند به نظام ارزشی اسلام هستند باید بدانند در اسلام هم توصیه‌های زیادی به رواداری، محبت و کرامت شده و ویژگی مهم پیامبر اکرم(ص) که خلق عظیم دارند، رواداری و داشتن قلب بزرگ است.
دکتر «مهراب صادق‌نیا» استاد دانشگاه ادیان و مذاهب در این زمینه معتقد است: امروز مردم طوری کنار هم زندگی می‌کنند که انگار ۲۰۰ سال تجربه زندگی باحجاب و بی حجاب در کنار هم را دارند. در این شرایط نباید معضل بی‌حجابی را با ندانم کاری و دوقطبی‌سازی به ده‌ها معضل بزرگتر تبدیل کنیم. به نظر می‌رسد جامعه ایران این تفکیک نقش را قبول دارد و بلد است. مردم طوری کنار هم زندگی می‌کنند که انگار دویست سال تجربه زندگی باحجاب و بی حجاب در کنار هم را دارند. رفتار غیرمنعطف باعث شده حتی در خانواده‌های مذهبی برخی از روی لجاجت، حجاب را بردارند.
دکتر«محمدرضا اخضریان» پژوهشگر حوزه سبک زندگی، می‌گوید: مساله حجاب را باید به مردم واگذار کرد و قطعا آنها این وظیفه را بهتر از دولت و نهادها انجام می‌دهند. اما به جای اینکه امور را به مردم واگذار کنیم، داریم مردم را به جان هم می‌اندازیم.
دکتر «ابوالفضل مرشدی» عضو هیات علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه یزد نیز در این زمینه معتقد است: مثل هر جامعه دیگری، در جامعه ما نیز همزیستی میان سلایق و سبک زندگی‌های مختلف و حفظ همدلی و اتحاد زمانی پایدار خواهد بود که بر دو مبنای قانون و اشتراکات دینی و ملی استوار باشد. موضوعی مثل حجاب اگر نه تماما، بلکه عمدتا موضوعی اجتماعی (نه سیاسی و امنیتی) است. این پدیده بیش از هر چیز به نهادهایی مانند خانواده، دین، آموزش و سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) مرتبط است و لذا برای مواجهه با این پدیده نیز باید از سازوکارهای همین نهادها بهره گرفت.

Im Folgenden lesen Sie das Interview des IRNA-Forschers mit „Zohreh Elhian“, einem Vertreter des Teheraner Volkes und Mitglied der Nationalen Sicherheitskommission des Islamischen Rates:
در ادامه گفت‌وگوی پژوهشگر ایرنا با «زهره الهیان» نماینده مردم تهران و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید:

راهکار حفظ اتحاد و همدلی در شرایطی که اختلاف نظرها در جامعه بعضاً زیاد و عمیق است، چیست؟
انسجام و وحدت ملی همواره از موضوعات کلیدی و محوری بوده و ملت سرافراز ایران همواره با وحدت و انسجام توانسته‌اند اقتدار ایران اسلامی را به رخ دشمنان بکشند و این همدلی و هم‌صدایی در برهه‌های مختلف ۴۰ سال گذشته، باعث ناامیدی و یاس دشمنان شده است.
در واقع، همدلی مردم ایران باعث شده دشمنان نسبت به پروژه‌های شوم خود و نیات پلیدی که نسبت به ملت شریف ایران دارند، ناامید شوند. یکی از موضوعات مهمی که در افکار عمومی مطرح و مورد توجه نگاه‌های مختلف است، موضوع حجاب و عفاف است و اینکه سیاست نظام باید چگونه باشد تا حفظ سلامت اجتماعی و سلامت معنوی در دستور کار قرار گیرد.

ورود مردم به عرصه مقابله با بی‌حجابی چه پیامدهای مثبت و منفی دارد و چگونه باید مانع درگیری طیف‌های مردم شد؟
مسلم است که در موضوع عفاف و حجاب، نگاه‌ها و دیدگاه‌ها متفاوت است، اما طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب باید با یک نقشه راه و برنامه قاعده‌مند به این حوزه ورود کرد. ورود به امر حجاب و عفاف با برنامه و نقشه راه باعث خواهد شد که انسجام و وحدت ملی شکسته نشود.
همان گونه که رهبری فرمودند، دشمن با برنامه ورود پیدا کرده و تلاش می‌کند دوقطبی و دوگانگی درباره حجاب در جامعه ایجاد کند و این امر را محور اختلاف بین ملت ایران قرار دهد که ورود با نقشه و برنامه ما به این حوزه باعث خواهد شد، از اقدامات سلیقه‌ای پرهیز شود و یک برنامه منسجم در حوزه حجاب مدنظر مردم و مسئولان قرار گیرد.
در این زمینه ورود مردم در عرصه فرهنگ‌سازی برای موضوع حجاب، باید به طور جدی حمایت شود، تشکل‌ها و گروه‌های مردمی داریم که انگیزه دارند، در زمینه فرهنگ‌سازی عفاف و حجاب ورود پیدا کنند.
این موضوع بسیار کلیدی است و می‌تواند کمک کند و در وضعیتی که در حوزه عفاف و حجاب پیش آمده و بعضی هنجارها در جامعه رعایت نمی‌شود، ورود گروه‌های مردمی و یک برنامه حساب شده و قاعده‌مند همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند می‌تواند کمک کند و خود مردم برای ساماندهی به بحث حجاب و پوشش، مساعدت دهند.

آیا همدلی و همزیستی افراد باحجاب و بی‌حجاب، انقلابی و غیرانقلابی، مذهبی و غیرمذهبی و.. امکان‌پذیر است؟ در این صورت معنای عملیاتی آن چیست؟
همدلی اقشار مختلف باعث خواهد شد پروژه دشمن در زمینه تشدید اختلاف فکری و دوقطبی‌سازی حول محور حجاب به شکست انجامد. آنچه که مسلم است در حوزه حجاب و عفاف مشارکت مردم می‌تواند مثل همیشه این مساله را حل کند.
در هر حال در این حوزه، فرهنگ‌سازی و برنامه‌ریزی برای آموزش نوجوانان و آشنا کردن جوانان و دختران جامعه با مزایای حجاب و اینکه یک حفاظت اجتماعی و صیانت اجتماعی باعث استحکام خانواده و سلامت جامعه خواهد بود، ورود مردم در قالب گروه‌های مردمی برای کار فرهنگی و فرهنگ‌سازی، خود باعث شکسته شدن دوقطبی حول محور حجاب خواهد شد.
اینکه همدلی و همزیستی افراد باحجاب و افرادی که به هر حال ضعیف‌الحجاب هستند چه اثراتی دارد، به طور قطع نشست و برخاست همدلی و گفت‌وگوی آنها موضوعات و محورهایی است که می‌تواند باعث شود افرادی که هنوز ابهام و سوال در مورد حجاب و پوشش دارند، با این گفت‌وگوها و همزیستی، تغییر نگرش دهند.
این امر می‌تواند سبب شود زنان این مرز و بوم و دختران سرزمین‌مان بیشتر با مبانی حجاب و ضرورت پوشش به عنوان یک حفاظت اجتماعی و موضوعی که در مرحله اول بیشتر به نفع خود بانوان و دختران خود ماست آشنا شوند.

کدام گروه‌ها و با چه انگیزه‌هایی به همدلی، همزیستی و اتحاد در جامعه آسیب می‌زنند؟
البته اینکه عده‌ای ممکن است به صورت سلبی با روش‌های افراطی برای مقابله با بی‌حجابی ورود کنند، پسندیده نیست. رهبر معظم انقلاب فرمودند که دشمن در حوزه حجاب و عفاف با برنامه ورود پیدا کرده و ما هم باید با برنامه و قاعده‌مند ورود پیدا کنیم.
در موضوعاتی مانند حجاب که اختلاف‌نظرهایی در جامعه مشاهده می‌شود، بهترین راه برای نزدیک شدن دیدگاه‌ها و همدلی، همین بحث گفت‌وگو است تا با گفت‌وگو، استدلال و بیان فوایدِ حجاب برای جامعه و سلامت اجتماعی و اثراتی که حجاب و عفاف در سلامت معنوی جامعه خواهد گذاشت، بحث باز شود.
این گفت‌وگو ها قاعدتاً باعث خواهد شد جامعه به یک نقطه‌نظر واحد برسد و در این فضا که دشمنان تلاش می‌کنند اختلاف افکنی و دوقطبی ایجاد کنند و ذهن دختران و زنان ما را نسبت به بحث پوشش بدبین کنند، این گفت‌وگوها منشا اثر خواهد بود.

پرونده: همزیستی و همدلی در جامعه ایران؛ موانع و راهکارها https://www.irna.ir/archive?sb=85143785

Cảnh giác với luận điệu của tổ chức Phóng viên không biên giới

Đến hẹn lại lên, đầu tháng 5/2023, tổ chức Phóng viên không biên giới (tiếng Pháp: Reporters sans frontières, viết tắt là RSF) đã đưa ra cái gọi là Chỉ số Tự do Báo chí Thế giới 2023
20/05/2023 – 06:25 https://baonghean.vn/canh-giac-voi-luan-dieu-cua-to-chuc-phong-vien-khong-bien-gioi-post269809.html
Theo đó, các nước như: Trung Quốc, Việt Nam, Triều Tiên, Nga, Iran, Syria… tiếp tục bị xếp ở đáy bảng xếp hạng. Đây là điều dường như hiển nhiên vì RSF là tổ chức phi chính phủ luôn có cái nhìn định kiến đối với các quốc gia không thân Mỹ và phương Tây.

Bảng xếp hạng quy chụp, thiếu thực tiễn
Theo đó, RSF xếp thứ hạng của Việt Nam tiếp tục ở nhóm cuối và là “hiện đang thuộc nhóm các quốc gia cần nâng mức độ cảnh báo cao về tình hình tự do báo chí”. RSF cũng đưa ra khuyến cáo các nước cần đề nghị Việt Nam phải có lộ trình cải thiện tình hình “tự do tôn giáo” như một điều kiện bắt buộc nếu muốn tham gia hoặc tham gia sâu vào các lĩnh vực mà chúng ta có nhu cầu, thế mạnh.
Tuy nhiên, những nhận định của RSF đưa ra lại hoàn toàn phiến diện, quy chụp, thiếu thực tế. Tổ chức này không đưa ra được bất cứ bằng cứ có tính xác thực nào ứng với các tiêu chí được họ đưa ra. Vẫn chỉ là những quy kết vô căn cứ như nhiều năm trước. Những người được tiếp cận để công bố thông tin thường chỉ là một nhóm người có những bất đồng với nhà nước sở tại về quan điểm, đường hướng hoạt động báo chí hoặc đã, đang bị bắt, xử lý vì hành vi vi phạm liên quan. Đó cũng là lý do khiến các bản thông cáo hàng năm của RSF ít gây chú ý tới và được đánh giá là “bài cũ soạn lại”, nhằm mục đích tấn công, hạ bệ chính giới nào đó chứ không phải đưa ra những chỉ số khách quan, trung thực. Tất cả chỉ là những dữ liệu mang tính những suy đoán, phỏng đoán và sai lệch.
Trong khi đó, diện mạo và thực tiễn đời sống báo chí, tự do báo chí tại Việt Nam đang phản ánh những bước tiến đáng ghi nhận. Việt Nam đã, đang tham gia và nghiêm túc thực hiện các cam kết của mình về vấn đề tự do ngôn luận, tự do báo chí theo Hiến chương Liên hợp quốc và các nghị định, hiệp ước quốc tế, khu vực liên quan trên nền tảng đó.
Việt Nam đã chủ động, sáng tạo và đầy trách nhiệm trong việc cụ thể hóa quyền tự do ngôn luận nói chung và tự do báo chí nói riêng bằng văn bản pháp lý.
Tại Điều 25, Hiến pháp năm 2013 quy định: “Công dân có quyền tự do ngôn luận, tự do báo chí, tiếp cận thông tin, hội họp, lập hội, biểu tình. Việc thực hiện các quyền này do pháp luật quy định”. Tại Việt Nam, báo chí là phương tiện thông tin thiết yếu đối với đời sống xã hội; là cơ quan ngôn luận của cơ quan Đảng, cơ quan Nhà nước, tổ chức chính trị – xã hội, tổ chức chính trị xã hội – nghề nghiệp, tổ chức xã hội, tổ chức xã hội – nghề nghiệp; là diễn đàn của nhân dân. Đảng, Nhà nước ta luôn tạo mọi điều kiện thuận lợi để quyền tự do báo chí được thực hiện theo đúng quy định của pháp luật.
Thực tế, chỉ có ở Việt Nam, mọi người dân được thoải tham gia các mạng xã hội như Facebook, YouTube, Twitter, TikTok… mà không gặp bất cứ sự cản trở nào. Mỗi người được tiếp cận các nguồn thông tin một cách đa chiều và khách quan bày tỏ quan điểm của mình trên các nền tảng thông tin truyền thông. Lợi dụng sự “thoải mái” này, không ít cá nhân đã đăng tải, đưa các thông tin sai sự thật lên mạng xã hội gây hoang mang trong dư luận, quần chúng nhân dân. Trong đó, có những kẻ gây phương hại cho an ninh quốc gia và trật tự, an toàn xã hội, vi phạm luật pháp Việt Nam. Những trường hợp như thế đều phải đấu tranh, xử lý theo quy định pháp luật.

Nâng cao cảnh giác để không bị lợi dụng – Erhöhen Sie Ihre Wachsamkeit um nicht ausgenutzt zu werden
Thực chất, RSF và nhiều tổ chức “dân chủ”, “nhân quyền” khác đều là những „tổ chức ngoại vi“ của Mỹ và phương Tây với mục đích khuấy đảo nền chính trị của các quốc gia trên thế giới, trong đó có Việt Nam. Các tổ chức này tự cho mình là tiếng nói của toàn cầu, để đánh giá và “hạ bệ” các nước không theo phương Tây hoặc có chiều hướng đối lập về tư tưởng.
Thông qua các “bảng xếp hạng” hàng năm, các thế lực thù địch triệt để sử dụng chiêu trò “nội công, ngoại kích”. Một mặt, chúng tuyển lựa, đào tạo, hỗ trợ các “con buôn dân chủ” trong nước tiến hành những hoạt động công kích Đảng, Nhà nước, các cơ quan chính quyền dưới vỏ bọc “nhà báo tự do”, “phóng viên tự do”. Mặt khác, các thế lực bên ngoài thường xuyên rêu rao về tính tuyệt đối của quyền tự do ngôn luận, tự do báo chí, kích động các giá trị dân chủ quá đà “nhân quyền cao hơn chủ quyền” và đồng thời, gây sức ép, đưa ra các bản báo cáo, phúc trình, xếp hạng có nội dung sai sự thật về tình hình tự do báo chí tại Việt Nam; vu khống Đảng, Nhà nước Việt Nam, cho rằng, Việt Nam không có tự do báo chí, không có tự do ngôn luận.
Việc xuyên tạc tình hình dân chủ, nhân quyền của Việt Nam nói chung và việc thực hiện quyền tự do báo chí, tự do ngôn luận nói riêng không phải là mới. Đây là kịch bản cũ thường xuyên được các cá nhân, tổ chức chống đối thực hiện. Thông qua việc vu cáo Việt Nam không có tự do ngôn luận, tự do báo chí, các thế lực thù địch đã tìm cách hòng can thiệp vào công việc nội bộ của Việt Nam. Thực chất, đây là một thủ đoạn trong cuộc chiến trên mặt trận tư tưởng mà các thế lực thù địch triệt để lợi dụng, nhất là trong bối cảnh bùng nổ thông tin.
Hiện nay, nhiều tờ báo, đài ở nước ngoài chống phá Việt Nam đang duy trì hoạt động. Cùng đó, nhiều tổ chức, cá nhân thù địch còn lập ra hàng ngàn trang web để lan truyền những thông tin sai trái, độc hại. Mỗi ngày có hàng trăm bài viết, hình ảnh, video clip xuyên tạc, bóp méo, bôi đen về tình hình kinh tế – chính trị – xã hội của Việt Nam. Đặc biệt, thời gian gần đây, các thế lực dùng trí tuệ nhân tạo để „sáng tạo“ các bài viết, hình ảnh xuyên tạc; sau đó, triệt để lợi dụng các hội, nhóm trên mạng xã hội để lan truyền thông tin xấu, độc. Đây là thủ đoạn rất nguy hiểm mà cơ quan chức năng cần có biện pháp ngăn chặn và người dân cần nâng cao cảnh giác.
Trước thực tế đó, mỗi cán bộ, đảng viên cần nhận diện rõ âm mưu, thủ đoạn chống phá để tuyên truyền, giải thích cho người thân và nhân dân hiểu rõ bản chất sự việc. Từ đó, hình thành thói quen chọn lọc, phân tích mỗi khi tiếp nhận thông tin để không bị lợi dụng biến thành cái “loa” của các thế lực thù địch.

秦刚同德国外长贝尔伯克举行会谈

国务委员兼外长秦刚在柏林同德国外长贝尔伯克举行会谈。
2023-05-09 22:51 https://www.fmprc.gov.cn/web/wjbzhd/202305/t20230509_11074095.shtml
秦刚表示，中德都是有世界影响力的大国，在当今变乱交织的国际形势下，应该加强对话与合作。双方应共同筹备好第七轮中德政府磋商，做好设计、积累成果，为未来一个时期双方各领域务实合作做出全面规划。面对各种全球性问题和挑战，各国需要合作而不是对抗，需要相互尊重而不是相互指责。中德应坚持正道，共同反对“新冷战”、反对“脱钩断链”，为世界和平繁荣注入信心和动力。
贝尔伯克表示，德方高度重视双方高层交往和各领域交流合作，期待举行德中第七轮政府磋商。这将是疫情后首次线下磋商，也是两国新一届政府首轮磋商，愿同中方以共同、可持续、行动为重点，推动磋商取得积极成果，特别是促进两国在气候变化、能源转型、生物多样性、青年交流等领域合作。
双方就乌克兰问题交换了意见。秦刚阐述了中方看法，强调中方一以贯之的立场就是劝和促谈，推动国际社会形成政治解决危机的最大公约数。欧洲国家应从危机根源入手，标本兼治，为回归和平与安全做出努力。

Qin Gang und der deutsche Außenminister Berberke treffen sich gemeinsam mit der Presse 秦刚同德国外长贝尔伯克共同会见记者
2023-05-09 23:13 https://www.fmprc.gov.cn/web/wjbzhd/202305/t20230509_11074109.shtml
国务委员兼外长秦刚在柏林同德国外长贝尔伯克共同会见记者。
秦刚表示，我此次访德主要目的是为即将举行的第七轮中德政府磋商做准备。这将是疫情发生以来双方首次线下举行政府磋商，也是两国新一届政府的首次全面对接。双方一致同意全力筹备好此次磋商，为未来一个时期各领域务实合作做出全面规划。双方同意加大在多边领域协调力度，加强在COP28、生物多样性等方面的合作。
秦刚强调，中德作为世界上主要经济大国和全方位战略伙伴，应从两国人民的根本利益和全人类的长远福祉出发，坚持战略自主、增进政治互信、加强团结合作。中方愿与德方一道，做全球经济复苏的推动者、世界和平稳定的维护者，战后国际秩序的捍卫者。双方应维护和发展好现有合作，为两国企业合作营造良好环境和稳定预期，为全球经济提供更强大增长动能。欧洲经历过两次世界大战和冷战。实现共同安全永久和平是德国思想家康德的梦想，持久和平是构建人类命运共同体的重要目标，中欧应共同建设持久和平、普遍安全的美好明天。台湾回归中国是二战后国际秩序的组成部分。任何真心希望台海和平稳定的一方，真心致力于维护国际秩序的一方，都应该切实恪守一中原则，坚决反对一切“台独”行径。
秦刚表示，乌克兰问题高度复杂，简单化、情绪化不是解决方案，只有保持冷静理性，为政治解决创造条件，才是出路。中国不是冲突制造者，也不是冲突参与方，而是和平的倡导者，和谈的推动者。希望德方发挥引领作用，为构建均衡、有效、可持续的欧洲安全框架提出具体方案。
秦刚说，今天是“欧洲日”，今年是中欧建立全面战略伙伴关系20周年。中国支持欧洲人民选择的发展道路，支持欧洲战略自主，始终保持对欧政策稳定连续。中国是欧洲应对风险挑战的关键伙伴，欢迎欧洲继续分享中国市场机遇和发展红利，实现中国式现代化和欧洲一体化的共同发展。

Qin Gang: Die Realität der Desinisierung im Namen der „Beseitigung von Risiken“ besteht darin, Chancen, Kooperation, Stabilität und Entwicklung zu eliminieren 秦刚：以“去风险”之名行去中国化之实，就是去机遇、去合作、去稳定、去发展
2023-05-09 23:39 https://www.fmprc.gov.cn/web/wjbzhd/202305/t20230509_11074124.shtml
Staatsrat und Außenminister Qin Gang und Bundesaußenminister Berberke trafen sich gemeinsam mit der Presse in Berlin.
国务委员兼外长秦刚在柏林同德国外长贝尔伯克共同会见记者。
针对记者问及德方、欧方提出对华合作“去风险”，秦刚表示，谈论“去风险”，首先要思考什么是风险，风险在哪里。中国不输出自己的制度，坚持走和平发展道路，坚持奉行互利共赢的对外开放战略，坚守和维护以国际法为基础的国际秩序，反对霸权霸道霸凌行径，绝不会干类似破坏“北溪”二号管道的事。中国愿同各国携手应对挑战，构建人类命运共同体。中国对外输出的是机遇不是危机，是合作不是对抗，是稳定不是动荡，是保险不是风险。
国际产业链供应链的形成和发展是经济全球化和市场经济作用的结果，两者都是欧洲国家大力推崇和推动的。中国改革开放四十多年来，中德、中欧经贸投资合作取得了丰硕成果，中德欧三方都获得巨大的利益。事实证明，中欧是共同发展的两大市场，是合作共赢的两大伙伴。中国正在致力于实现高质量发展，将继续扩大高水平对外开放，继续欢迎德国和欧洲企业到中国开拓市场，将为各国企业营造市场化、法治化、国际化的投资环境。
我们对德方、欧方不搞对华脱钩的表态表示赞赏，但也对欧方声称的“去风险”表示关切。如果以“去风险”之名行去中国化之实，那就是在去机遇、去合作、去稳定、去发展。中德、中欧双方都应该遵守国际贸易规则和契约精神，保持相互开放，不要把正常的经贸投资合作政治化，不要人为干预市场行为。
值得注意的是，有的国家正在发动“新冷战”，破坏国际规则，煽动意识形态对立，搞阵营对抗，“脱钩断链”，滥用本国货币的垄断地位对别国实施长臂管辖、单边制裁，还对外输出本国的通胀、财政危机，造成严重的外溢效应。这些才是需要重视的、真正的风险！一旦这场“新冷战”打起来，损害的不仅是中国的利益，也会牺牲欧洲的利益。最近奥地利一个智库发表一份研究报告，估算如果对华脱钩，德国一年GDP将下降2%，相当于损失600亿欧元。我们必须坚决反对“脱钩断链”，对“新冷战”保持高度警惕，携起手来，共同维护全球产业链供应链稳定畅通。

Qin Gang: Einseitige Sanktionen entschieden ablehnen 秦刚：坚决反对单边制裁
2023-05-10 00:49 https://www.fmprc.gov.cn/web/wjbzhd/202305/t20230510_11074167.shtml
国务委员兼外长秦刚在柏林同德国外长贝尔伯克共同会见记者。
针对记者问及欧盟可能因对俄合作而制裁中国企业，秦刚表示，中方不向乌克兰危机相关方出售武器，依法依规审慎处理军民两用物项出口。中俄企业开展正常交往合作，不应受到影响。中方坚决反对依据自身法律，对别国搞长臂管辖和单边制裁，将采取必要措施，坚决维护中国企业的正当权益。

Am 9. Mai 2023 veranstaltete der Sprecher des Außenministeriums, Wang Wenbin, eine regelmäßige Pressekonferenz
2023年5月9日外交部发言人汪文斌主持例行记者会 2023-05-09 20:40 https://www.fmprc.gov.cn/web/fyrbt_673021/202305/t20230509_11073924.shtml
法新社记者：外交部今天下午宣布将一名加拿大驻上海总领馆领事列为“不受欢迎的人”，并要求其在5月13日前离华，发言人能否进一步介绍作出该决定的原因？
汪文斌：加拿大方面罔顾中方严正交涉，以所谓“干涉加内政”的谎言为由，公然宣布一名中国外交官为“不受欢迎的人”，中方对此表示强烈谴责和坚决反对。中方已向加方提出严正交涉和强烈抗议。
中方从不干涉别国内政。所谓“中国干涉加拿大内政”完全是无稽之谈，是对中方的污蔑抹黑和基于意识形态的政治操弄。加方以莫须有的罪名宣布中国外交人员为“不受欢迎的人”，违反国际关系基本准则，蓄意破坏中加关系，性质十分恶劣。
一段时间以来，加媒体和有关政要援引所谓加安全情报局“机密文件”编造虚假信息，抹黑中国驻加使领馆。有关指责毫无事实根据，纯属别有用心的捏造。
针对加方无理行径，中方决定采取对等反制措施，宣布加拿大驻上海总领馆领事甄逸慧为“不受欢迎的人”，要求其5月13日前离华。这是中方维护自身合法权益之举，完全正当和必要。
我要强调，中国驻加使领馆及外交领事人员始终遵守有关国际公约和加当地法律法规，依法履职。加政府基于谎言，采取严重损害中国外交领事人员合法权益的错误举动，中方绝不接受。中方维护自身利益的决心坚定不移。我们奉劝加方立即停止无理挑衅。如加方不听劝告、肆意妄为，中方必将坚决有力回击。由此产生的一切后果必须由加方承担。

共同社记者：中方为什么将加拿大驻上海总领馆的那位领事认定为“不受欢迎的人”，能否介绍一下相关原因和背景？
汪文斌：针对加方无理挑衅，中方采取对等反制措施维护自身合法权益。这符合外交惯例，是完全正当、必要的。我们奉劝加方立即停止无理挑衅。

Chinesischer Außenminister Qin Gang trifft Bundesaußenministerin Annalena Baerbock Dienstag, 09. Mai 2023 phoenix
Am heutigen Dienstag, 09. Mai, trifft der chinesische Außenminister Qin Gang zu einem zweitägigen Besuch in Berlin ein. Zuerst steht ein Treffen mit Bundesaußenministerin Annalena Baerbock auf dem Programm. In den Gesprächen mit Baerbock und dem außenpolitischen Berater im Kanzleramt sollen die deutsch-chinesischen Regierungskonsultationen am 20. Juni vorbereitet werden. Außerdem wird erwartet, dass die Rolle Chinas im Zusammenhang mit dem russischen Angriffskrieg gegen die Ukraine thematisiert werden wird.

О ситуации с правами человека на Украине

О ситуации с правами человека на Украине
Доклад – Министерства иностранных дел Российской Федерации
19.04.2023 12:14 https://mid.ru/ru/foreign_policy/humanitarian_cooperation/1448658/ Внешняя политика / Гуманитарное сотрудничество /

Klicke, um auf О%20ситуации%20с%20правами%20человека%20на%20Украине.pdf zuzugreifen

19.04.2023 13:27 https://www.mid.ru/ru/foreign_policy/news/1864254/

                                 Содержание

1.Общая характеристика ситуации
2.Героизация нацизма
3.Увековечивание памяти о нацистах на законодательном уровне
4.Высказывания в поддержку нацизма и разжигающая ненависть риторика
5.Проведение мероприятий в честь нацистов и их пособников
6.Деятельность Украинского института национальной памяти
7.Насаждение неонацистской идеологии в образовании
8.Сооружение памятников нацистам
9.Насилие со стороны украинских радикалов
10.Глумление над памятью бойцов Красной Армии
11.Осквернение и снос памятников красноармейцам
12.«Декоммунизация» и «дерусификация»
13.Обеление Западом украинского неонацизма
14.Преследование Украинской православной церкви
15.Запрет русского языка и украинизация общественной жизни
16.Насаждение ненависти к русским и их дискриминация
17.Проявления антисемитизма
18.Дискриминация нацменьшинств и проявления расизма
19.Подавление оппозиции и ограничения политических прав
20.Ограничения деятельности СМИ
21.Преступления против мирного населения Донбасса
https://mid.ru/ru/foreign_policy/humanitarian_cooperation/1448658/?lang=en

Klicke, um auf The%20Human%20Rights%20Situation%20in%20Ukraine%20(part%201).pdf zuzugreifen

Полная стенограмма послания Владимира Путина Федеральному Собранию 21 февраля 2023 года

Сайт KP.RU публикует полную стенограмму послания Владимира Путина Федеральному Собранию 21 февраля 2023 года
21 февраля 2023 10:28 https://www.kp.ru/daily/27468/4724024/
21 февраля 2023 13:50 http://kremlin.ru/events/president/news/70565
Послание Владимира Путина Федеральному Собранию 21 февраля 2023: прямая онлайн-трансляция выступления президента
Владимир Путин выступает с посланием Федеральному Собранию 21 февраля 2023
21 февраля 2023 5:00 https://www.kp.ru/daily/27467.5/4723946/ video
Приостановка участия в ДСНВ, фонд ветеранов и реформа вузов. Путин обратился к парламенту
21 февраля, 13:00 https://tass.ru/politika/17107161
Россия приостанавливает свое участие в Договоре о мерах по дальнейшему сокращению и ограничению стратегических наступательных вооружений (ДСНВ). Об этом заявил во вторник президент Владимир Путин в послании Федеральному собранию.
По его словам, Москва не выходит из соглашения, но вернется к его выполнению, когда будет понимать, как будут учитываться ядерные арсеналы Великобритании и Франции. Кроме того, она подготовится к возможному проведению ядерных испытаний, но не станет проводить их первой.
В выступлении, длившемся 1 час и 45 минут, президент коснулся также темы специальной военной операции, вновь подверг критике политику стран Запада и анонсировал ряд новых социальных и экономических мер, включая создание специального фонда поддержки ветеранов боевых действий и образовательную реформу.
ТАСС собрал основные тезисы Путина.
–О приостановке участия в ДСНВ
Россия после недавних заявлений НАТО вынуждена приостановить свое участие в соглашении: „Повторю, не выходит из договора, а именно приостанавливает свое участие“.
Она вернется в соглашение, когда будет понимать, как в договоре будут учитываться арсеналы не только США, но и других ядерных держав НАТО – Великобритании и Франции.
Минобороны РФ и Росатом должны подготовиться к проведению при необходимости ядерных испытаний, но Москва не будет проводить их первой.
–Об операции на Украине
Россия начала специальную военную операцию, чтобы защитить людей на своих исторических территориях и устранить угрозу, исходившую от Украины. Она делала все возможное для мирного урегулирования, но за ее спиной готовился „совсем другой сценарий“, а западные страны, участвовавшие в переговорах, играли „краплеными картами“.
Ответственность за нынешние события в конечном счете несет Запад, который пытается оторвать от России „исторические территории, которые сегодня называются Украиной“: „Это они развязали войну. А мы использовали силу и используем, чтобы ее остановить“.
Западные элиты стремятся нанести России стратегическое поражение и „намерены перевести локальный конфликт в фазу глобального противостояния“, на что Москва будет реагировать „соответствующим образом“. На Западе должны отдавать себе отчет в том, что „победить Россию на поле боя невозможно“.
Поставки оружия Киеву приведут к соответствующим последствиям: „Чем более дальнобойные западные системы будут поступать на Украину, тем дальше мы будем вынуждены отодвигать угрозу от наших границ“.
–О поддержке участников операции
„Хочу <…> сказать спасибо нашим героям – солдатам и офицерам армии и флота, Росгвардии, сотрудникам спецслужб и всех силовых структур, бойцам донецких и луганских корпусов, добровольцам, патриотам, которые сражаются в рядах боевого армейского резерва БАРС. Хочу принести свои извинения, простите, что в ходе сегодняшнего выступления не смогу всех назвать“.
В России необходимо создать специальный государственный фонд, который будет оказывать адресную помощь ветеранам и семьям погибших в ходе операции: „За каждой семьей погибшего, за каждым ветераном должен быть закреплен свой персональный социальный работник“. Структуры фонда следует до конца года развернуть во всех регионах страны.
Все участники специальной военной операции, включая добровольцев и мобилизованных, должны раз в полгода получать двухнедельный отпуск без учета времени на дорогу.
Офицеры, отличившиеся в ходе специальной военной операции, будут в приоритетном порядке выдвигаться на вышестоящие должности, направляться в военные вузы, служить „мощным кадровым резервом для вооруженных сил“. „Безусловно, они должны быть востребованы в гражданских органах власти всех уровней“.
–О поддержке новых регионов
Россия сделает все, чтобы на территорию новых регионов „вернулся долгожданный мир, чтобы безопасность людей была обеспечена“.
В этих регионах семьи, в которых дети родились начиная с 2007 года, получат материнский капитал.
Главной опорой развития Донецкой и Луганской народных республик, Запорожской и Херсонской областей должны быть те, кто там родился, вырос, сражался за них: „Хочу обратиться к ним и сказать: „Россия на вас рассчитывает“.
–О предателях и сделавших „шаг в сторону“
Абсолютное большинство россиян „заняли принципиальную позицию в отношении специальной военной операции“ и поддержали „действия по защите Донбасса“: „Дорогие друзья, хочу поблагодарить весь народ России за мужество и решимость“.
Те, кто „встал на путь прямого предательства, совершая террористические и иные преступления“, понесут ответственность по закону, но российские власти не собираются заниматься „охотой на ведьм“: „Не будем сводить счеты с теми, кто сделал шаг в сторону, отступился от Родины. Пусть это останется на их совести“.
–Экономические меры
Запад развернул против России „экономический фронт“, чтобы „заставить страдать“ россиян, но „нигде ничего не добился и не добьется“. Напротив, „инициаторы санкций наказывают сами себя“.
Власти не будут разрушать экономику ради развития „оборонки“: „У нас есть все для того, чтобы и безопасность обеспечить, и создать условия для уверенного развития страны“.
Необходимо стимулировать граждан инвестировать в экономику долгосрочные сбережения, соответствующая госпрограмма должна заработать с апреля. Кроме того, государство застрахует добровольные пенсионные накопления россиян в размере до 2,8 млн рублей.
Отдельную поддержку получит высокотехнологичный бизнес: „Для них будет предусмотрена поддержка размещения акций на внутреннем фондовом рынке, включая налоговые льготы как для компаний, так и для покупателей таких акций“.
Для стимулирования развития экономики „надо убрать любые межведомственные противоречия, формальности, недомолвки и прочую чушь“: „Все для дела, все для результата“.
–Социальные инициативы
Минимальный размер оплаты труда необходимо с 1 января 2024 года проиндексировать сразу на 18,5%, до 19 242 рублей. Будут увеличены налоговые вычеты: образовательный вычет на детей вырастет вдвое, до 100 тыс. рублей, на лечение – с 120 тыс. до 150 тыс. рублей.
В России запустят программу льготного арендного жилья для сотрудников „оборонки“. Ставка аренды для них будет существенно ниже рыночной.
Программа социальной газификации станет бессрочной: „Для граждан такая программа теперь будет действовать на постоянной основе. Они всегда смогут обратиться за подключением своего дома к сетям газоснабжения“.
–О реформе образования
Россия вернется к традиционной схеме высшего образования, срок обучения составит от четырех до шести лет. Если профессия потребует дополнительной подготовки, образование можно будет продолжить в магистратуре или ординатуре, а далее – в аспирантуре.
–О частной жизни
Российские власти не собираются регулировать частную жизнь граждан: „Никто в частную жизнь не вторгается, и мы не собираемся этого делать“. Тем не менее следует помнить, что, как сказано в главных книгах всех мировых религий, „семья – это союз мужчины и женщины“.
–О выборах
Выборы в России пройдут и в этом, и в следующем году: „И выборы в местные и региональные органы власти в сентябре этого года, и президентские выборы в 2024-м состоятся в строгом соответствии с законом, с соблюдением всех демократических конституционных процедур“.

Послание Путина Федеральному собранию – TACC
https://rutube.ru/video/a43c1f05bc4165706e4fe6b976ed99e3/ – https://rutube.ru/video/800eccc7d5ff04a556847ee8654cb38b/
Послание президента Владимира Путина Федеральному собранию 21 февраля 2023: прямая трансляция – Комсомольская Правда

Qin Gang (Außenminister Volksrepublik China) zum Krieg in der Ukraine am 21.02.23

Pressekonferenz von Jens Stoltenberg (NATO), Außenminister Kuleba (Ukraine) und Josep Borrell (EU) phoenix

Lage der Nation: Rede von Russlands Präsident Wladimir Putin vor Staatsduma und Föderationsrat phoenix
Um 12 Uhr Moskauer Zeit (10 MEZ) soll der russische Präsident vor der Föderalversammlung und zahlreichen Würdenträgern eine Rede halten. Traditionell gibt er dabei Leitlinien der künftigen Politik, vor allem im Wirtschafts- und im Sozialbereich, vor. Kreml-Sprecher Peskow hat bereits durchblicken lassen, dass die Rede dieses Mal im Zeichen der sog. „Militärischen Spezialoperation“, wie der Krieg in Russland nur genannt werden darf, stehen wird. Welchen Kurs Putin für das weitere Vorgehen in der Ukraine vorgeben wird, darüber wird viel spekuliert.

Warschau: Rede von US-Präsident Joe Biden zum Jahrestag des russischen Überfalls auf die Ukraine 21.02.2023 (17:30 ausstehend) phoenix

Flüchtlingselend: Angekettet in Autofähren

Provisorische Gefängnisse auf Mittelmeer-Fähren?
MONITOR hat gemeinsam mit Lighthouse Reports und internationalen Medienpartnern eine neue Facette der düsteren europäischen Flüchtlingspolitik aufgedeckt. Erstmals ist es gelungen, die Existenz dieser provisorischen Gefängnisse nachzuweisen. In diesen Räumen werden Flüchtende offenbar festgehalten, um von Italien zurück nach Griechenland geschickt zu werden. Nach Berichten von Betroffenen und Hilfsorganisationen ohne die Möglichkeit zu haben, in Italien Asyl zu beantragen.
Die Recherchen zeigten eine „ganz klar menschenunwürdige Unterbringung“ der Flüchtlinge, so Dana Schmalz vom Max-Planck-Institut für ausländisches öffentliches Recht und Völkerrecht. Dies verstoße sowohl gegen EU-Recht als auch gegen Vorgaben der Europäischen Menschenrechtskonvention.
Das zuständige Fährunternehmen bestreitet auf Anfrage jegliche Vorwürfe. Etwas Derartiges würde auf keiner der Fähren vorkommen, man halte sich stets an nationales und internationales Recht. Das italienische Innenministerium nimmt auf Anfrage keine Stellung. Giovanni Signer, Polizeidirektor der Stadt Bari – eine der Hafenstädte, in der Fähren aus Griechenland ankommen – weist im Interview jegliche Vorwürfe zurück.
Autor*innen: Lisa Seemann, Julia Regis – Das Video gibt den Recherchestand von Januar 2023 wieder.
MONITOR ist eine Produktion des WDR für die ARD. Mehr Infos zu uns gibt es auch hier: http://www.monitor.de